موش‌های شبیه‌سازی‌شده با استفاده از سلول‌های منجمد می‌توانند حفاظت از گونه‌هایشان را بهبود ببخشند.

تغییرات آب و هوایی بسیاری از گونه‌ها را با انقراض تهدید می‌کند، بنابراین ما تلاش می‌کنیم که به حیوانات کمک کنیم، متاسفانه عامل بسیاری از تغییرات اقلیمی را انسان ایجاد می‌کند.

دانشمندان ژاپنی با موفقیت موش‌هایی را از سلول‌های بالغ خشک شده در انجماد شبیه‌سازی کرده‌اند که می‌توانند به راحتی برای مدت طولانی ذخیره شوند. نکته مهم این است که موش‌های شبیه سازی شده بعداً توانستند فرزندان خود را داشته باشند.

در حال حاضر، از امکاناتی که به «باغ‌وحش‌های یخ‌زده» گفته می‌شود، برای نگهداری نمونه‌های اسپرم حیوانات، تخمک‌ها و سایر بافت‌ها در دما‌های برودتی استفاده می‌شود و به ما امکان می‌دهد تا گونه‌ها یا جمعیت‌هایی را که از بین می‌روند احیا کنیم.

مشکل اینجاست که این تاسیسات برای کار کردن به انرژی زیادی نیاز دارند و آن‌ها را گران و آسیب پذیر در برابر قطع برق یا آسیب ناشی از بلایای زیست محیطی مشابهی می‌کند که خود حیوانات را تهدید می‌کند.

خشک کردن انجمادی می‌تواند جایگزینی برای نگهداری نمونه‌ها به شکلی باشد که پایدارتر است و به چنین دما‌های شدیدی نیاز ندارد. در حالی که ذخیره اسپرم به این روش انجام شده است، بدست آوردن سلول‌های اسپرم سالم از برخی حیوانات همیشه آسان نیست.

بنابراین، محققان در مطالعه جدید به دنبال توسعه روشی برای شبیه‌سازی حیوانات از سلول‌های سوماتیک خشک‌شده در انجماد بودند، دسته‌ای که شامل سلول‌هایی می‌شود که اسپرم یا تخمک نیستند و نتایج چشمگیر بود.

سلول‌های سوماتیک خشک شده‌ی با انجماد را می‌توان تا ۹ ماه در دمای قابل کنترل ۳۰- درجه سانتی گراد (۲۲- درجه فارنهایت) نگهداری کرد.
مهم‌تر از همه، دانشمندان توانستند موش‌ها را از این سلول‌های خشک‌شده با انجماد شبیه‌سازی کنند.

پس از هیدراته شدن مجدد سلول ها، هسته‌های آن‌ها برداشته شد و به تخمک منتقل شد، سپس اجازه داده شد تا یک بلاستوسیست تشکیل دهند. از این سلول‌ها برای رشد خطوط جدیدی از سلول‌های بنیادی جنینی استفاده شد، که به نوبه خود برای ایجاد جنین‌هایی که به موش‌های مادر جایگزین منتقل شدند و در نهایت موش‌های شبیه‌سازی شده تولید کردند.

زمانی که کلون‌ها به بلوغ رسیدند، با جفت‌های جنس مخالف جفت شدند و همه توانستند فرزندان خود را داشته باشند. این مطلب نشان می‌دهد که باروری آن‌ها دست نخورده باقی مانده است و پتانسیل این تکنیک در احیای گونه‌های در معرض خطر را به خوبی نشان می‌دهد.
با این حال این فرآیند، بدون مشکل نیست. سلول‌های سوماتیک در طول فرآیند خشک کردن انجمادی می‌میرند و به این ترتیب آسیب DNA بیشتر از روش‌های دیگر است.

پس از تمام مراحل انجام شده، میزان موفقیت کل موش‌های شبیه‌سازی‌شده از سلول‌های سوماتیک خشک شده با انجماد تنها ۰.۰۲ درصد است.
به غیر از این مشکلات، محققان می‌گویند که موفقیت آن‌ها نشان می‌دهد، این تکنیک می‌تواند قابل دوام باشد و افزایش ثبات و هزینه کمتر آن می‌تواند برایش یک پشتیبان مناسب باشد.

این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.

منبع: سایت نیواطلس

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.