هنگام ترسیم نحوه مهاجرت مردم در طول تاریخ جهان، تاریخ‌گذاری و تعیین قدمت دقیق انسان‌های باستانی بسیار مهم است. روش استاندارد تاریخ‌گذاری از دهه ۱۹۵۰، روش "تاریخ گذاری رادیوکربن" (radiocarbon dating) بوده است.

تاریخ‌گذاری رادیوکربن یکی از روش‌های تاریخ‌گذاری رادیومتریک می‌باشد که جهت تخمین تاریخ مرگ موجوداتی که کربن مصرف می‌کنند کاربرد دارد. در این روش ایزوتوپ کربن-۱۴ که یکی از ایزوتوپ‌های رادیواکتیو کربن با نیمه‌عمر حدود ۵۷۳۰ سال می‌باشد مورد بررسی قرار می‌گیرد.

این روش که مبتنی بر نسبت بین دو ایزوتوپ کربن متفاوت است، باستان شناسی را متحول کرده است. با این حال، دقت این فناوری همیشه کاملا قابل اعتماد نیست و نقشه‌برداری از افراد باستانی، نحوه حرکت و ارتباط آن‌ها را پیچیده می‌کند.

"اران الهایک" (Eran Elhaik) محقق زیست‌شناسی سلولی مولکولی در دانشگاه لوند در این باره گفت: تاریخ گذاری نامعتبر یک مشکل بزرگ است که نتایج مبهم و متناقضی را به دنبال دارد. روش ما از هوش مصنوعی برای تاریخ‌گذاری ژنوم‌ها از طریق دی ان‌ای با دقت بسیار بالا استفاده می‌کند.

این روش ساختار جمعیت زمانی (TPS) نامیده می‌شود و می‌توان از آن برای تاریخ‌گذاری ژنوم‌هایی با قدمت ۱۰ هزار سال استفاده کرد. در این مطالعه، محققان بقایای انسانی پنج هزار فرد از اواخر دوره میان سنگی (۸۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ قبل از میلاد) تا دوران مدرن را تجزیه و تحلیل کردند. همه نمونه‌های مورد مطالعه را می‌توان با دقتی که به ندرت دیده می‌شود، تاریخ‌گذاری کرد.

"اران الهایک" در انتها افزود: ما نشان دادیم که اطلاعات مربوط به دوره‌ای که مردم در آن زندگی می‌کردند در مواد ژنتیکی رمزگذاری شده است. با کشف نحوه تفسیر و تعیین موقعیت آن در زمان، ما موفق شدیم آن را با کمک هوش مصنوعی تعیین کنیم.