رضاحمیدی، کارشناس مسائل فرهنگی و ادبی و دبیر هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در گفت و گو با  باشگاه خبرنگاران جوان،با اشاره به اینکه شعر امروز که تعداد زیادی از شاعران جوان می‌سرایند، بیشتر از آموزه‌های معرفتی و نگاه‌های تربیتی به دنبال آرایه‌های ادبی و عاشقانه‌ها است، اظهار کرد: در گذشته شاعران اغلب در علوم معرفتی و ادبیات تعلیمی حضوری پر رنگ داشتند و شاعرانی از جمله فردوسی، عطار، سنایی، مولانا، نظامی و سعدی حکیم بودند و اطلاق حکیم دامنه گسترده‌ای از علوم معرفتی، فلسفی و حکمت را در بر داشت و این حکما در ادبیات تعلیمی بسیار خوش درخشیدند، ولی امروز این نگرش در شاعران، به خصوص جوانان کمتر به چشم می‌خورد.

وی ادامه داد: آموزش و پرورش انسان‌ها، یکی از کارکرد‌های مهم ادبیات و هنر است و نباید این دو را از یکدیگر جداکرد. به دلیل وجود ناشران تخصصی شعر از یک سو و افزایش جشنواره‌ها و مسابقات شعری، رشد سریع تکنولوژی و فضای مجازی از سوی دیگر باعث شد سرودن انواع شعر افزایش یابد. به جز مواردی خاص در شعر‌های امروز اغلب کیفیت فدای کمیت شده و از ادبیات تعلیمی و حکیمانه فاصله گرفته است.

وی با اشاره به اینکه در گذشته همانطور که بازاریان با الفبای احکام و مسائل شرعی و دینی آشنا می‌شدند و سپس به داد و ستد روی می‌آوردند، امروز هم به نظر می‌رسد، ضرورت دارد شاعران با منابع اصیل دینی و اخلاقی و معرفتی از جمله قرآن، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه آشنا شوند، سپس به سرایش شعر روی آورند تا ارزش اثربخشی آثارشان مضاعف شود.

حمیدی خواستار توجه متولیان به آسیب شناسی شعر امروز شد و ابراز داشت: اگر در آسیب شناسی ادبیات و شعر سستی شود این عرصه از هنر نیز به گرفتاری موسیقی دچار می‌شود؛ ذائقه مخاطب تنزل می‌یابد؛ درآینده اشعار ناب را نمی‌پذیرد و به شبه اشعار که نقش مخرب هم شاید داشته باشند، روی خواهند آورد.

انتهای پیام/