به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، پیک پنجم کرونا، با قدرت و سرعت هرچه تمام تر در حال جولان دادن در بیمارستان های کشور است و وضعیت سختی را برای همه به ویژه کادر درمان ایجاد کرده است. تحمل ماسک برای کادر درمان در این هوای گرم، طاقت فرسا به نظر می رسد اما ۱۸ ماه است که با ماسک ها و لباس های مخصوص، در سرما و گرما و سخت ترین شرایط در حال خدمت رسانی و تلاش برای نجات جان و سلامتی هموطنان خود هستند.

در این میان طبق گفته مسئولان بسیاری از کادر درمان بیش از دو یا سه بار به کرونا مبتلا شده اند و متاسفانه تعدادی از پزشکان و پرستاران تا کنون جان خود را از دست داده اند.

طبق گزارش مسئولان سازمان نظام پزشکی و روسای برخی از بیمارستان ها، به دلیل ابتلای کادر درمان به کرونا، پزشکان و پرستاران ناچار هستند، شیفت های فشرده تری داشته باشند.

به دلیل کمبود پرستار و پزشک، در روزهایی که با کمبود تخت مواجه هستیم و بیمارستان ها مملو از بیمار است، معمولا پزشکان و پرستاران فرصت تعویض شیفت و حتی یک استراحت ساده را ندارند و ناچار هستند مدام در حال فعالیت در سخت ترین شرایط جسمی و روحی باشند.

همچنین پزشکان در مواجهه با سیل بیمارانی که فوت می کنند و خانواده های داغدار و خشمگین، از نظر روحی به شدت دچار فرسودگی شده اند.

متاسفانه خبر دار شدیم بیش از یک ماه پیش، یکی از پزشکان متخصص یکی از بیمارستان های تهران به دلیل شدت فشار کاری، در محل کار جان خود را از دست داد. 

این خانم دکتر، متولد سال ۱۳۶۸، دانش آموخته پزشکی عمومی دانشگاه شاهد تهران و متخصص گوش و حلق و بینی و رزیدنت یکی از بیمارستان های کرونایی تهران بوده است.

مادر این پزشک در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: دخترم پس از اتمام طرح و پذیرش رزیدنتی در بیمارستان مسیح دانشوری شروع به فعالیت کرد. او بسیار شجاع، متعهد، پرکار و خستگی ناپذیر بود و هیچگاه یاد ندارم از کارش یا سختی، گله‌ای کرده باشد و هم و غمش این بود که کارش را به درستی انجام دهد و با این وجود هیچوقت نه ترسی از کرونا به دل راه میداد و نه حتی لحظه‌ای برای خدمت به بیماران در آن شرایط سخت و خطرناک تردید می‌کرد.

او  گفت: دخترم دوسال طرحش را در یکی از شهرستان‌های استان قزوین گذراند و در آن منطقه پزشک نمونه شد. او به حدی متواضع بود که هیچکس از برخوردش متوجه نمیشد یک پزشک در برابر اوست. تمام اعضای بیمارستانی که در آن کار می کردند همیشه از محبت‌های بی دریغ و بی توقع و کار‌های خیری که برای بیماران آن منطقه و افراد بی بضاعت انجام می‌دادند، به نیکی یاد می کنند. در طی طرح، دخترم وقتی به تهران می‌آمد با ذوق خرید می کرد و برای برخی از بیمارانش وسایل می خرید و همیشه حتی کشوی میز کارش پر از خوراکی برای کودکان و مراجعی بود که به اتاقش می‌آمدند.

او گفت: دخترم یک انسان خستگی ناپذیر و عاشق خدمت کردن بود و در نهایت به دلیل ۷۲ ساعت کار مداوم در شیفت شب، بدون هیچ استراحت و خواب و غذا، جانش را در راه کارش فدا کرد و یک روز ساعت ۵ صبح از خانه خارج شد و دیگر هرگز به خانه برنگشت.

مادر این پزشک فداکار بیان کرد: قبل از آن شیفت سنگین نیز دخترم یک هفته فشار کاری بسیار سنگین داشت و حتی به همکارانش پیشنهاد داده بود برای امتحان ارتقا آماده شوند تا خودش به جای آنها شیفت بماند تا آن‌ها بتوانند امتحانشان را به خوبی بدهند .

او افزود: در ماه‌های آخر دخترم حتی فرصت کافی برای غذا خوردن هم نداشت، بسیار کم می‌خوابید، مدام مشغول انجام کارهایش بود و شاید ما فقط یک ساعت او را در خانه می‌دیدیم، او فقط در اتاقش مشغول هماهنگی کار‌های بیماران بود و اگر صحبتی هم بین ما اتفاق می‌افتاد فقط در مورد شیرینی‌های محل کارش و اتفاقات خوب بیمارانش بود و هیچگاه هیچ شکایتی از سختی‌های کارش نمی کرد.

حدود دو سال است که کادر درمان هیچ استراحتی ندارند 

حسین کرمانپور مدیر روابط‌عمومی سازمان نظام پزشکی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: به طور کلی هر بحرانی بعد از سپری کردن یک مدت مشخص موجب دلزدگی و خستگی افرادی می‌شود که با آن بحران ارتباط مستقیم دارند. کرونا از اسفند ۹۸ پیک های سنگینی را پشت سر گذاشته، این در حالی است که پیک های اولیه، بیشترین میزان آسیب را برای کادر درمان داشت، ولی پیک های آخر با توجه به تقویت تجهیزات کادر درمان و همچنین واکسیناسیون آنها نسبت به روز‌های اول، تلفات کمتری را به ارمغان می آورد. 

او گفت: به نظر می رسد فاصله پیک‌ها تنها فرصتی است که کادر درمان می‌توانند استراحت کنند. البته لازم به ذکر است این استراحت در کلان‌شهر‌ها مفهومی ندارد همچنین باید این نکته را عنوان کرد که در فاصله هر پیک، اورژانس‌ها با مراجعه کمتر بیماران کرونایی مواجه می شوند، اما حوادث روزانه‌ای که در شهر اتفاق می‌افتد و اصطلاحا وضعیت تروما، باعث می‌شود تا کادر درمان همچنان مشغول فعالیت خود باشند.

کرمانپور بیان کرد: با توجه به افزایش تعداد ابتلا در کادر درمان، شاهد فشرده شدن شیفت کاری افرادی هستیم که به کرونا مبتلا نشدند. زیرا این افراد ناچار هستند مسئولیت همکاران مبتلای خود را نیز به عهده بگیرند تا همکارشان بهبود پیدا کند و به محل کار بازگردد و به نوعی می‌توان گفت با کمبود نیروی پزشک یا پرستار مواجه می‌شویم.

تعداد بیماران در شیوع بیماری کرونا دو تاچهار برابر افزایش یافته است

او ادامه داد: در برخی از بیمارستان‌ها، تعداد افرادی که در شیفت کاری مشغول خدمت هستند کمتر از تعداد قابل قبول پیک‌های قبل است همچنین تعداد بیمارانی که با شیوع موج دلتا در اورژانس حضور پیدا می‌کنند بین ۲ تا ۴ برابر تعداد استاندارد حضور بیمار در اورژانس است یعنی به طور مثال در اورژانسی که پزشک باید به ۳۰ تخت خدمات رسانی کند در حال حاضر به ۶۰ تا ۸۰ نفر خدمت می‌دهد و نیروی انسانی با شیفت بیشتر دچار خستگی و عوارض می شود و به خودش آسیب می‌رساند و باعث افت کیفیت خدمات می شود.

مدیر روابط‌عمومی سازمان نظام پزشکی افزود: این افت کیفیت خدمات رسانی منجر به خشمگین شدن همراهان بیماران و درگیری آنها با کادر درمان می شود و بعضاً در برخی موارد افراد کنترل خشم خود را از دست می‌دهند و به دستگاه‌ها و تجهیزات داخل اورژانس آسیب وارد می‌کنند. همه این سختی‌ها و فشار‌ها و درگیری‌ها منجر به فشار روحی مضاعف کادر درمان و همچنین بروز افسردگی در آنها می‌شود.

او بیان کرد: باید توجه داشت در حال حاضر نیروی انسانی کشور در حال آسیب دیدن است. با توجه به ایام عزاداری امام حسین علیه السلام باید به اولین توصیه دین مبین اسلام توجه کرد که اهمیت به حق الناس، رعایت حقوق انسان‌ها و عدم آسیب رساندن به هر فردی است و خداوند همواره در همه ادیان، بر این موضوع تاکید داشته است که انسان‌ها به خودشان و دیگران نباید آسیبی وارد کنند.

بیشتر بخوانید 

• فرسایش کادر درمان، نتیجه عادی انگاری همه گیری کرونا

انتهای پیام /