به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، اعتقاد به پایان دنیا در یک روز خاص از آن جمله اعتقادات عجیب و غریبی است که گاه از آیین‌های نوظهور می‌آید و گاهی از پیشگویی‌های قدیمی. همین حالا که در عصر کرونا هستیم هنوز عده‌ای مصرانه این بیماری را پایان دنیا می‌دانند.

۹ سال پیش در سال ۲۰۱۲ و در چنین روزی یعنی ۳۰ آذر مصادف با ۲۱ دسامبر خیلی‌ها اعتقاد داشتند پایان دنیا رقم خواهد خورد. آن‌ها این پیشگویی‌ها را از روی تقویم مایا‌ها برداشته بودند و می‌گفتند قرار است دگرگونی‌های عظیمی رخ بدهد. آن‌ها می‌گفتند این روز در تقویم مایا به عنوان روز پایانی از سال ۵۱۲۵ می‌باشد. روز ۲۱ دسامبر گذشت و اتفاقی رخ نداد و خیلی از کسانی که در انتظار کن‌فیکون شدن دنیا بودند به زندگی‌شان بازگشتند.

این نخستین‌باری نبود که ایده پایان دنیا در یک تاریخ خاص مطرح می‌شد و پیش از آن برخی پیشگویی‌ها از پایان دنیا در ابتدای قرن بیست‌ویکم می‌گفتند. جالب است بدانید این تفکر که شاید برای خیلی از ما شاید احمقانه به نظر برسد باعث شد یک فوتبالیست معروف در اوج دوران فوتبال خودش اعلام بازنشستگی کند تا در روز‌های پایانی جهان هستی به عبادت بپردازد.

دلایل زیادی وجود دارد که چرا یک فوتبالیست حرفه‌ای بخواهد بازنشسته شود. مصدومیت، کهولت سن، داشتن زمان بیشتر برای بودن کنار خانواده و... با این حال کارلوس روآ این تصمیم را به خاطر قریب‌الوقوع بودن پایان دنیا گرفت.

گلر آرژانتینی که در اوج دوران بازی خود در مایورکا بود متقاعد شد که در هزاره جدید دنیا به پایان می‌رسد. او توپ‌گیر عجیب و غریبی بود که حتی پس از بیماری‌های سخت مثل مالاریا به زمین بازی برگشته بود. او هنگامی که در باشگاه راسینگ توپ می‌زد در یک تور تابستانی در آفریقا مورد حمله جدی مالاریا قرار گرفت و دچار خستگی مزمن شد. اتفاقی که می‌توانست فوتبال او را برای همیشه نابود کند. با این حال او موفق شد در کونمبول ۱۹۹۶ همراه با لانوس قهرمان شود.

سال بعد او به لالیگا رفت و دوران شکوهش را آغاز کرد. در جام جهانی ۱۹۹۸ مقابل انگلیس در مرحله یک‌هشتم نهایی پنالتی دیوید باتی را مهار کرد و تیمش را به دور بعد رساند. هرچند گل تاریخی دقیقه ۹۰ برکمپ به آرژانتین در مرحله بعد آرزو‌های روآ را برای رسیدن به جمع چهار تیم پایانی به باد داد، اما هیچ کس نمایش‌های قهرمانانه او را فراموش نکرد. او در ۲۹ سالگی و در مایورکا و تیم ملی آرژانتین عالی بود.

با تیم اسپانیایی به مقام سوم لالیگا رسید. این بهترین نتیجه تاریخ تیم بوده است. سپس اتفاق بزرگ رخ داد. منچستریونایتد درخواست جذب روآ با مبلغ ۱۰ میلیون دلار را به مایورکا ارایه داد تا او را وارث اشمایکل کبیر کند. با این حال مرد ادونتیست افکار دیگری در سر داشت. (ادونتیست یکی از مذاهب مسیحیت پروتستان می‌باشد که مهم‌ترین شاخصه آن‌ها مراعات کردن روز سبت، روز هفتم اصلی در هفته مسیحیت و یهودیت و همچنین وقوع حتمی ظهور دوم عیسی مسیح می‌باشد).

روآ در سال ۱۹۹۹ از فوتبال کنار رفت تا برای «پایان جهان» آماده شود. آن هم در مکانی که هرآنچه ما نیاز داریم فراهم کند. این دروازه‌بان تمام دارایی‌های دنیوی خود را بخشید و از انظار مخفی شد. او به ویلایی در دسوتو در دهکده‌ای کوچک در کوه‌های کوردوبا پناه برد. جایی که در انزوا با خانواده‌اش در انتظار آخرالزمان بنشیند.

او در آخرین اظهارنظرش قبل از رفتن گفت: «من هرگز نمی‌خواستم فوتبالیست شوم و اصلا دلم برای فوتبال تنگ نشده. من بدون فوتبال خوشحالم.»

با این حال آرماگدون محقق نشد و روآ بعد از یک سال شادمان از پایان تبعید خودخواسته به فوتبال بازگشت و راهی مایورکا شد. او نتوانست شکوه گذشته را به دست آورد، اما یک اتفاق عجیب‌تر هم در انتظارش بود. او در سال ۲۰۰۴ به سرطان بیضه مبتلا شد و با همان عزم و اراده پولادین از پس این بیماری هم برآمد. پس از بازنشستگی به رژیم خوردن کاهو رو آورد و به مربیگری دروازه‌بان‌ها پرداخت. او در سال ۲۰۱۵ راهی گوادلاخارای مکزیک شد و به این تیم در کسب چهار عنوان قهرمانی کمک کرد. او یک خالکوبی روی دستش دارد به عنوان داستانی از خودش به عنوان یک شخص و آنچه در فوتبال از سرگذرانده.

روآ با همه این تفاسیر می‌گوید: «من مسیحی بدی بوده‌ام. من باید ایمان داشته باشم. کتاب مقدسم را بردارم و اعتماد کنم خدا مرا راهنمایی می‌کند.»

منبع: روزنامه اعتماد

انتهای پیام/