در برداشت عضوی از اهداکننده به گیرنده و پیوند اعضاء، زمان و سرما نقش مهمی دارد، ممکن است در سرعت پایین یا انجماد بالا اندام از بین بروند.
اکنون محققان استرالیایی محافظهای سرمایشی جدیدی را شناسایی کردهاند که میتوانند اندامها و بافتها را برای مدت طولانیتری بدون آسیب رساندن به آنها حفظ کنند.
انجماد سلولهای زنده راه خوبی برای نگهداری آنها برای مدت طولانیتری نسبت به دمای اتاق است، اما انجماد سنتی با تشکیل بلورهای یخ به آن سلولها آسیب میزند.
به جای آن میتوان از عوامل محافظت کننده برودتی برای جلوگیری از تشکیل کریستال یخ و آسیب ناشی از آن با ایجاد حالت شیشهای استفاده کرد. این روش، برای ذخیره نمونههای مایعات مانند خون و اسپرم حیوانات استفاده شدهاند، اما نمیتوان آنها را به کل اندامها اعمال کرد، زیرا سمی هستند.
برای مطالعه جدید، محققان دانشگاه RMIT نوع جدیدی از انجماد را شناسایی کردند که نویدبخش حفظ انواع سلولها است. این تیم به طور سیستماتیک دستهای از مواد شیمیایی به نام حلالهای یوتکتیک را آزمایش کردند و یکی را یافتند که بدون آسیب رساندن به سلول ها، بافتها را حفظ میکرد.
این تیم این ماده شیمیایی را روی چهار نوع سلول از جمله سلولهای پوست و مغز آزمایش کردند. ابتدا سلولها قبل از انجماد در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد (۹۸.۶ درجه فارنهایت) - دمای بدن انسان - به مدت چند ساعت با محافظ برودتی انکوبه میشوند. سپس نمونهها ذوب شده و با میکروسکوپ از نظر آسیب سلولی بررسی شدند.
محافظ سرمای جدید برای هر چهار نوع سلول مؤثر بود و سمیت کمتر و حفظ بهتری نسبت به عوامل موجود نشان داد. جالب اینجاست که شامل دو ماده اصلی آن، پرولین و گلیسرول است.
دکتر برایانت، محقق ارشد این مطالعه گفت: این محافظ سرما نسبت به اجزای جداگانهاش مؤثرتر و سمیتر بود. این یکی از اولین بارهایی است که این دسته از حلالها به طور سیستماتیک برای حفظ انجماد سلولهای پستانداران آزمایش میشوند.
این مطالعه میتواند منجر به توسعه هزاران عامل جدید محافظ در برابر سرما شود که ممکن است برای انواع سلولهای خاص طراحی شوند.
با این حال، تیم میگوید که هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد تا بتوان از این روش جدید در کل اندامها استفاده کرد.در مرحله بعد، محققان قصد دارند انواع سلولهای دیگر را بررسی کنند، از جمله برخی که در حال حاضر نمیتوان آنها را با روشهای دیگر منجمد کرد.
این تحقیق در مجله Materials Chemistry B منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس منتشره از دانشگاه RMIT