سید مجید امامی گفت: منظور از زنجیره کالا‌های فرهنگی این است که شخصیت‌های نمایشی نتوانسته‌اند در قالب زنجیره‌ای از اسباب‌بازی، عروسک، بازی، انیمیشین، نوشت‌افزار به عنوان کالا و خدمات به مخاطب عرضه شوند. برای مثال، سازمان صداوسیما تصمیم می‌گیرد که مجموعه نمایشی بسازد. اما بعد از اینکه این مجموعه به پایان می‌رسد، تسویه حساب می‌کند و این شخصیت‌ها به حال خود رها می‌شوند. 

به گفته دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور، اگر شخصیت‌های نمایشی تا مرحله سیسمونی کودک، لوازم خانگی اتاق کودک، نوشت‌افزار و بازی‌های رایانه‌ای پیش رفته بودند، این فراموشی برای شخصیت‌ها اتفاق نمی‌افتاد. 

سید امیر آقایی، دبیر قرارگاه بازارپردازی فرهنگی هم معتقد است که نگاه جزیره‌ای به حوزه‌های فرهنگی باعث می‌شود که شخصیت‌های نمایشی نتوانند به دیگر حوزه‌های فرهنگی مانند کتاب، بازی‌های رومیزی ورود کنند؛ بنابراین با هم‌افزایی بین مجموعه‌ها ظرفیت رسانه‌ای شدن شخصیت‌ها فراهم می‌شود. 

۲۴ خرداد موافقت‌نامه‌ همکاری شورای فرهنگ عمومی با ۱۱ سازمان و نهاد برای توسعه بازارپردازی فرهنگی برگزار شد که یکی از اهداف این تفاهم‌نامه استفاده از ظرفیت‌های مجموعه‌های فرهنگی برای توسعه بازار‌پردازی فرهنگی است.