از اول خرداد تا اول مرداد  امسال  بیش از سه هزار تن کالا و ۱۱۴ TEU کانتینر از سوی گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در مسیر کریدور شمال-جنوب جاه‌جا شده است؛ این در حالی است که در صورت وجود هماهنگی میان دستگاه‌های دخیل در این پروژه بسیار مهم، کریدور شمال-جنوب، قابلیت‌های ویژه‌ای دارد.

مناقشات میان روسیه و اوکراین در کنار موقعیت ویژه ژئوپلتیک ایران در منطقه، زمینه را برای احیای کریدور شمال-جنوب فراهم کرده که این امر، فرصت تجاری بسیار خوبی را پیش روی جمهوری اسلامی ایران قرار داده است؛ این در حالی است که کشور روسیه نیز با توجه به شرایط کنونی خود، به اهمیت این مسیر پی بُرده و برای استفاده از آن، ابراز علاقه کرده است.

در این میان، مدیریت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران بر حساسیت این پروژه ملی و آثار مثبتی که اجرای آن می‌تواند در اقتصاد ایران داشته باشد، واقف است و تمام بخش‌ها و شرکت‌هایی که در حوزه فعالیت‌های کشتیرانی در این کریدور دخیل بوده و می‌توانستند نقش آفرینی  کنند ، بلافاصله در این حوزه فعال و وارد عمل شده‌اند.

بر این اساس، کالایی که از مبدأ بنادر کشور‌های آسیای میانه و از طریق دریای خزر به بنادر ایران می‌رسد، از سوی ناوگان کشتیرانی حمل شده و سپس با امکانات این گروه در حوزه حمل‌و‌نقل ترکیبی، کالا را تحویل می‌گیرد و از طریق جاده یا ریل، آن را به سمت بنادر جنوبی حمل می‌کند؛ این فرآیند از سمت بنادر کشور‌های آسیای شرقی به آسیای میانه به صورت بالعکس طی می‌شود.

در این میان، روس‌ها و هندی‌ها به خوبی می‌دانند که «ترانزیت تایم» حمل کالا در مسیر‌های دریای سیاه و کانال سوئز، بین ۴۵ تا ۶۰ روز است و کالا در این دو مسیر، از بنادر کشور‌های آسیای میانه به کشور‌های آسیای شرقی ۱۴ هزار کیلومتر را طی می‌کند که مسیری بسیار طولانی به شمار می‌رود؛ اما همان کالا در کریدور شمال-جنوب و از طریق بندرعباس و بندر چابهار، تنها در مدت ۱۴ الی ۱۵ روز به مقصد می‌رسد که یک سوم زمان معمول است.