به نقل از آیای، به طور کلی این گونه فرض میشود که انقراض دایناسورها به دلیل برخورد یک شهاب سنگ بزرگ به زمین بوده است، اما طبق یک مطالعه جدید، ممکن است این فرضیه اشتباه باشد.
باور عمومی این بود که دایناسورها در دوره کرتاسه زندگی میکردهاند، اما تحقیقات جدید نشان میدهد که دایناسورها ممکن است مدتها پیش از آن منقرض شده باشند.
محققان موسسه دیرینه شناسی و دیرین انسان شناسی مهره داران آکادمی علوم چین(IVPP) به تازگی اعلام کردهاند که شواهدی را برای حمایت از این فرضیه کشف کردهاند که دایناسورها قبل از انقراض، چندان متنوع نبوده و به طور کلی در دوره کرتاسه با فقر جمعیت محسوسی مواجه بودهاند.
حوضه شانیانگ در مرکز چین بیش از ۱۰۰۰ تخم دایناسور و پوسته تخم دایناسور حفظ شده را در خود داشته است که محققان آنها را برای این مطالعه بررسی کردند.
ضخامت سنگهایی که این فسیلها در آنها یافت شدند، حدود ۱۵۰ متر بود. محققان با بررسی و استفاده از مدلسازی رایانهای بر روی بیش از ۵۵۰۰ نمونه زمینشناسی توانستند تخمین سنی دقیق این لایههای سنگی را تعیین کنند. در نتیجه، آنها توانستند یک جدول زمانی برای پایان دوره کرتاسه با قدرت تفکیک ۱۰۰ هزار ساله بسازند و نقطهای را درست قبل از انقراض نشان دهند. همچنین مقایسه مستقیم با دادههای جهانی با استفاده از این جدول زمانی امکانپذیر است.
بیشتر بخوانید
جمع آوری ۱۰۰۰ فسیل تخم دایناسور
دانشمندان بر اساس ۱۰۰۰ فسیل تخم دایناسور از سه گونه مختلف موفق به شناسایی دایناسورها شدند.
همچنین بر اساس چند استخوان بیشتر دایناسور که در این منطقه یافت شد، مشخص شد که دایناسورهای تیرانوسوروس و خزندهپا(سوروپود) نیز بین ۶۶.۴ تا ۶۸.۲ میلیون سال پیش در این منطقه زندگی میکردهاند.
چین مرکزی قبل از انقراض دسته جمعی در طول دو میلیون سال گذشته دارای تنوع کمی از گونههای دایناسور بوده است.
نتایج تحقیقات به ما نشان میدهد که دایناسورها قبل از برخورد شهاب سنگ به زمین در حال کاهش بودهاند.
از دوره کرتاسه چه میدانیم؟
دوره کرتاسه تقریباً ۱۴۵ تا ۶۶ میلیون سال پیش بوده است. این دوره سومین و آخرین دوره عصر مزوزوئیک و همچنین طولانیترین دوره آن است. این دوره طولانیترین دوره زمین شناسی در ابردوران پیدازیستی(Phanerozoic) است که تقریباً ۷۹ میلیون سال طول کشیده است.
با توجه به دمای نسبتاً ملایم دوره کرتاسه، دریاهای داخلی کمعمق زیادی وجود داشته است. در حالی که دایناسورها همچنان بر زمین حکومت میکردند، این اقیانوسها و دریاها محل زندگی خزندگان دریایی، آمونیتها(شاخقوچیها) و صدفهای حلقهای بودند که اکنون منقرض شدهاند. همچنین هیچ یخی در سیاره زمین وجود نداشته و جنگلها تا قطبهای زمین امتداد داشتهاند. گونههای جدیدی از پستانداران و پرندگان نیز در این زمان ظهور کردند.
این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.