به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه، سامان حیدری گوران باستان شناس پارینه سنگی بااشاره به کشف بقایایی از زندگی انسان‌های نئاندرتال در چند نطقه از کرمانشاه، گفت : از حدود ۸۰ سال پیش تاکنون بقایایی از زندگی انسان‌های نئاندرتال در نقاط مختلفی از کرمانشاه همچون بیستون، غار وزمه، صخره باوه یوان، غار دواشکفت و تنگ بزازخانه کشف شده است.

او گفت : هرچند طبق اطلاعات و پژوهش‌های انجام شده می‌دانیم که نئاندرتال‌ها یکجانشین نبوده اند و مدام از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر می‌رفتند، اما برخی ویژگی‌های کرمانشاه باعث شده تا حضور آن‌ها در این منطقه پررنگ‌تر باشد.

این باستان شناس کرمانشاهی که سرپرستی چهار فصل تیم کاوش در مجموعه غار و پناهگاه صخره‌ای "باوه‌یوان" کرمانشاه را برعهده داشته که منجر به کشف یک دندان شیری انسان نئاندرتال در این محوطه شد، ادامه داد: شاید برای کسانی که در کرمانشاه به دنیا آمده اند و در این منطقه بزرگ شده اند، یک ویژگی مهم که کوه و دشت‌های آن دارد و در سایر مناطق کشور به ندرت دیده می‌شود، چندان به چشم نمی‌آید، چراکه به آن عادت کرده اند.

او افزود: در کرمانشاه پدیده‌ای استثنایی وجود دارد که به ندرت در دیگر مناطق دنیا آن را می‌بینیم و آن این است که در این استان کوه‌هایی وجود دارد که بلافاصله و بدون دامنه به دشت متصل می‌شوند، یعنی یک دشت کاملا مسطح داریم و کوهی عمودی که بدون هیچ شیب و دامنه‌ای به آن چسبیده، درحالیکه در سایر مناطق برای اینکه بتوانیم به کوه برسیم باید دامنه و یک شیب را طی کنیم.

حیدری گوران با بیان اینکه این شرایط ایده آل نئاندرتال‌ها بوده، گفت: نئاندرتال‌ها بدن‌هایی بسیار ورزیده داشتند، علاقمند به صخره نوردی بودند و در غار زندگی می‌کردند، بنابراین با چنین شرایطی که درکرمانشاه وجود داشت، می‌توانستند بدون اینکه مجبور باشند مسافت زیادی را برای رسیدن به دشت و آب طی کنند، به سرعت از کوه پایین بیایند و به منابع آبی و غذایی دست پیدا کنند.

او افزود: بنابراین در این منطقه همه چیز برایشان مهیا بوده و زندگی راحت تری در آن داشته اند، هرچند که در ایران و در منطقه زاگرس مناطق دیگری هم همچون کرمانشاه وجود دارد، اما در این استان قلمرو زیستی وسیع‌تر از سایر مناطق بوده است، تاجایی که از بیستون تا شاهو شاهد چنین ویژگی هستیم.

این باستان شناس پارینه سنگی ادامه داد: از طرفی اگر خوب نگاه کنیم، کوه‌هایی که از بیستون تا کوهستان شاهو در کرمانشاه هستند، همگی آهکی و رنگ روشن خاکستری دارند و این کمک کرده تا میزان انعکاس نور در آن‌ها بسیار بالا باشد، یعنی در زمستان که هوا سرد بوده، با جذب انرژی خورشید، گرمای بیشتری داشته اند که این مسئله هم برای نئاندرتال‌ها بسیار مهم بوده و می‌توانستند از سرما فرار کنند، چراکه می‌دانیم در دوره‌ای که آن‌ها زندگی می‌کرده اند، دمای هوا تا حدود ۱۵ درجه سانتی گراد نسبت به اکنون سردتر بوده است.

او گفت: در مجموع شرایط جغرافیایی که در کرمانشاه داشته ایم، باعث شده تا شاهد حضور نئاندرتال‌ها در مناطق مختلفی از کرمانشاه باشیم.

حیدری گوران درخصوص شرایط زندگی نئاندرتال‌ها گفت: هیچکس نمی‌داند که نئاندرتال‌ها انسان‌هایی خوشحال بوده اند یا ناراحت و یا اینکه در چه حد زندگی سختی داشته اند، اما باتوجه به اینکه بشر کنونی با استفاده از تکنولوژی و فناور‌ها زندگی را برای خود بسیار آسان کرده و راحت طلب شده، می‌دانیم که نئاندرتال‌ها زندگی بسیار سختی داشته اند.

او افزود: نئاندرتال‌ها برای اینکه بتوانند شکم خود را سیر کنند، باید شکار می‌کردند و از آنجایی که آن‌ها از ابزار‌های پرتابی بهره نمی‌بردند و شکار آن‌ها هم حیواناتی همچون بز، گوسفند، اسب و گاو وحشی بوده، بنابراین کار بسیار سختی داشته اند.

این باستان شناس کرمانشاهی ادامه داد: نئاندرتال‌ها برای اینکه بتوانند این حیوانات وحشی را شکار کنند، مجبور بوده اند که با آن‌ها نبرد تن به تن و فیزیکی داشته باشند و این موضوع باعث شده تا گا‌ها استخوان‌های آن‌ها دچار شکستگی‌های متعددی باشد، بگونه‌ای که از ۱۵۰ اسکلتی که تاکنون در دنیا از نئاندرتال‌ها کشف شده و ۳۰ تا ۴۰ مورد آن‌ها مورد مطالعه قرار گرفته، عمدتا دچار شکستگی بوده اند؛ بنابراین می‌توان گفت که نئاندرتال‌ها زندگی ساده‌ای نداشته اند .

انتهای پیام/د