محققان دریافته اند که دارویی به نام CSF۱R با افزایش خاصیت ارتجاعی فیبر‌های عضلانی به کند کردن پیشرفت دیستروفی عضلانی در موش‌ها کمک کرده است.

فرشاد بایجنداقی، محقق فوق دکتری در دانشگاه بریتیش کلمبیا و اولین نویسنده این مطالعه، گفت: این کشفی است که می‌تواند علاوه بر درمان سرطان، برای درمان دیستروفی عضلانی یک هدف دوگانه داشته باشد؛ این بسیار امید بخش است و با آزمایشات بیشتر می‌تواند به بهبود و افزایش طول زندگی این بیماران کمک کند.

دیستروفی عضلانی دوشن یک اختلال ژنتیکی جدی است که منجر به ضعف و انحطاط پیشرونده عضلانی به دلیل اختلال در پروتئین دیستروفین می‌شود که به حفظ سلول‌های عضلانی سالم کمک می‌کند. این بیماری شایع‌ترین بیماری مادرزادی در کانادا است که از هر ۳۵۰۰ مرد یک نفر را مبتلا می‌کند. بروز این بیماری در زنان نادر است.

علائم این بیماری معمولا در اوایل دوران کودکی ظاهر می‌شود؛ به گونه‌ای که بیماران با افزایش سن با کاهش عملکرد عضلانی مواجه می‌شوند و با پیشرفت بیماری، بسیاری از بیماران مجبور می‌شوند به وسایل کمک حرکتی مانند ویلچر تکیه کنند و این بیماری در نهایت عملکرد قلب و ریه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ در حالی که بهبود مراقبت‌های قلبی و تنفسی باعث افزایش امید به زندگی در دهه‌های اخیر شده است، اما با این وجود در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد.

محققان طی آزمایش های خود روی موش‌ها دریافته اند که مهارکننده‌های CSF۱R، که ماکروفاژ‌های ساکن را کم می‌کنند، اثر غیرمنتظره‌ای در مقاوم‌تر کردن فیبر‌های عضلانی در برابر نوع آسیب بافتی ناشی از انقباض دارند که مشخصه دیستروفی عضلانی است.

فابیو روسی، محقق ارشد این مطالعه گفت: بسیاری از مردم شنیده‌اند که انواع مختلفی از فیبر‌های عضلانی از جمله ماهیچه‌های تند انقباض و عضلات با رشد آهسته وجود دارند؛ با دادن این دارو متوجه شدیم که فیبر‌های عضلانی در برابر آسیب ناشی از انقباضات عضلانی مقاومتر شده اند.

پس از پی بردن به این مسئله، محققان این دارو را بر روی موش‌های مبتلا به دیستروفی عضلانی آزمایش و در عرض چند ماه پس از درمان، نتایج موفقیت‌آمیزی را مشاهده کردند و آسیب عضلانی کمتری نسبت به همتایان درمان‌نشده خود داشتند.

منبع: موقع العین