محققان گزارش کردند که رژیم غذایی کم کالری که شبیه روزه‌داری غذایی برای انسان ایمن است و می‌تواند به کاهش علائم آلزایمر کمک کند.

محققان سطوح پایین‌تری از دو نشانه اصلی این بیماری یعنی آمیلوئید بتا، محرک اصلی تشکیل پلاک در مغز و پروتئین تاو هیپرفسفریله شده که درهم پیچیدگی در مغز ایجاد می‌کند را پیدا کردند.

آنان همچنین دریافتند که التهاب مغز در مقایسه با موش‌هایی که با رژیم غذایی استاندارد تغذیه شده بودند، در آزمون‌های شناختی کاهش یافته و عملکرد بهتری دارد.

رژیم غذایی مقلد روزه (FMD) به‌طور کلی سرشار از چربی‌های غیراشباع و کم کالری، پروتئین و کربوهیدرات‌هاست و به‌گونه‌ای طراحی شده است که اثرات روزه‌داری فقط با آب را تقلید و در عین حال مواد مغذی لازم را نیز فراهم کند.

نتایج تحقیقات قبلی به رهبری لونگو نشان داده است که چرخه‌های کوتاه‌مدت و دوره‌ای رژیم غذایی مقلد روزه با دامنه وسیعی از اثرات مفید، از جمله ترغیب بازسازی سلول‌های بنیادی، کاهش عوارض جانبی شیمی درمانی و کاهش عوامل خطرزای سرطان، دیابت، بیماری‌های قلبی و سایر بیماری‌های مرتبط با سن در موش و انسان مرتبط است.

نتایج امیدوار کننده در مدل موش مبتلا به آلزایمر

این گروه تحقیقاتی در کنار موش‌های سالم، دو مدل موش آلزایمر، E ۴ FAD و ۳ xTg را بررسی کردند. در طول این تحقیق، موش‌ها به‌مدت چهار یا پنج روز دو بار در ماه با رژیم غذایی مقلد روزه تغذیه شدند و به آن‌ها اجازه داده شد که بین چرخه‌های رژیم غذایی مقلد روزه به‌طور معمول غذا بخورند.

در یک آزمایش طولانی‌مدت برای مشاهده اثرات این رژیم در موش‌های مسن، موش‌های ۳ xTg به‌مدت ۳۰ دوره در ۱۵ ماه در رژیم غذایی بودند. آزمایش‌های کوتاه‌مدت در موش‌های ۳ xTg و E ۴ FAD از تنها یک چرخه رژیم غذایی مقلد روزه تا ۱۲ چرخه در ۶ ماه متغیر بود.

در هر دو مدل، موش‌هایی که تحت دوره‌های رژیم غذایی مقلد روزه قرار گرفتند، کاهش امیدوارکننده‌ای در آمیلوئید بتا که پلاک‌های چسبنده و مخرب در مغز را تشکیل می‌دهند و آسیب‌شناسی تاو را در مقایسه با موش‌هایی که رژیم غذایی استاندارد داشتند، نشان دادند.

موش‌های تحت رژیم غذایی مقلد روزه همچنین سطوح پایین‌تری از التهاب مغز را نشان دادند، از جمله کاهش تعداد میکروگلیا‌های فعال، سلول‌های ایمنی که پاتوژن‌ها و سلول‌های آسیب‌دیده در مغز را جستجو می‌کنند و از بین می‌برند.

علاوه بر این، موش‌های تحت رژیم، سطح پایین‌تری از استرس اکسیداتیو را نشان دادند که با آسیب رساندن به نورون‌ها و کمک به تجمع آمیلوئید در مغز، در آسیب‌شناسی آلزایمر نقش دارد.

لونگو توضیح داد که این تحقیق به‌طور خاص به «سوپراکسید» رادیکال آزاد به‌عنوان عامل اصلی آسیبی که در این مدل‌های موش مبتلا به آلزایمر رخ می‌دهد، اشاره کرد.

از نظر ظاهری، موش‌های مبتلا به هر دو مدل آلزایمر که تحت رژیم غذایی مقلد روزه قرار گرفتند، نسبت به همتایان خود با رژیم غذایی استاندارد، کاهش شناختی کمتری نشان دادند. رفتار شناختی، از جمله کاوش و عملکرد در پیچ و خم‌ها، در موش‌های جوان قبل از شروع رژیم غذایی و دوباره پس از چندین ماه رژیم غذایی استاندارد یا دوره‌های رژیم غذایی مقلد روزه دو بار در ماه مورد آزمایش قرار گرفت.

موش‌های آلزایمری که رژیم غذایی مقلد روزه دریافت کردند، عملکرد قابل‌توجهی نسبت به موش‌های آلزایمری با رژیم‌های استاندارد داشتند و در برخی موارد مشابه موش‌های غیر مستعد آلزایمر گروه کنترل عمل کردند که نشان می‌دهد زوال شناختی به‌طور قابل‌توجهی کند شده است.

دوره‌های رژیم غذایی مقلد روزه در معکوس کردن دامنه‌ای از نشانگر‌های آسیب‌شناسی همچنین نقص‌های شناختی در دو مدل اصلی موش برای بیماری آلزایمر، مؤثر به‌نظر می‌رسید. لونگو گفت: نتایج امیدوارکننده است.

تحقیق بالینی کوچک امکان سنجی را برای انسان بررسی می‌کند

لونگو و همکارانش علاوه بر تحقیق روی موش، همچنین داده‌هایی را از یک کارآزمایی بالینی کوچک مرحله یک از رژیم غذایی مقلد روزه در بیماران انسانی که با اختلالات شناختی خفیف یا بیماری آلزایمر خفیف تشخیص داده شده بودند را شامل کردند.

۴۰ بیمار از این دست که از حمایت خانواده برخوردار بودند، به‌طور تصادفی به یک رژیم غذایی مقلد روزه پنج روزه در ماه یا یک دوره پنج روزه که در آن ناهار یا شام با یک وعده غذایی بر یایه ماکارونی یا برنج جایگزین می‌شد، قرار گرفتند.

داده‌های اولیه نشان می‌دهد که رژیم غذایی مقلد روزه برای بیماران مبتلا به اختلال خفیف یا بیماری آلزایمر اولیه، ایمن و امکان‌پذیر است.

قابل توجه این‌که در یک کارآزمایی بالینی که به‌تازگی نتایج آن منتشر شده و لونگو یکی از نویسندگان آن بود، دوره‌های رژیم غذایی مقلد روزه با پسرفت بیماری در بیماران دیابتی مرتبط بود. بر اساس انجمن آلزایمر، دیابت خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را حدود دو برابر می‌کند.

یافته‌های این تحقیق در مجله Cell Reports در ۲۷ سپتامبر منتشر شد.