بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ حدود ۱۵ هزار نفر بر اثر انفجار مین کشته یا زخمی شدند که برابر با ۵ نفر به ازای هر روز است. به علاوه طبق گزارش سرویس اقدامات ضد مین سازمان ملل متحد موسوم به یونماس، ۱۰.۲ میلیون نفر در مناطق آلوده به مواد منفجره زندگی می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، بنابر اعلام حبیب الحق جاوید، نماینده اداره مبارزه با مین سازمان ملل متحد در سوریه این کشور بیشترین حوادث ناشی از انفجار مین در جهان را دارد. او از کمبود امکانات برای مین روبی ابراز تاسف کرد و حمایت همه بازیگران در این کشور را در این جهت خواستار شد.

مبارزه با مین گذاری در کشوری که از سال ۲۰۱۱ به دلیل جنگی که جان نیم میلون نفر را گرفته است و میلیون‌ها نفر را آواره کرده ویران شده است کار بسیار دشواری محسوب می‌شود.

مین‌ها که بدون نقشه برداری توسط گروه‌های متخاصم در زمین‌های کشاورزی و مناطق مسکونی کار گذاشته شده اند بر همه و در همه جا و برای مدتی بسیار طولانی همچنان تهدید خواهند بود.

یک افسر سوری می‌گوید طول عمر مین‌ها طولانی است و آن‌ها به طور نامنظم توسط گروه‌های مسلح گوناگون کار گذاشته شده اند.
مقامات سوری تقریبا هر روز از انفجار‌های کنترل شده برای انهام مواد منفجره، مهمات و مین‌های ضد نفر رها شده در مناطق تحت کنترل خود خبر می‌دهند.

در مناطقی که هنوز خارج از کنترل دمشق هستند مانند شمال غربی سوریه، تیم‌های امدادگر کلاه سفید برای شناسایی و تخریب مواد منفجره و اطلاع رسانی به مردم با برگزاری کارگاه‌های آموزشی فعالیت می‌کنند.

رائد حسون مدیر یکی از مراکز مین روبی تحت اداره کلاه سفید‌ها تایید می‌کند که از سال ۲۰۱۶ حدود ۲۴ هزار ماده منفجره در شمال غربی این کشور منهدم شده است.

در دسامبر سال ۲۰۲۱ سازمان ملل متحد از نخستین عملیات مین روبی در شهر‌های تحت کنترل حاکمیت سوریه از جمله درایا در غوطه شرقی حمایت کرد. این منطقه که در نزدیکی دمشق قرار دارد از سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ یکی از مخفیگاه‌های گروه‌های معارض سوریه بود و محل انباشت مقادیر قابل توجهی مین است.

در جریان عملیات مین روبی مشابه، سازمان ملل متحد در حدود ۲۰۰ ساختمان از مجموع ۶ هزار ساختمان اردوگاه آوارگان فلسطینی یرموک در حومه دمشق مواد منفجره پیدا کرد.