کاربران شبکه‌های اجتماعی در نوشته‌های خود از آسیب‌های کنکور سراسری و تأثیر آن بر نظام آموزشی نوشتند. همچنین  از تجربیات خود در دوره کنکور گفتند و از استرس‌هایی که حتی در ایام پس از کنکور نیز آن‌ها را رها نمی‌کرد. برخی از کاربران نیز از مهم نبودن کنکور در آینده افراد نوشتند و از کنکوری‌ها خواستند که همه زندگی خود را در کنکور نبینند. در ادامه بخش‌هایی از واکنش‌های کاربران مرور شده است.

بیشتربخوانید

• کاسبی با ادعای فروش سؤالات امتحانی

محمد شاهی:
سال ۹۰ دقیقاً بعد از کنکور که اومدم خونه به شدت قلبم درد گرفت و راهی بیمارستان شدم. تا قبلش هیچ مشکلی نداشتم. دکتر گفت عصبیه؛ دانشگاه خوبی قبول شدم، روزانه علامه طباطبایی، ولی با این حال از همون روز کنکور تا به الان درد قلب باهامه!

میثم کهن‌ترابی:
از داوطلبان، بعد از کنکور نپرسیم چه شد؛ چطور بود. کارنامه آمد نپرسیم درصد و رتبه چند شد؛ نگوییم تو که زیاد خواندی چرا اینگونه شد و این رشته را برو و آن دانشگاه را نه. هیچ نگوییم مگر خودش بپرسد. معذب می‌شوند و وادار به توضیح و توجیه. این بارِ سنگین‌تر از کنکور را بر دوششان نگذاریم.

محمدصادق عبداللهی:
یکی از عوامل اصلی نابودی کیفیت نظام آموزش و پرورش کنکور است که حالا تأثیرش تا مقطع ابتدایی هم کشیده شده. هم محتوای درسی را نابود می‌کند، هم یادگیری را نابود می‌کند، هم روش‌های تدریس را نابود می‌کند و هم استعداد‌های درونی افراد را سرکوب و نابود می‌کند. کنکور بلای نظام آموزشی است.

عباس عبدی:
دزد چیزی را می‌دزدد که ارزش ذاتی دارد مثل طلا. ولی مدرک ما به درد دزد نمی‌خورد، چون ارزش ذاتی ندارد و فقط معرف دانش ماست. اگر در کنکور تقلب شود به معنای این است که نمره کنکور ارزش ذاتی دارد و علم فرد را نمی‌سنجد. مسئله اصلی این است و نه تقلب.

مبین نظام:
دانشگاه رفتن لزوماً موفقیت شما رو در آینده تضمین نمی‌کنه، راه خودتون رو پیدا کنید و به دنبال کسب تجربه و تخصص باشید. 

علی علیزاده:
بُرد اثر دانشگاه در مهدکودک‌ها قابل مشاهده است. ویژگی و مزیت مهدکودک خود را آموزش الفبا می‌گویند. در صورتی که طبق قانون وظیفه مهدکودک‌ها چیز دیگری است. جدا از بحث سلبی و پیگیری تخلفات، چه باید کرد که از کودکی بیشترین بهره را برد؟ و اثر کنکور و دانشگاه را کم کرد؟

مهران خسروزاده:
کاش هیچ وقت کنکور نبود و هر کسی آزادانه رشته‌ای که دوست داشت رو انتخاب می‌کرد. قطعاً بعضی‌ها، وسط راه کم می‌آوردن و بیخیال می‌شدن...، ولی حداقلش این بود که طرف می‌دونست رشته مورد علاقشو انتخاب کرده و تو این رشته موفق نشده.

محمدرضا حدادپور:
کنکوری عزیز! نمی‌دونم امسال چه آدم‌هایی سر راهت قرار گرفتن، نمی‌دونم چه‌قدر تشویق یا ناامید از مسیرت شدی، می‌دونم چه‌قدر بی‌خوابی و استرس کشیدی، میدونم چه‌قدر اذیت شدی، من ازت، جای تموم کسایی که تو رو نادیده گرفتن تشکر می‌کنم، نتیجه کنکور هرچی شد به خودت افتخار کن؛ تو قهرمان راه خودتی.

علی احمدی‌زاده:
کنکور سراسر یعنی استرس، یعنی مشکل روانی، یعنی استرس اجتماعی، یعنی تمامی زندگی را در یک روز و یک لحظه خلاصه کردن.‌ای کاش ظرفیت‌های رشته‌های لوکس به نوعی بود که اینقدر نباید برای رفتن به دانشگاه جنگید! این استرس آدم را می‌کشد.

منبع: روزنامه جوان