دو ماه پس از آغاز حمله روسیه به اوکراین کارشناسان هشدار دادند بی شک برای خنثی کردن هزاران ماده انفجاری فعال که تقریبا در نیمی از خاک اوکراین رها شده است چند دهه زمان لازم خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، پرین بنوئیست مدیر کاهش خشونت مسلحانه سازمان غیر دولتی «هندیکپ اینترنشنال» با یادآوری آن که با گذشت ۶۰ سال از جنگ‌های ویتنام و کامبوج، ما همچنان در حال مین زدایی در لائوس هستیم گفت مین روبی ۵۰ سال زمان می‌برد.

استیو گوس مدیر بخش تسلیحات دیده بان حقوق بشر هم می‌گوید مرگ‌ها و معلولیت‌ها تا مدت‌ها پس از جنگ ادامه خواهد داشت. پاکسازی مناطق اگر چند دهه نه، سال‌ها به طول خواهد انجامید.

اوله بوندار مسئول خدمات مین روبی امنیت مدنی اوکراین می‌گوید بیش از ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع از خاک اوکراین که برابر با نیمی از خاک این کشور است، آلوده به مواد منفجره شده است. البته مناطق شامل دونتسک، لوهانسک و جمهوری خودمختار کریمه و همچنین آب‌های دریای سیاه و دریای آزوف آلوده به مواد منفجره شده است.

وی تأکید کرد خدمات مین روبی از ابتدای جنگ تاکنون بیش از ۷۲ هزار مهمات شامل بیش از دوهزار بمب با کالیبر‌های گوناگون را در منطقه‌ای به مساحت ۱۳۰ کیلومتر مربع خنثی کرده است. در حال حاضر تلاش‌ها بر روی منطقه کی یف متمرکز شده است.

بر اساس گزارش رصدخانه مین و مهمات خوشه‌ای پیش  از جنگ ۲۴ فوریه، تنها ۸ درصد خاک اوکراین به عنوان مناطق آلوده به مهمات عمل نکرده تلقی می‌شد.

مین روبی در اوکراین فرایندی با فناوری بالا نیست و با استفاده از ابزار‌های ابتدای صورت می‌گیرد. مین پس از شناسایی با مین یاب با استفاده از بیل از جای خود خارج می‌شود و سپس چاشنی از آن خارج می‌شود.

بنابر اعلام دیده بان حقوق بشر در جنگ اوکراین از مین‌های ضد نفر روسی پوم -۳ استفاده شده است که مدالیون هم نامیده می‌شود. این مین‌ها نخستین بار ۲۸ مارس توسط مین روب‌های اوکراینی مشاهده شدند. دیده بان حقوق بشر در گزارش خود اعلام کرد این مین‌ها می‌توانند هر فردی را در شعاع حدود ۱۶ متری بکشند یا دچار معلولیت کنند.

از دیدگاه استیو گوس مین‌ها و دیگر مهمات انفجاری یک مانع اجتماعی –اقتصادی بزرگ محسوب می‌شوند، زیرا می‌توانند از بازگشت مردم به خانه‌ها و مزارع خود و برداشت محصول و بسیاری کار‌های دیگر جلوگیری کنند.

کنوانسیون ممنوعیت مین‌های ضد نفر که در سال ۱۹۹۷ امضا شد استفاده، انباشت، تولید و انتقال این تسلیحات را ممنوع می‌کند. برخلاف اوکراین، روسیه از جمله ۱۶۴ کشور امضا کننده این کنوانسیون نیست.

کارشناسان می‌گوید مسئله نگران کننده‌تر این است که کشور‌هایی مانند آمریکا معتقدند این سلاح‌ها می‌توانند برای خنثی کردن تحرکات نیرو‌های روس کارآمد باشند.