دختر بودن یعنی حس ناب یک زندگی از جنس ظرافت و پاکی، دختر بودن یعنی دنیایی از سرزندگی و امید؛ اصلا دختر بودن یعنی نگاه خاص خداوند و توجه زیاد فرشتگان به پاک‌ترین مخلوق خدا.

دختر را هرگز نمی‌توانی معنا کنی چرا که هر واژه اش، هزاران مفهوم و معنارا در خود جای داده است؛ معنا‌هایی بسیار بزرگ‌تر و عمیق تر از آنچه که ذهن کوچک یک انسان بتواند آنرا درک کند.

موجودی که پیامبر خدا حضرت محمد (ص) درباره آن می‌فرمایند: دختران چه فرزندان خوبى هستند؛ با لطافت و مهربان، آماده به خدمت‏ رسانى، یار و غمخوار [اعضاى خانواده]، با برکت و پاکیزه کننده [در خانواده براى پدر و مادر.]طبق فرموده حضرت امام صادق (ع) نیز پسران نعمت اند و دختران حسنه، و خداوند از نعمت‏‌ها بازخواست مى‏ کند و براى حسنات پاداش مى‏ دهد.

به راستی که خداوند دختران را جور دیگری خلق کرده و انگار در وجودشان گوهری سراسر عشق و مهربانی از جنس خودش قرار داده است و اینگونه بود که تمام جهان را در یک واژه جمع کرد و برای همیشه به تمام عالم نشان داد.

دختر وجودش با تمام وجود‌ها فرق دارد انگار تمامش آرامش است و برای گرما دادن به زندگی‌ها و سر و سامان دادن به خانه‌ها به اهل زمین هدیه داده شده است؛ وقتیکه برای اولین بار برای پدر آغوش می‌شود و برای مادر پناه. وقتیکه صدایش امید می‌شود و نگاهش آرامش. وقتیکه معدنی از احساسات است و کوهی از ایستادگی ها. وقتیکه برای مادر محرم اسرار است و برای خستگی‌های پدر، منبع شادی.

دختر یک معجزه تمام عیار از خالق هستی است و چه ظرافت‌هایی که خرج وجود او شده است تا اورا از تمام مخلوقات، متمایز کند. مثلا دستان کوچک و ظریفش که چه کار‌هایی خارج از توان یک بشر انجام می‌دهند زمانیکه او یک مادر است، مثلا قلب شکستنی و مهربان او که چه زندگی‌هایی را نجات بخشیده و چه قلب‌های دیگری را نرم و رام کرده است یا مثلا دل کوچک او که چه اسرار و راز‌هایی را در خود جای داده است.

راستش را بخواهی اگر بخواهم روراست باشم، دختران قوی‌ترین موجودات عالم هستند. سرسخت‌ترین کسانیکه در همه چیز ممتاز اند و حرف اول را می‌زنند. مبالغه نیست اگر بگویم دختران همان قوی‌ترین موجودات عالم اند...

محمد (ص) نام پدری بزرگ مرتبه و بسیار مهربان

در عصری که جهان غرق در جهل و نادانی، ظلم و ستم، غارتگری و وحشیگری به سر می‌برد، خداوند پیامبری را برانگیخت که "رحمة للعالمین" بود و منجی انسان‌ها از سیاهی، او هم با شرک و بت پرستی مبارزه کرد و هم با سنت‌ها و ضد ارزش‌هایی همچون تحقیر و زنده به گور کردن دختران.

محمد (ص) آری محمد (ص) همان رسول خدا و آخرینِ پیامبران؛ محمد (ص) نام پدری مهربان و دلسوز که در تاریخ به اخلاق و خوش رویی معروف است، نام پدرِ دختری که  می‌گویند برای پدرش هم دختر بوده است و هم مادر، آری محمد (ص) نام پدر فاطمه (ع) بزرگ بانوی حیرت انگیز جهان است؛ و فاطمه (س)؛ دختری که مهربانی ریشه در وجود او دارد و انگار بخشی از روح اورا با خوش خلقی، مهربانی و بخشندگی سرشته اند. از پدر و مادر هرکدام این خصلت را به ارث برده باشد، قطعا در آن بی نهایت و بی همتا خواهد بود.

گاهی که به داستان‌های بین حضرت محمد (ص) و دختر بزرگوارشان حضرت زهرا (س) فکر می‌کنم، با خودم می‌گویم چقدر همه چیز بین این دو شگفت انگیز و زیبا بوده است. از رابطه پدر و دختری بگیر تا رابطه‌ای که حضرت زهرا (س) را برای پیامبر (ص) به منزله یک مادر کرده بود.

بگذار از زمانی بگویم که دختران در پیشگاه پدران و خانواده به صورت غیرمنطقی موجودی بی ارزش و پست بوده و که باید زنده به گور میشد و مردم آن زمان نیز به این زندگی نیز افتخار و مباهات می‌کردند. و ذات مقدس حضرت زهرا (س) دقیقا در همین عصر پا به این جهان گذاشت.

در حدیثی نقل شده است که به رسول گرامی اسلام (س) خبر دادند، خداوند به وی دختری عطا کرده است؛ حضرت نگاهی به اصحابش کرد، آثار ناخشنودی را در چهره آنان نمایان دید؛ لذا فرمود: «این چه حالتی است که در شما می‌بینم؟ خداوند گُلی به من داده است که آن را می‌بویم و (اگر نگران روزی او هستید) روزی او با خداست.»

رفتار حضرت محمد (ص) با دخترشان حضرت زهرا (س) 

پیامبر خدا (ص) آنقدر برای دخترشان احترام قائل بودند که روایات معتددی از رفتار نیکوی پیامبر با دخترشان در تاریخ  به گواه مانده است و این موضوع را به وضوح نقل می‌کند. مثلا حضرت محمد (ص) بار‌ها و بار‌ها با آن مقام و منزلتی که داشت اما دست دخترش فاطمه (س) را می‌بوسید و می‌فرمود: «پدرش فدای او باد.»

 پيامبر(ص) با اين عمل مى خواست حقيقتى را نيز به مردم تفهيم كند و ديدگاه اسلام را در زمينه ديگرى روشن سازد و در فضای جهل زده جامعه عربی آن روز، انقلاب فكرى و فرهنگى بيافريند و بگويد: دختر، موجودى نيست كه بايد زنده به گور شود، ببينيد من دست دخترم را مى بوسم، او را بر جاى خود مى نشانم و اين همه عظمت و احترام براى او قائلم.

در واقع بوسیدن و احترام گذاردن یکی از رفتار‌های معنادار پیامبر گرامی در برابر حضرت زهرا (س) بود؛ بوسه‌هایی که انگیزه‌هایی همچون: تکریم و احترام، معرفی منزلت و جایگاه فاطمه (س)، ملکوتی و بهشتی بودن زهرا (س) و در نهایت، محبت ورزی به آن حضرت داشت.

از عایشه نقل شده است که: هر گاه رسول خدا از مسافرت بر می‌گشت، گلوی فاطمه را می‌بوسید و می‌فرمود: "بوی بهشت را از او استشمام می‌کنم".

ابوثعلبه خشنی نیز می‌گوید: هر گاه رسول خدا از مسافرت بر می‌گشت، به منزل فاطمه (س) وارد می‌شد و فاطمه به استقبال او رفته، حضرت او را در آغوش می‌گرفت و بین دیدگانش را می‌بوسید.

در روایات هم آمده است که پیامبر با مشاهده سختی حال دختر عزیزش به شدت می‌گریست و قلبشان فشرده میشد.

بیشتر بخوانید

• آغازی که دلچسب بود و سراسر مِهر/ مِهر ماهی که از دل حادثه‌ها می‌گذرد

آری حضرت محمد (ص) پیامبر دینی است که مقام را دختران را بسیار بسیار کرامت بخشیده و بر احترام به دختران و بانوان تاکید ویژه و بسیار کرده است. حضرت محمد (ص) نیز دست پرورده دینی است که دختران در آن مثل یک دُرّ ارزشمند می‌مانند و وجودشان را برای پدر و مادر و خانواده بسیار بابرکت قرار داده است.

پیامبر اسلام (ص) این احترام و کرامت  را تنها بر زبان جاری نمی‌کرد بلکه به صورت عملی نیز اعتقاد خود را به گرامی داشتن مقام دخترشان حضرت زهرا (س) نشان می‌دادند.

رسول مکرم اسلام (ص) با این سخنان و برخورد عملی با دختر خود، علاوه بر شناساندن مقام و عظمت اهل بیت (س) و تأکید بر ادامه سلسله ولایت و امامت از طریق دختر خود، می‌خواستند به تمامی انسان‌ها ثابت کنند که در آخرین دین الهی، «دختران و زنان» از کرامت و جایگاه خاصی برخوردارند و به حق می‌توان پیامبر اسلام (ص) را بنیانگذار تکریم دختران و زنان دانست.

جایگاه دختران در اسلام ناب محمدی

در فرهنگ اهل بیت (ع) که ریشه در وحی و کلام الهی (قرآن) دارد، زنان و دختران از جایگاه خاصّی برخوردارند. تعابیر زیبا و بلندی که برای دختران به کار گرفته شده است، حاکی از این موضوع است.

در سخنان معصومان علیهم السلام از دختران با واژه هایی چون: ریحانه (گل)، قواریر (بلورها)، و حسنه (نیکی) یاد شده است که هر یک، نشان از امتیاز و ویژگی خاص، طبیعی و روحی دختران دارد.

حضرت محمد (ص) در خصوص ارزشِ داشتنِ دختر فرموده اند: «خَیْرُ اَوْلادِکُمْ اَلْبَناتُ.» «بهترین فرزندان شما دختران هستند.» چنانکه تولد دختر در احاديث اسلامى به عنوان گشوده شدن ناودانى از رحمت‏ خدا به خانواده معرفى گردیده است.

توجه اسلام به جایگاه اجتماعی دختران

قبل از ظهور اسلام در محیط حجاز علم آموزی وجود نداشت و تعداد کسانى که فقط سواد خواندن و نوشتن داشتند در تمام مکه در مردان از ۱۷ نفر بیشتر نبود و مى‏ گویند از زنان‏ نیز تنها یک نفر بود که خواندن و نوشتن مى‏ دانست.

برای همین اسلام‏ درباره تحصيل علم و دانش‏ بيش از آنكه تصور کنید، توصيه کرده و براى پى ريزى فرهنگ اساسى، تحصيل علم را يك فريضه عمومى اعلام كرده است؛ پيامبر(ص) فرمود: «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِم»؛ (تحصيلِ دانش بر هر مرد و زن مسلمانى واجب است). در اين حديث علم بدون قيد و شرط ذكر شده و شامل تمام رشته هاى علمى است و هيچ استثنايى از لحاظ زن‏ و مرد هم ندارد.

اسلام دینی بود که در خانه نشستن دختران و بانوان را نفی و به دختران شأن و منزلت عطا کرد و با اندیشه های جاهلی درباره حقوق دختران و زنان در خانه و جامعه به شدت مبارزه کرد. این چیزی است که اسلام ناب محمدی درباره دختران و بانوان گفته و دستور داده است.

دینی که برای دختران و بانوان مرزهایی به عنوان حجاب و عفاف تعیین کرد تا آنان را از ناملایمات نگاه ها و دل های هوس آلود حفظ کند و طراوت و شادابی آنان را مانند دری در صدف نگه داری کند.

اسلام دینی است که با گذاردن قانون حجاب برای دختران و زنان نه تنها باعث دوری آنان از اجتماع نشد بلکه با کرامت بخشیدن به مقام آنان، پذیرای آنها در سطح جامعه شد. چیزی که تا آن روز در جامعه جاهلی عرب بسیار دور از گمان بود و اصلا معنایی نداشت.

حجاب در دین اسلام نه تنها محدودیت نیست بلکه باعث می شود حریم پاک و امن دختران و بانوان زیر سایه آن در امان بماند و آنان با خیال راحت در جماعا حضور پیدا کنند.

اسلام دین همان پیامبری است که در رفتار و کردار با دختر خود سرآمد بود و باعث می‌شد تا افراد از شدت علاقه و احترام وی به دخترشان حیرت زده شوند.

الگوی رفتاری حضرت محمد(ص) با دخترشان فاطمه زهرا(س) همان دستورات خداوند بود و الگوی عملی ما برای حفظ کرامت دخترانمان رفتار پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) با دخترشان است.

آری یادمان نرود که حضرت محمد(ص) الگویی عملی برای کرامت بخشیدن و احترام به دختران هستند تا جاییکه راه و روش و زندگی ایشان می‌تواند تا ابدترین روز این روزگار، سرلوحه تمام زندگی ها باشد.

در دنیای امروز که فرهنگ منحط جهان مادی، زنان و دختران را به عنوان ابزاری برای هوس های خود و تبلیغ کالا‌های خود  می‌ خواهد شایسته است دختران با نگهبانی از مرزهای عفاف و خودسازى و تهذيب نفس از سیرۀ حضرت زهرا(س)،  پیروی کنند تا به اهداف متعالی که لایق آن هستند برسند و مردان جامعه نیز باید با الگوبرداری از زندگی حضرت محمد(ص) جایگاه و قداست بانوان و دختران را حفظ کرده و کرامت انسانی آنان را دچار خدشه نکنند.

چقدر زیباست دینی که دختران شایسته ترین مخلوقات خداوند در آن شناخته شده اند.