باشگاه خبرنگاران جوان - پس از قرن شانزدهم عنوان "مهندس" به سازندگان پل‌ها و جاده‌ها نسبت داده می شد؛ بنابراین می توان گفت این مفهوم در ابتدا در میان فعالان بخش عمران رواج یافت.

دکتر سعید عباسی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه صنعت نفت به مناسبت روز مهندس گفت: هنر مهندس این است که برای حل مشکلات موجود یا پیش بینی شده، با استفاده از دانش ریاضیات و فیزیک و همچنین با فناوری‌های موجود و بر اساس محدودیت‌هایی همچون هزینه، زمان، مسائل
اقتصادی، امکانات و یا به عنوان مثال شرایط تحریمی که امروز در ایران با آن روبه‌رو هستیم، بهترین راه حل و راهکار مناسب را ارائه دهد.

یکی از مهم‌ترین رشته‌های مهندسی، خصوصا برای کشور‌های تولید کننده نفت، مهندسی نفت است. فعالیت‌های مهندسی در صنعت نفت دارای دو بخش عمده‌ فعالیت‌های بالادستی و فعالیت‌های پایین دستی است.

فعالیت بالا دستی شامل اکتشاف، استخراج و تولید نفت است. به عبارتی به مجموعه فعالیت‌ها از اکتشاف میدان تا زمان تولید نفت و خارج کردن نفت از مخزن نفتی گفته می شود. اصولا فعالیت‌های بالادستی را مهندسین نفت برنامه‌ریزی و راهبری می کنند.

مهندسی نفت بر اساس نوع فعالیت‌ها شامل گرایش‌های مهندسی اکتشاف جهت شناسایی میادین نفتی و مهندسی حفاری است که در جهت استخراج و حفر چاه نفت فعالیت می کند. مهندسی مخازن توسعه میدان و مدیریت تولید را در دست می گیرد و در این میان هنر و دانش خود را در افزایش ضریب بازیافت نفت نشان می دهد که بخش مهمی از نظر ارزش افزوده این زنجیره را به خود اختصاص می دهد.

در نهایت مهندسی بهره‌برداری و تولید وظیفه حفظ و نگهداری چاه نفتی، جهت حفظ تولید از میدان را بر عهده دارد.

در بخش فعالیت پایین دستی نیز عموما طراحی، راهبری و مدیریت فعالیت‌ها را مهندسین شیمی بر عهده دارند که عمدتا در بخش‌های پالایشگاهی و پتروشیمی فعالیت می کنند.

عباسی گفت: رشته مهندسی علاقه‌مندی خاص به محاسبات، تحلیل و طراحی را می‌طلبد. در مهندسی نفت نیز باید به سختی کار آن به خصوص برای مهندسین حفاری و بهره برداری نیز توجه شود. پس باید توجه کرد با توجه به تفاوت بین رشته‌ها، یک مهندس باید با علاقه و استعدادهایش توانمندی خود را در مسیر صحیح مدیریت کند.

انتهای پیام /