به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از سانتیفیک امریکن؛ فهرست قارچ شناسانی که نام آن‌ها فراتر از حوزه قارچ شناسی رفته، کم است و در راس آن‌ها ناک پل استامتس قرار دارد. استامتس که در منطقه شمال غربی اقیانوس آرام زندگی می‌کند، طی چند دهه گذشته مشارکت‌های بی شماری در زمینه قارچ شناسی داشته است اما او اکنون دست به مطالعات جدیدی زده تا راه‌های تازه‌ای را کشف کند که بتوان از قارچ در ماموریت‌های فضایی استفاده کرد.

بیشتر بخوانید

• فضانوردان در فضا فلفل تند می کارند

پروژه کشت قارچ در سیاره‌های دیگر

در یک پروژه جدید نجوم شناسی که به کمک ناسا راه اندازی شده، استامتس و تیم‌های تحقیقاتی مختلف در حال مطالعه این هستند که چگونه می‌توان از قارچ‌ها برای ایجاد زیستگاه‌های فرازمینی استفاده کرد. این اولین بار نیست که شغل استامتس با علم فضا در هم آمیخته شده است. او همچنین به تازگی افتخاری را دریافت کرده که بسیاری از محققان آن را شبیه به جایزه نوبل می‌دانند.

استامتس در توضیح نجوم شناسی در جهان علمی گفت:" آسترومیکولوژی یکی از زیرمجموعه‌های اختربیولوژی است بنابراین نجوم شناسی را می‌توان مطالعه موجودات بیولوژیکی بیگانه عنوان کرد. قارچ‌ها جزئی از زیست شناسی جهان هستند که ما در حال بررسی آن‌ها هستیم و یکی از شاخه‌های نجوم شناسی، مطالعه بیولوژی قارچ‌ها در سراسر جهان است و من فکر می‌کنم روزی بتوانیم قارچ‌ها را در سیارات دیگر نیز پرورش دهیم "

نحوه عملکرد مایکوتکتور

علاوه بر تولید خاک سالم، تیم هایی در حال بررسی نحوه استفاده از قارچ ها برای رشد ساختارها در جهان های دیگر هستند. به عنوان مثال، ما مقدار زیادی میسلیوم reishi پرورش داده و خواستیم این بلوک ها را بعد از خشک کردن، خرد و به خاک یا سایر محصولات با ارزش افزوده تبدیل کنیم اما نشد. حتی مهندسان نیز یک پرس فولادی ضد زنگ هیدرولیک ساختند که در حین تلاش برای فشرده سازی، دستگاه خراب شد.

این بلوک ها از نظر ساختاری بسیار قوی بوده و در حفظ گرما خوب عمل می کنند ، بنابراین خواص عایق آنها فوق العاده است و به دلیل داشتن الیاف کربن می توانند به یک باتری غول پیکر تبدیل شده و از شما در برابر سرما در سطح مریخ یا سیارک ها محافظت کنند، همچنین شما می توانید صفحات خورشیدی را بر روی ساختار مریخ ساخته شده از میسلیوم نصب کنید. گفتنی است؛ کل میسلیوم حدود 85 درصد کربن است و مطالعات نشان داده است که کربن متخلخل می تواند یک خازن عالی باشد.

کاربرد قارچ‌ها برای ایجاد اکوسیستم و زیستگاه برای انسان در سیارات دیگر

استامتس توضیح داد:" گیاهانی که از شکل دهی زمین پشتیبانی می کنند برای ادامه حیات به مواد معدنی نیاز دارند. ترکیب و تجزیه شدن قارچ‌ها با گیاهان و بقایای انسانی باعث ایجاد خاک‌های غنی از مواد معدنی می‌شود که می‌توان از آن برای تولید قارچ استفاده کرد که همین قارچ می‌تواند غذای مورد نیاز فضانوردان را تامین کند. پرورش و برداشت یک دانه در فضا بسیار راحت‌تر از فرستادن یک تن غذا به خارج از جو زمین است و بسیار بهتر است که غذا‌ها به صورت طبیعی تولید شوند تا اینکه از زمین و توسط موشک‌ها به فضا بروند. "

استاتمن افزود:  اعضای تیم تحقیقاتی، سنگ مصنوعی شبیه سازی شده از اجزای موجود در سطح سیارک ها و همچنین سیاره مریخ ساخته اند که ما در حال حاضر بر روی آن کار می کنیم. قراردادی که بین این تیم و ناسا امضا شده دو مرحله دارد که در مرحله اول باید بهترین نوع از قارچ را که توانایی رشد در سیارک‌های دیگر داشته باشند، پیدا کرد که استامتس از بین ۷۰۰ گونه قارچی که دارد قارچ صدفی را برای این ماموریت پیشنهاد داده است. 

مرحله دوم هم موثرترین روش استفاده از قارچ است که این دانشمند در این باره گفته است:" جهان سرشار از هیدروکربن است و آنچه قارچ های صدفی واقعا خوب انجام می دهند این است که هیدروکربن ها را تجزیه کرده و آنها را به کربوهیدرات‌های قارچی و شکر تبدیل می کنند، البته قندها یک ماده مغذی کاملاً ضروری برای همه اشکال حیاتی هستند که من در این سیاره می شناسم، بنابراین ایده استفاده از هیدروکربن ها به عنوان خوراک قارچ صدفی بسیار منطقی است. البته اینطور نیست که قارچ ها فقط از هیدروکربن ها استفاده کنند و نیاز به تقویت دارند. با بیشتر کردن واکنش های کاتالیزوری، آن ها به منبعی برای تامین ویتامین ها، سایر مواد معدنی و ترکیبات آلی تجزیه پذیر مانند سلولز یا لیگنین تبدیل می شوند که می توانند به رشد قارچ ها کمک کنند."

سایر کاربردهای قارچ در فضا

استفاده از قارچ های سایلوسیبین در پروازهای فضایی بسیار منطقی به نظر می رسد چرا که در حال حاضر بیش از 65 مقاله در ClinicalTrials.gov وجود دارد که نشان می دهد قارچ سایلوسیبین در درمان اختلال استرس پس از سانحه، تنهایی و افسردگی موثر بوده و بلاشک فضانوردان نیز دچار تنهایی و افسردگی و PTSD خواهند شد.

بنابراین ناسا و هر نهاد دیگری که مشغول کار در حوزه فضاست می تواند از قارچ های سایلوسیبین به عنوان بخش اساسی از کیت ابزار روانشناختی خود استفاده کند تا فضانوردان بتوانند تنهایی و چالش های موجود زندگی فضایی را تحمل کنند. گفتنی است؛ قارچ های سایلوسیبین سبب ایجاد خلاقیت و در نتیجه منجر به پایداری انسان در فضا شوند.

گفتنی است که اگر این پروژه به نتیجه برسد و بتوان این قارچ‌ها را کشت کرد، طی ۱۰ تا ۲۰ سال آینده به فضا فرستاده خواهند شد.

انتهای پیام/