تعدادی از دوستداران و حامیان محیط زیست شهر‌های دلیجان و کاشان زباله‌های محوطه و داخل غار نخجیر را جمع‌آوری کرده و این محوطه را از زباله پاکسازی کردند.

این گروه ۴۵ نفره طبیعت‌دوستان از شهر‌های دلیجان و کاشان با مشارکت و همکاری شرکت بهره‌بردار غار نخجیر، سه هکتار از فضای بیرونی، تپه‌ها و فضایی سبز غار نخجیر و داخل غار را پاکسازی کردند.

در این برنامه که در راستای فرهنگ‌سازی به گردشگران و عموم مردم و نهادینه کردن فرهنگ احترام به محیط زیست و طبیعت انجام شد تعداد ۲۵ کیسه بزرگ زباله جمع آوری شد.

غار طبیعی و زنده نخجیر استان مرکزی عمر۷۰ میلیون سال از جمله غار‌های زنده و نادر دنیا محسوب می‌شود و این غار آهکی زیبا به طور مستمر میزبان گردشگران و علاقمندان طبیعت ایرانی و خارجی است.

غار نخجیر در سال ۱۳۸۳ زیر سازی و کار پیاده راه سازی و نورپردازی آن آغاز شد، در سال ۱۳۸۴ هجری شمسی، با شماره‌ی ۱۲۸۱۴ در شمار آثار ملی ایران ثبت شد و در سال ۱۳۸۹ مورد بهره برداری قرار گرفت.

غار نخجیر سه طبقه است که طبقه زیرین آن که در واقع دریاچه غار است امکان دسترسی ندارد، اما ۲ طبقه دیگر آن با آماده‌سازی و پیاده راه‌سازی و کف‌سازی به طول یکهزار و ۲۰۰ متر مورد بازدید عموم قرار دارد.

این غار به دلیل وجود مناظر بکر طبیعی و جذابیت‌های حیرت آور فراوان از اهمیت ویژه‌ای در جذب گردشگر برخوردار است و به سبب اینکه به طور طبیعی ترمیم می‌شود جزو معدود غار‌های زنده در دنیاست.

از خصوصیات غار نخجیر می‌توان به تالار‌های متعدد و حوضچه‌های آب، راهرو‌های طولانی، مسیر‌های مشکل در بعضی از نقاط و چکنده و چکیده‌های بلورین بسیار متنوع و زیبا و حتی در نقاطی منحصر به فرد اشاره کرد.

غار نخجیر از تالار‌های مختلفی تشکیل شده که زیباترین تالار آن، چهلستون نام دارد، از دیگر تالار‌های غار می‌توان به سفره عروس، دریاچه، برزخ، باغ وحش، چهلچراغ و تالار زیبایی‌ها اشاره کرد.

در گنجینه شگفتی این غار اسرارآمیز، سنگ‌های تزئینی با اشکال متنوع مانند عقاب، لاک پشت، گوزن، انسان، کبوتر و تندیس‌های عظیم الجثه بلورین ایجاد شده است که بیشتر آنان از جنس آهک است.

شهرستان دلیجان از توابع استان مرکزی با ۵۰ هزار نفر جمعیت در مسیر راه اصلی استان‌های جنوبی و شرقی با استان‌های شمالی و مرکز واقع شده است.

زیرساخت‌های بهره برداری و بازدید علمی واصولی از غار منحصر به فرد نخجیر با حرف و گفتار تامین نمی‌شود و نیاز به عزم راسخ برای جلوگیری از آسیب و فرسایش این پیر سالخورده دارد.