محققان پزشکی و داروسازی دانشگاه استنفورد با ایجاد یک برچسب کوچک مولکولی موفق شدند داروی تزریق شیمیدرمانی سرطان را به داروی خوراکی تبدیل کنند، دارویی جدید که روی موشها تاثیرگذاری بهتری از داروی تزریقی داشته است.
محققان دانشگاه تبریز موفق به تهیه و شناسایی سیستمهای جدید دارورسانی بر پایه «پلیساکاریدها، چارچوبهای آلی کووالانسی» به منظور انتقال هدفمند دارو به سلولهای سرطانی شدند.
محققان دانشکده مهندسی زیست پزشکی دانشگاه بریتیش کلمبیا دریافتند که دارویی که برای درمان سرطان استفاده میشود، میتواند درمانی برای دیستروفی عضلانی باشد.
محققان دانشگاه علوم پزشکی مشهد با سنتز نانوذرات لیپیدی، نانو حامل داروی ضد سرطانی عرضه کردند که این نانوحاملها بر روی نمونههای حیوانی با موفقیت آزمایش شدند.