به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ، پیشینۀ رسانه‌ای در افغانستان به ۱۴۵ سال پیش یعنی سال ۱۸۷۳ برمی‌گردد. وضعیت رسانه‌ها تا قبل از روی کار آمدن طالبان با فرازونشیب همراه بود، اما بعد از طالبان رسانه‌ها به‌صورت کامل تحت نظارت دولت قرار گرفتند و برنامه‌های تلویزیون دولتی نیز متوقف شدند، چراکه تلویزیون و عکس طبق عقیدۀ طالبان از نظر دینی مردود بودند و کسی حق نداشت از آن‌ها استفاده کند.

به گزارش ماهنامه مدیریت ارتباطات، بعد از حمله نظامی آمریکا به افغانستان و سقوط طالبان، مبالغ هنگفتی سرمایه‌گذاری خارجی جهت بازسازی کشور هزینه شد که این امر باعث گسترش مطبوعات، رادیو و تلویزیون نیز شد، چراکه گسترش آزادی بیان و حمایت از آن، به‌عنوان یکی از شروط اساسی جامعۀ جهانی در قبال کمک‌های مالی و نظامی به افغانستان و حکومت کرزی بود.

پس از گذشت نوزده سال جمهوریت در افغانستان، طالبان دوباره قدرت را در درست گرفته است. در ابتدا کار، طالبان سلفی‌گری‌ها و تنگ‌نظری‌های گذشته را نشان نداده بود و حتی اینترنت افغانستان، به‌استثنا «پنجشیر»، را قطع نکرده و برای حضور زنان در شبکه‌های خصوصی تلوزیون نیز ممنوعیتی وضع نکرده بود.

اکنون، اما طبق اعلام فدراسیون بین‌المللی خبرنگاران، آی‌اف‌جی، از زمان ایجاد امارت اسلامی توسط طالبان در افغانستان، حداقل ۱۵۳ رسانه در این کشور ناچار شده‌اند فعالیت خود را متوقف کنند.

بنا بر گزارش آی‌اف‌جی، بیش از ۷ هزار نفر از کارکنان رسانه‌ها تحت تاثیر این تغییرات قرار گرفته‌اند و بسیاری از آن‌ها شغل خود را از دست داده‌اند و نگران جان خود و خانواده‌هایشان هستند.

این نهاد همچنین در مورد ممنوعیت فعالیت روزنامه‌نگاران زن، قطعی اینترنت و تهدید‌های امنیتی علیه روزنامه‌نگاران افغان اظهار نگرانی کرده و «حملات روزافزون طالبان علیه آزادی رسانه‌ها» را محکوم کرده است.

انتهای پیام/ز