آقای مرزبان راد می‌گوید: در خصوصی سازی خودروسازان اهدافی مطرح می‌شود که از جمله آن‌ها کاهش قیمت محصول، افزایش کیفیت، کاهش بار مالی که احیاناً ممکن است به دولت وارد شود، فرار مسئولیت دولت از انتقاداتی که به این صنعت می‌شود و افزایش بهره وری است.

به گفته او صنایع دیگری که خصوصی سازی شده اند، مانند لبنیات که ۸۵ درصد آن خصوصی است هم شاهد تغییر قیمتی بوده و نمی‌توان گفت که قیمت آن‌ها افزایش پیدا نکرده است؟ قیمت نقش چندانی در خصوصی سازی ندارد.

به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران معمولا بخش خصوصی منافع درون سازمانی دارد تا منافع ملی؛ بنابراین هر جا احساس کند برایش نمی‌صرفد، رو به واردات می‌آورد و کیفیت را کم می‌کند. افزایش کیفیت وابسته به قیمت است؛ اگر بخواهیم کیفیت را افزایش دهیم ناگزیر هستیم کیفیت را افزایش دهیم. خودروسازان یارانه‌ای و بودجه‌ای از دولت دریافت نمی‌کنند.

در روزهای گذشته آقای رئیسی رئیس جمهور با بازدید میدانی از یکی از خودروسازی ها 8 دستور برای رفع انحصار خودروسازی صادر و خروج آن ها از مالکیت دولت را خواستار شد.

مورد هشتم  این دستورمی گوید: واگذاری مدیریت دولتی شرکت های خودروسازی ایران خودرو و سایپا حداکثر ظرف ۶ ماه آینده به بخش غیر دولتی تعیین تکلیف شود.

حسین قربانزاده رئیس سازمان خصوصی سازی گفت: ۵ درصد از سهام ایران خودرو و ۱۷ درصد از سهام سایپا به دولت تعلق دارد، ولی همه این سهام وثیقه است و امکان فروش آن توسط سازمان خصوصی سازی وجود ندارد.