یا امام غریب(ع) شما اگر در این سرزمین نبودید، مشهد خاموش و بی صفا میشد و شب ها آسمانش خالی از ماه و ستارگان بود.
تمام آسمان عشق و محبت را از نور بارگاه شما وام میگیرند و اگر هم شب ها در آسمان ظاهر میشوند به خاطر عنایت خاص شما به آنهاست.
ظلمت شب با دستان شما اسیر میشود و سراسر نور و بخشندگی بر سر زمین میپاشد.
حتی خورشید صبح ها اول وقت به طواف گنبد زیبای شما می آید و بعد طلوع میکند، اصلا تمامی قوانین دنیا در حضور شما هیچ است و کائنات تمام انرژی های خودرا از حرم مطهر شما دریافت میکنند.
ای منبع پرنور و ای نورِ انرژی بخش، ای زلال تابنده بر هر دیار و ای گسترده روزی ده، آقای من مولای من نگاهی کن به دل های کدر و خاکستری ما...
بلکه شاید به واسطه نگاه پر لطف شما دل های ما نیز شفاف و نورانی گردد و از سیاهی ها پاک شود.
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا