تخمین اینکه چند نفر در قرن بیستم و بیست و یکم توسط سلاحهای مختلف کشته یا معلول شده اند دشوار است.
فهرست تسلیحات و سیستمهای مرگبار در تاریخ مدرن (از جنگ جهانی اول) به سختی قابل شناسایی است.
به گزارش «فورتی فایو»، انتخابهای زیادی وجود دارد، اما یک فهرست جزئی این ایده را میدهد که این سلاحها چقدر خشن هستند:
مسلسل ماکسیم
«هیرام ماکسیم»، مسلسلی اختراع کرد که دنیای جنگ را متحول کرد؛ ماکسیم از جدیدترین فناوریها مانند ماشینابزار، پودر بدون دود و مهمات تسمهای استفاده میکرد.
مسلسل ماکسیم در سال ۱۸۸۴ معرفی و در زمان جنگ جهانی اول کامل شد.
این سلاح میتوانست ۵۰۰ گلوله در دقیقه شلیک کند و حداکثر برد آن هزار و ۸۰۰ متر بود؛ این همان چیزی است که آن را بسیار سریع کرده است؛ تقریباً همه ارتشها نسخهای از ماکسیم داشتند.
زمانی که آلمانیها با تاکتیکهای قدیمی پیاده نظام و تهاجمات گسترده جلویی همراه شدند، از آن برای کشتن ۲۰ هزار سرباز انگلیسی در اولین روز نبرد «سم» استفاده کردند.
دستکم ۲۹ کشور بین سالهای ۱۸۸۶ تا ۱۹۵۹ از این سلاح استفاده کرده اند.
بمب افکن B-۱۷
B-۱۷ Flying Fortress توسط شرکت آمریکایی «بوئینگ» ساخته شد، یکی از اولین بمب افکنهایی بود که دارای یک عرشه پرواز و چهار موتور بود.
این بمب افکن یک شگفتی مهندسی بود که در طول ۱۲ ماه از طرح اولیه به آزمایش رسید.
B-۱۷ دارای ۹ مسلسل بود و میتوانست چهار هزار پوند بمب را حمل کند، حتی هشت هزار پوند برای ماموریتهای مسافت کوتاه.
همچنین سلاحهای ۵۰ کال در قسمت بالایی بدنه، شکم و دم قرار داشتند.
هر نسخه جدید از این بمب افکن بار بمب خود را افزایش میداد.
AK ۴۷
این دستگاه توسط «میخائیل کلاشینکف» اختراع شد و در سال ۱۹۴۷ توسط اتحاد جماهیر شوروی مورد استفاده قرار گرفت.
این سلاح، کاربردی آسان دارد و دستکم ۱۵ کشور برای تولید نسخههای نظامی خانواده تسلیحات AK-۴۷ شناخته شده اند.
نارنجک پرتاب موشک (RPG-۷) RPG-۷
نارنجکی که برای چند دهه کاربرد داشت و در آسیب رساندن یا از بین بردن اهداف سخت مانند تانکها و خودروهای زرهی بسیار مؤثر بود.
وزن آن تنها ۱۹ پوند در هنگام بارگیری است.
بازوهای گرد این سلاح پس از پرتاب در پنج متر و تا ۵۰۰ متر با سرعت ۳۰۰ متر در ثانیه موثر است و میتواند تا ۱۳ اینچ زره نفوذ کند.
هواپیمای بدون سرنشین پریدیتور و ریپر
MQ-۱ Predator در اصل یک پهپاد شناسایی بود که در جریان درگیریهای بالکان در اواسط دهه ۱۹۹۰ عملیاتی شد، اما زمانی که به موشکهای «هلفایر» مسلح شد، جهان را تغییر داد.
برآورد میشود که بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰، چهارده هزار حمله توسط این گونه پهپاد تایید شده و بین ۹ تا ۱۶ هزار نفر توسط این پهپادها کشته شده اند.
Flamethrower (شعله افکن)
شعله افکن به عنوان یک وسیله آتش زا طبقه بندی میشود که به طور خاص برای پرتاب آتش در جریانی طولانی و قابل کنترل طراحی شده است.
شعلهافکنها برای اولین بار توسط یونانیان باستان در قرن اول میلادی مورد استفاده قرار گرفتند.
در دوران مدرنتر، شعلهافکنها در طول جنگ جهانی اول توسط آلمانیها و بیشتر در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند.
شورر گوستاو
این نامی بود که به یک تفنگ راه آهن آلمانی ۸۰ سانتی متری داده شد، یک قطعه توپ بزرگ که برای شلیک از واگن راه آهن طراحی شده است.
گوستاو میتوانست گلولههایی به وزن هفت تن را تا فاصله ۴۷ کیلومتری شلیک کند.
زمانی که «Schwerer Gustav» به طور کامل مونتاژ شد تقریباً هزار و ۳۵۰ تن وزن داشت.
منبع : میزان