بیماری قلبی در حال حاضر علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است؛ تقریباً ۱۸.۶ میلیون نفر در سراسر جهان بر اثر بیماری قلبی عروقی در سال ۲۰۱۹ جان خود را از دست دادند.

محققان دانشگاه ایالتی میشیگان شواهدی یافته‌اند که نشان می‌دهد هورمون اُکسی توسین به تحریک بازسازی سلول‌های از دست رفته عضله قلب کمک می‌کند.

دانشمندان امیدوارند این کشف روزی به افراد کمک کند تا سلول‌های عضله قلب از دست رفته در طول حمله قلبی را بازیابند.

شایع‌ترین نوع بیماری قلبی، بیماری عروق کرونر است، که زمانی رخ می‌دهد که پلاک در داخل رگ‌های خونی که قلب را تأمین می‌کند، ایجاد می‌شود. هنگامی که قلب خون و اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کند، ممکن است فرد دچار حمله قلبی مرگبار شود که از نظر بالینی انفارکتوس میوکارد نامیده می‌شود.

وقتی سلول‌های ماهیچه قلب از خون و اکسیژن محروم می‌شوند، می‌توانند شروع به مردن کنند و به قلب آسیب برسانند.

دانشمندان بر این باور بودند که سلول‌های ماهیچه قلب به نام کاردیومیوسیت نمی‌توانند بازسازی شوند. این بدان معناست که هر سلول عضله قلب را که فرد در طی یک حمله قلبی از دست داده است، در طول زمان قادر به بازیابی آن‌ها نخواهد بود. با این حال، تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که سلول‌های ماهیچه قلب ممکن است قادر به بازسازی باشند؛ و اکنون، یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه ایالتی میشیگان شواهدی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد هورمون اکسی توسین ممکن است به تحریک بازسازی سلول‌های قلبی کمک کند. محققان بر این باورند که این یافته ممکن است روزی به بازیابی سلول‌های از دست رفته عضله قلب در افرادی که دچار حمله قلبی می‌شوند کمک کند.

اُکسی توسین یک هورمون طبیعی است که در ناحیه هیپوتالاموس مغز تولید می‌شود. این هورمون معمولاً با عملکرد‌های دستگاه تناسلی زنان از جمله زایمان و شیردهی مرتبط است.

اکسی توسین به عنوان "هورمون عشق" شناخته می‌شود، زیرا باعث ایجاد پیوند و خلق و خوی مثبت می‌شود.

محققان می‌گویند: «اُکسی توسین با فعالیت‌هایی که ما اغلب لذت‌بخش و یا رضایت‌بخش می‌دانیم افزایش می‌یابد. این فعالیت‌ها معمولاً شامل فعالیت‌های ذهنی-بدنی مانند مدیتیشن، یوگا یا صمیمیت جنسی هستند. همچنین شامل مکالمه، آشپزی، به اشتراک گذاشتن یک وعده غذایی با کسی، انجام عمل خیر، انجام اعمال محبت آمیز، و همچنین درگیر شدن در اشکال لمسی مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن و ماساژ است.»

محققان از بافت انسانی و گورخرماهی استفاده کردند تا بررسی کنند که چگونه اکسی توسین به تحریک سلول‌های بنیادی ایجاد شده از اپی کاردیوم قلب - به نام سلول‌های پیش ساز مشتق از اپی کاردیوم - کمک می‌کند تا به کاردیومیوسیت تبدیل شوند.

دکتر «آیتور آگویر»، نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید: «اکسی توسین جمعیتی از سلول‌های بالغ را در لایه‌های بیرونی قلب – به نام اپی‌کاردیوم – برنامه‌ریزی مجدد می‌کند و آن‌ها را به سلول‌های بنیادی تبدیل می‌کند. این سلول‌های بنیادی به لایه‌های عمیق‌تر قلب آسیب‌دیده حرکت کرده و بخش‌هایی از آسیب را با آزاد کردن فاکتور‌های شفابخش و تبدیل به سلول‌های از دست رفته ترمیم می‌کنند.»

منبع: مدیسن نت