پدیده لجبازی طبیعی یک پدیده سالم و ضروری برای کودک است و به آن لجاجت عزم و اراده می‌گویند. در این مرحله والدین باید بدانند که چگونه با او برخورد کنند؛ فریاد زدن بر سر کودک و کتک او بهترین راه حل نیست؛ بلکه تقویت و حمایت اخلاقی و معنوی جایگزین مناسبی برای آن است.

لجبازی طرد شده با فقدان محیط مناسب برای مقابله با لجبازی طبیعی به وجود می‌آید و رشد می‌کند و در صورت تداوم ممکن است منجر به خشونت، بی علاقگی و عدم تمایل به یادگیری با انگیزه کم شود.

اصل در برخورد با کودک لجباز تشویق او به رفتار خوب است و درمان این نوع رفتار مستلزم انجام برخی کار‌هاست که والدین باید انجام دهند؛ از جمله آنکه آرامش داشته باشند و از اینکه کودک نیاز به حمایت دارد اطمینان حاصل کنند، نه اینکه عصبانی شوند و مشکلات بین خودشان را هم مقابل کودک اظهار کنند.

والدین همچنین باید سعی کنند در مواقعی که کودک یک رفتار اشتباه ساده انجام می‌دهد تا زمانی که لطمه‌ای نداشته باشد، موقتاً خود را مشغول کرده و با نگاه‌ها و کلمات مناسب نسبت به کودک ابراز محبت کرده و احساسات خود را در رفتار با او نشان دهند.

پدر و مادر در تعامل با کودک لجباز باید از افکار منفی و دلسرد کننده خودداری کرده و خیال نکنند که آن‌ها تنها والدینی هستند که از مشکل لجبازی کودک خود رنج می‌برند؛ زیرا این باعث افزایش عصبانیت و به هم ریختگی آن‌ها در برخورد با کودک می‌شود. آن‌ها به جای این کار باید به توانایی خود برای حل مشکل کودکشان اعتماد داشته باشند و به آرامی مشکل را حل کنند.

منبع: nabd.com