سیاوش آریا کنشگر و پژوهشگر تاریخ ایران و میراث فرهنگی در فارس با بیان اینکه یک گوردخمه ساسانی در یکی از روستا‌های فاروق مرودشت در شرایط بد حفاظتی و نگهداری به سر می‌برد، اظهار کرد: افراد ولگرد نابخرد و فرومایه در درون این گوردخمه یادگاری نویسی کرده و چهره زشت و زننده‌ای را به نمایش گذاشته اند.

او گفت: گوردخمه‌ها از آن دسته از یادمان‌های تاریخی و فرهنگی ارزشمند به شمار می‌آیند که از دید پژوهش و بررسی‌های باستان شناختی و مطالعات تاریخی و شرایط اجتماعی روزگار باستانی ایران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند.

این فعال و پژوهشگر تاریخ ایران و میراث فرهنگی در فارس ادامه داد: همچنین تا کنون پژوهش درخوری درباره گوردخمه ها، دخمک‌ها و یا استودان‌های دوران باستانی ایران انجام نگرفته است. این در حالی است که بیشتر گوردخمه‌ها و یا استودان‌های سرزمین پارس به ویژه در شهر مرودشت که از پراکنش بسیار زیادی نیز برخوردار است، در حال نابودی و از میان رفتن هستند و تا کنون هیچ گونه مستندنگاری و بررسی علمی بر روی آن‌ها انجام نشده است.

او تصریح کرد: اما گوردخمه فاروق که مربوط به اوایل دوره ساسانیان است بر دامان کوهی نقش بسته و ترک و شکاف‌ها از بیرون و درون آن رو به فزونی است و آینده ناروشنی را پیش روی یادگار ساسانیان قرار داده است.

آریا افزود: همچنین افراد فرومایه در درون گوردخمه که دسترسی به آن کمابیش سخت و دشوار است را انبوهی از سنگ‌های کوچک و بزرگ ریخته و صحنه نازیبایی را به نمایش گذاشته اند.

او گفت: بی گمان بدترین درد گوردخمه فاروق مرودشت، زخمی است که به وسیله انبوه یادگاری نویسی‌ها در درون آن بر تن رنجور و بی دفاع یادگار ساسانیان برجای مانده است.

پژوهشگر تاریخ ایران و میراث فرهنگی در فارس ادامه داد: باید دانست که این گوردخمه ساسانی نیازمند رسیدگی و حفاظت بیشتر است و نباید به حال خود رها شود.

او گفت: گوردخمه‌ها نمونه‌ای از آرامگاه‌های باستانی هستند که جسد کامل فرد درگذشته در آن جای می‌گرفته و بنا به باور‌ها و آیین‌های آن دوره تاریخی، آیین‌های ویژه‌ای برای گورسپاری‌ها انجام می‌گرفته است.