همزمان با بیست و هشتم صفر سالروز رحلت پیامبر (ص) و شهادت دومین امام شیعیان، امام حسن (ع)، ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت در شیراز با حضور در بارگاه ملکوتی احمد بن موسی شاهچراغ (ع) به سوگ نشسته و عزاداری می‌کنند.

شیفتگان خاندان عصمت و طهارت (ع) ضمن عرض تسلیت به این امام زاده جلیل القدر با برپایی آیین‌های سوگواری، در غم جانسوز پیامبر مهربانی (ص) و شهادت سبط اکبرش امام حسن مجتبی (ع) بر سر و سینه زده و اشک ماتم می‌ریزند.

حرم مطهر حضرت احمد بن موسی شاهچراغ (ع) بعد از نماز مغرب و عشا میزبان سوگواران اهل بیت علیهم السلام بود.

مراسم عزاداری رحلت حضرت رسول صلی الله علیه و سلام و شهادت امام حسن علیه السلام دیشب بعد از نماز مغرب و عشا در حرم‌های مطهر حضرت سید علاءالدین حسین علیه السلام و علی بن حمزه (ع) هم برگزار شد.

حضرت محمد (ص) در سال عام الفیل در ماه ربیع الاول در خانه عبدالله ابن عبدالمطلب و بانو آمنه بنت وهب دیده به جهان گشود و به خاطر ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری به نام‌های رسول الله، نبی الله، مصطفی، محمود، امین، امّی، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذیر، بشیر، مبین، کریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذکّر، یس و طه‏ لقب یافت.

پیامبر مهربانی‌ها در ۲۵ سالگی با حضرت خدیجه (س)، بانوی بزرگوار اسلام ازدواج کرد و یگانه دخترش فاطمه زهرا (س) متولد شد و با تعلیم و تربیت در مکتب وحی پیامبر با پیشوای اول شیعیان امام علی (ع) ازدواج کرد و سلسله امامت و ولایت از نسل ایشان ادامه یافت.

پیامبر اسلام در چهل سالگی به رسالت مبعوث شد و به مدت ۲۳ سال عهده‏ دار امر رسالت و نبوت بود. حضرت محمد (ص)، کتاب آسمانی قرآن را به عنوان قانون جامع زندگی بشریت از سوی خداوند ارائه کرد.

پیامبر اکرم در سال ۱۱ بعثت، آخرین حج خود را با عنوان حجة الوداع انجام داد و دربازگشت در منطقه‌ای به نام غدیرخم، به امر خداوند امام علی (ع) را به عنوان امام و، ولی مردم بعد از خود منصوب کرد و سرانجام در بیست و هشتم ماه صفر سال یازدهم هجری از دنیا رفت.

امام حسن مجتبی (ع) نیز از سلسله امامت و ولایت، اولین فرزند علی (ع) و فاطمه (س) در شب نیمه ماه مبارک رمضان، سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود، آن حضرت از نـظر اخلاق و روش و سیادت، شبیه‌ترین مردم به رسول خدا (ص) بود و لقب‌های او سبط، سید، زکی و مجتبی است.

امام حسن (ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید و نزدیک به ۶ ماه به اداره امور مسلمین پرداخت.

آن حضرت از عابدترین و بخشنده‌ترین افراد زمان و دارای خصوصیات اخلاقی، فردی و اجتماعی بسیاری بود، بارزترین خصیصه ایشان کرامت و بخشندگی است، از لحاظ بذل و بخشش و دستگیری از بیچارگان و درماندگان نیز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود.

امام حسن مجتبی (ع) در روز ۲۸ صفر سال ۵۰ هجری قمری در حالی که ۴۷ سال از عمر بابرکتش می‌گذشت به تحریک معاویه بدست همسر خود (جعده) مسموم، شهید و در بقیع به خاک سپرده شد.