باشگاه خبرنگاران جوان - رسیدن به فضا چندان آسان نیست و چند مرحله برای آن وجود دارد. ابتدا باید به این مسئله پرداخت که خود فضا واقعاً از کجا شروع میشود. مدتها پیش، تعدادی از متخصصان تصمیم گرفتند که یک نقطه بالاتر از زمین، نقطه شروع «فضا» باشد. آنها این منطقه را با یک خط نامرئی به نام خط Kármán مشخص کردند. این خط که به دور زمین میچرخد حدود ۱۰۰ کیلومتر بالاتر از سیاره ما قرار دارد؛ این در حالی است که یک هواپیمای معمولی تنها حدود ۱۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین پرواز میکند.
به گزارش وبسایت theconversation، دلایل زیادی وجود دارد که ما نمیتوانیم فقط از هواپیما برای ورود به فضا استفاده کنیم. دلیل اصلی این مسئله این است که هرچه بالاتر میرویم «اکسیژن» کمتری در هوا وجود دارد. موتور چیزی است که به پرواز هواپیما کمک میکند و درست مانند موتورهای اتومبیل، موتورهای هواپیما نیز برای کار کردن به اکسیژن نیاز دارند. هواپیما با استفاده از فنهای بزرگ در هر طرف باعث مکش هوا از جلو میشود. سپس این هوا را با سوخت جت مخلوط کرده و ترکیبی از سوخت و اکسیژن ایجاد میکند که سوزانده شده و هوای گرمتری تولید میکند. این هوای گرم با سرعت بسیار بالایی از پشت پرتاب شده و هواپیما را به جلو هل میدهد.
در واقع هواپیمایی که سعی میکند در جایی که اکسیژن کافی وجود ندارد پرواز کند، مانند فردی است که سعی میکند در اتاقی تنفس کند که هوا در آن وجود ندارد. به همین دلیل است که برای رسیدن به فضا به موشک نیاز است. تفاوت بزرگ موتورهای موشک با موتورهای جت مورد استفاده در هواپیما این است که موتورهای موشک نیازی به دریافت اکسیژن از هوا ندارد و اکسیژن خود را با خود حمل میکند. از برخی جهات این موضوع خوب نیست، زیرا موشک فضای کمتری برای محمولههای دیگر مانند مسافران و چمدان دارد. اما نکته مثبت توانایی حمل اکسیژن برای سفر به این معنی است که موشک میتواند بسیار بالاتر از جایی که اکثر هواپیماها پرواز میکنند برود.
موتورهای موشک، مشابه موتور جت هواپیما با پرتاب گاز داغ از پشت موشک به بیرون کار میکند. همانطور که گاز به عقب رانده میشود، موشک به جلو رانده میشود. این نمونهای از قاعدهای در علم به نام قانون سوم حرکت است که اولین بار توسط دانشمند مشهوری به نام نیوتن کشف شد. این قانون میگوید هر عملی عکس العملی برابر و متضاد دارد.
بیشتربخوانید
انتهای پیام/