پایگاه «SlashGear» که در حوزه فناوری فعالیت دارد، با انتشار مطلبی، از ۵ وسیله خانگی نام برد که از سوی ناسا اختراع شده اند.
در این گزارش آمده است:
زمانی که صحبت از وسایل رایجی میشود که ما در زندگی خود هر روزه از آنها استفاده میکنیم، در بسیاری از اوقات منشأ آنها عموما ناشناخته است و حتی بسیاری از اوقات، این اختراعات را بدیهی میپنداریم؛ اما باید دانست این اشیاء گاه سرآغازی شگفت داشته اند که ناشی از پیشرفتهای نو در فناوری است.
اما شاید برای شما هم جالب باشد بدانید در حقیقت برخی از این لوازم خانگی از فناوریهای ناسا ناشی شده اند. بیشتر اینها در واقع در نتیجه تحقیقات به منظور ایجاد فناوری فضایی مؤثرتر آغاز به کار کرده اند.
امروزه این وسایل راه خود را به خانههای ما پیدا کرده اند و برخی از آنها ممکن است نگاهی به تاریخشان، شما را شگفت زده کند. در این جا قصد داریم ۵ وسیله خانگی که از اختراعات ناسا هستند را برای شما نام ببریم.
شاید تصور کنید که جاروهای شارژی ارتباطی با مسائل فضایی ندارند؛ اما در واقع آنها در نتیجه نیاز ناسا به ابزارهای برقی بی سیم به وجود آمده اند. البته ناسا مخترع ابزارهای برقی بی سیم نبود، بلکه این وسیله ساخت شرکت «بلک اند دکر» (Black & Decker) در اوایل دهه ۶۰ میلادی بود. با این حال این شرکت با ناسا برای آزمایش ساخت ابزارهای برقی بی سیم که میتوانند در فضا مورد استفاده قرار گیرند، همکاری کرد. همان طور که ناسا اعلام کرده است، ناسا با شرکت «بلک اند دکر» برای ساخت ابزارهای بی سیمی که میتوانند در شرایط ضد گرانشی کار کنند، همکاری کرده بود. این ابزارها به ناسا امکان درست کردن دریل برای برنامه آپولو برای نمونه برداری را میداد.
اگرچه نخستین دوربین دیجیتال از سوی شرکت آمریکایی «ایستمن کداک» (که به اختصار کُداک خوانده میشود) درست شد، اما در حقیقت ناسا ذهن متفکر پشت سنسورهای تصاویر دیجیتال بود؛ فناوری که تقریبا تکنولوژی هر دوربین دیجیتالی را امروزه شکل میدهد و به خصوص برای دوربینهای کوچکتر مفید است.
در واقع در دهه ۶۰ میلادی، «یوجین لالی» (Eugene Lally) مهندس آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا برای نخستین بار ایده تصویر برداری دیجیتالی را با استفاده از حسگرهای نوری موزائیکی (mosaic photosensors) برای دیجیتالی کردن سیگنالهای نوری از طریق ناسا مفهوم سازی کرد.
کفشهای ورزشی نیز از دیگر محصولاتی بودند که از طریق فناوری ناسا بهبود یافتند. ناسا نخستین بار از روندی به نام «قالب گیری لاستیکی بادی» برای ایجاد کلاههای ضربه گیر استفاده کرد. بعدا تصمیم گرفت تا این فناوری در کفیهای کفش نیز به کار گرفته شود تا کفیهای توخالی کفش را بتوان با مواد ضربه گیر پُر کرد.
در سال ۱۹۷۱، یکی از مهندسان ناسا یه نام «فرانک رودی» تصمیم گرفت تا زیرههای کفش را با استفاده از فناوری مشابه نایکی تولید کند. این امر منجر به ایجاد کفشهای ورزشی «نایکی ایر» (Nike Air) شد که هم در قسمت پاشنه و هم در قسمت جلوی کفش با سلولهای هوا پر شده بود. از زمان عرضه اولیه کفشهای نایکی ایر، این کفشها تا به امروز به یکی از محبوبترین کفشهای برند نایکی تبدیل شدهاند و نسخههای جدید این کفشها از فناوری ناسا سرچشمه میگیرند. طبق گزارش یاهو، به تازگی ناسا با شرکت نایکی همکاری کرده است تا کفشهای PG ۳ را با استفاده از مواد و رنگهای مشابه کفشهای فضایی واقعی ناسا درست کند.
«مموری فوم» یا «فوم پلی اورتان» نیز مادهای نرم و ضربه گیر است که از فناوری ناسا نشأت گرفته است. مموری فوم نیز نخستین بار برای استفاده در صندلیهای هوایی ناسا ساخته شد تا بهترین شکل راحتی علاوه بر ویژگیهای محافظتی اش ارائه دهد.
ماوس کامپیوتر دهه ها است که به طور گسترده در کامپیوترها مورد استفاده قرار میگیرد؛ هرچند شاید بسیاری از افراد ندانند این وسیله از کجا نشأت گرفته است. آغاز کار ماوس کامپیوتر زمانی شروع شد که «باب تیلور» (Bob Taylor) که از کارکنان سیستمهای کنترل پرواز برای ناسا بود، خواست راهی را پیدا کند تا استفاده از کامپیوترها را کاربردیتر کند. طبق آنچه که ناسا اعلام کرده است، در آن زمان رایانهها هنوز به عنوان ماشین حساب در نظر گرفته میشدند و نه چیزی بیشتر از آن. فردی به نام «داگلاس انگلبارت» (Douglas Engelbart) که فردی پژوهشگر بود، احساسی مشابه او داشت و در نتیجه با او برای یافتن راهی برای کاربردیتر کردن رایانهها همکاری کرد. در طی پژوهشهایی که صورت گرفت، چندین نتیجه حاصل شد؛ اما در طی مراحل آزمایش، آنها دریافتند افراد از ماوس بیشتر لذت میبرند؛ بنابراین آنها بر روی این مفهوم تمرکز کرده و در نتیجه توانستند ماوسهای کامپیوتری را که امروزه ما استفاده میکنیم، تولید کنند. اگرچه امروزه نیز ما در حال دور شدن از ماوسهای کامپیوتری هستیم و در حال رفتن به سوی فناوری صفحات نمایشی لمسی (تاچ اسکرین) هستیم، اما بایستی اذعان کرد ماوسها برای سالها ابزاری کاربردی بوده اند.