درمان از دست دادن بینایی از طریق امواج اولتراسوند
یک درمان غیر جراحی از طریق امواج اولتراسوند می‌تواند به بازیابی از دست دادن بینایی انسان‌ها کمک کند.
استفاده از امواج اولتراسوند در فناوری پزشکی هر روز گسترده‌تر می‌شود. به تازگی گزارش شده است که از آن‌ها برای درمان دیابت نوع ۲ و بیماران کما بیدار استفاده می‌شود.
به گزارش interestingengineering، یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC) در حال توسعه یک مدل درمانی جدید است که می‌تواند نورون‌های شبکیه چشم را را با امواج اولتراسوند تحریک کند. با کمک این فناوری در نهایت می‌توان امواج اولتراسوند را با یک لنز تماسی پوشیدنی اذغام کرد. با افزایش تعداد سالمندان در سراسر جهان، کارشناسان انتظار یک "سونامی نقره ای" را دارند. این موضوع تعجب آور نیست، زیرا تعداد افرادی که دارای اختلال بینایی هستند نیز در آینده افزایش می‌یابد.
انتظار می‌رود که بسیاری از افراد، دارای بیماری‌های دژنراتیو شبکیه چشم یا نابودی پیشرونده گیرنده‌های حساس به نور در شبکیه باشند. هنوز درمان غیر تهاجمی برای این اختلال وجود ندارد. بنابراین، فناوری‌های جدیدی که می‌توانند از دست دادن بینایی را بازیابی کنند، مورد نیاز جامعه بشریت است.
درمان فعلی که توسط چشم پزشکان استفاده می‌شود یک جراحی تهاجمی است که نیاز به کاشت دستگاه الکترود در داخل چشم دارد؛ بنابراین این رویکرد ممکن است راه حل غیر جراحی باشد که انسان‌ها برای درمان آسان‌تر از دست دادن بینایی به آن نیاز دارند.
قیفا ژو (Gengxi Lu)، استاد مهندسی زیست پزشکی و چشم پزشکی در USC می‌گوید، در حال حاضر، در حال انجام مطالعات حیوانی هستند و سعی می‌کنند از تحریک اولتراسوند برای جایگزینی تحریک الکتریکی چشم استفاده کنند. او به همراه Mark S. Humayun، یکی از مخترعان Argus II، اولین شبکیه مصنوعی جهان، این مطالعه را رهبری می‌کند.
تحریک شبکیه چشم
درمان بینایی توسط یک دستگاه فراصوت پوشیدنی ارائه می‌شود که شبکیه چشم را با اعمال فشار‌های مکانیکی به آن تحریک می‌کند. به طوری که نورون‌ها فعال می‌شوند و سیگنال‌هایی را به مغز می‌فرستند. به گفته قیفا ژو، نورون‌های موجود در شبکیه چشم دارای کانال‌های مکانیکی حساسی هستند که به تحریک مکانیکی پاسخ می‌دهند. این نورون‌ها هنگامی فعال می‌شوند که آن‌ها از امواج فراصوت برای تولید فشار مکانیکی استفاده کنند.
برای فرآیند آزمایش این رویکرد، محققان از یک موش کور استفاده کردند و از امواج فراصوت با فرکانس بالا برای تحریک چشم‌های آن استفاده کردند. آن‌ها الگو‌هایی را در ناحیه خاصی از چشم نشان دادند، اما از آنجایی که موش نمی‌تواند دانشمندان را در مورد آنچه که می‌بیند آگاه کند، این تیم فعالیت قشر بینایی جانور را از طریق یک آرایه الکترودی اندازه گیری کردند. در پایان مشخص شد که موش تجسم‌هایی را که به چشم پخش می‌شد درک کرده است.
مرحله بعدی آزمایش این رویکرد بر روی پستانداران غیر انسانی و سپس تطبیق امواج اولتراسوند با یک لنز تماسی پوشیدنی است. دکتر ژو می‌گوید در حال حاضر، آن‌ها از مبدلی استفاده می‌کنند که در جلوی کره چشم موش قرار داده شده است تا سیگنال‌های اولتراسوند را به شبکیه چشم بفرستند. همچنین ذکر کرد که هدف نهایی آن‌ها ایجاد یک مبدل لنز بی سیم است.
بیشتر بخوانید
