به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مدیکال اکسپرس، محققان ژاپنی یک استراتژی واکسیناسیون در موشها ایجاد کردهاند که تولید آنتی بادیهایی را تقویت میکند که میتوانند نه تنها سارس-کوو-۲ بلکه طیف وسیعی از ویروسهای دیگر کرونا را خنثی کنند. اگر این روش به طور موفقیت آمیزی برای انسانها ترجمه شود، این رویکرد که در ۸ اکتبر در مجله پزشکی تجربی منتشر میشود، میتواند منجر به تولید یک واکسن نسل بعدی شود که میتواند از همه گیریهای آینده کروناویروس جلوگیری کند.
ویروس سارس-کوو-۲ مسئول کووید-۱۹ با استفاده از پروتئین سنبله خود برای اتصال به گیرنده سطح سلول به نام ACE۲ وارد سلولهای انسانی میشود. حوزه اتصال گیرنده پروتئین سنبله از دو قسمت تشکیل شده است: یک منطقه «هستهای» که در همه ویروسهای کرونا بسیار شبیه است و یک منطقه «سر» تخصصیتر که واسطه اتصال به ACE۲ میشود.
آنتی بادیهایی که ناحیه سر حوزه اتصال دهنده گیرنده سنبله را تشخیص میدهند، میتوانند ورود سارس-کوو-۲ به سلولها را مسدود کنند، اما در برابر سایر ویروسهای کرونا مانند ویروس سارس-کوو-۱ مسئول شیوع سندرم تنفسی حاد در سال ۲۰۰۲، محافظت کمی انجام میدهند؛ در مقابل آنتی بادیهایی که ناحیه اصلی حوزه اتصال گیرندههای سنبله را تشخیص میدهند، میتوانند از ورود ویروسهای مختلف کرونا به سلولهای انسانی جلوگیری کنند. متاسفانه افرادی که در معرض پروتئین سنبله ویروسی قرار دارند، تمایل به تولید آنتی بادیهای زیادی در برابر ناحیه سر دارند اما تعداد کمی در صورت وجود، آنتی بادیهای ناحیه اصلی را تشخیص میدهند.
پروفسور تومویرو کوروساکی از WPI Immunology Frontier Research میگوید: این نشان میدهد اگرچه تولید آنتی بادیهای خنثی کننده گسترده امکان پذیر است، اما بعید است که عفونت سارس-کوو-۲ و واکسنهای فعلی در برابر ظهور ویروسهای جدید مرتبط با سارس محافظت کنند. با توجه به اینکه همه گیریهای قبلی کروناویروس مانند سارس-کوو-۱ و مرس-کوو به دلیل عبور کروناویروسهای مشترک بین حیوانات رخ داده است، احتمال ظهور ویروسهای مشابه در آینده تهدیدی جدی برای سلامت عمومی جهان حتی در واکسنهای موثر برای ویروسهای فعلی است.
کوروساکی و همکارانش تصمیم گرفتند یک استراتژی جدید واکسیناسیون را آزمایش کنند که ممکن است سیستم ایمنی را قادر به تولید آنتی بادیهای خنثی کننده گستردهتر کند. محققان به طور ژنتیکی حوزه اتصال پروتئینی سارس-کوو-۲ به گیرنده را ایجاد کرده و ناحیه سر آن را با مولکولهای قند اضافی پوشانده است. این مولکولهای قند میتوانند ناحیه سر را از سیستم ایمنی محافظت کرده و تولید آنتی بادیها را در برابر ناحیه اصلی بدون محافظت از حوزه اتصال گیرنده افزایش دهند.
در واقع موشهایی که با این پروتئینهای مهندسی شده ایمن سازی شدهاند، نسبت بالاتری از آنتی بادیها را که ناحیه اصلی حوزه اتصال گیرنده پروتئین سنبله را تشخیص میدهند، تولید کردند. این آنتی بادیها توانستند ورود سلولی نه تنها سارس-کوو-۲ بلکه سارس-کوو-۱ و سه کروناویروس شبیه سارس را از خفاشها و پنگولینها خنثی کنند.
کوروساکی میگوید: کارهای زیادی باید برای ترجمه این استراتژی به انسان انجام شود، اما دادههای ما نشان میدهد نسخههای مهندسی شده از دامنه اتصال گیرنده سنبله میتواند جزء مفیدی برای توسعه واکسنهای نسل بعد محافظتی گسترده باشد و از شیوع همه گیر کرونا در آینده جلوگیری کند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/