مرکز ولایت غزنی شهر غزنی است. این ولایت کابل و قندهار را با هم وصل می کند.

ناوه، گیلان، مقر، جاغوری، مالستان، آجرستان، آب بند، قره باغ، خواجه عمری، گیرو، جاغوری، اندر، ده یک، خوگیانی، رشیدان، جغتو، زنده جان، واغظ و مرکز غزنی ولسوالی‌های آن را تشکیل می دهند.

این ولایت در تابستان گرم و در زمستان سرد است، ولسوالی ناور یکی از ولسوالی‌های سردسیر است که درجه سردی در زمستان به ۲۰- درجه می رسد.

هزاره ها، پشتون‌ها و تاجیک‌ها بیشترین نفوس این ولایت را تشکیل می دهند، بقیه ملیت‌ها از جمله هندوها، بیات و سادات نیز در این ولایت زندگی می کنند.

در غزنی ۵ سربند آب وجود دارد که آب ایستاده، بند سلطان، بند سرده، بند زنخان و بند زرسنگ بند‌های آب آن را تشکیل می دهد.

ولایت باستانی غزنی دارای ۳۰۰ آثار باستانی است که مهمترین آن شهر کهنه غزنی یا بالاحصار است که سال‌های زیادی مقر سلطنت سلطان محمود غزنوی بوده است.

مزارِ سنایی غزنوی، شمس بابُر، سلطان محمود غزنوی، سلطان شهاب الدین و شماری دیگری از عرفا در این ولایت قرار دارد.

اکثر مردم غزنی مشغول کشاورزی و باغداری هستند که مصارف زندگی شان را از همین راه؛ بدست می‌آورند.

در این ولایت بیش از ۶۰۰ باب مکتب وجود دارد که بیش از ۲۴۵ هزار دانش آموز در آن مصروف آموزش هستند.

دانشگاه غزنی در سال ۱۳۸۷ خورشیدی تاسیس شد که اکنون بیش از ۳ هزار دانشجو در ۴ دانشکده در آن درس می خوانند.