بهرام سرورینژاد، بازیگر تئاتر و کارگردان در برنامه «هفت اقلیم» رادیو فرهنگ درباره تئاتر آزاد گفت: ما اگر بخواهیم ژانرهای نمایشی را برشماریم، میتوانیم به تراژدی، کمدی، کمدی - تراژدی و ملودرام اشاره کنیم. هر کدام از این ژانرها زیر شاخههایی دارند که زیر مجموعه کمدی قرار میگیرند. مثل کمدی سیاه، کمدی بزن و بکوب و ... که در مجموعه این ژانر هستند.
سرورینژاد ادامه داد: هرکسی که بخواهد در زمینه کمدی سیاه، کمدی بزن و بکوب و ... کار کند، باید عناصر سازنده آن را بشناسد. در صورتی که عناصر سازنده آن را بشناسد و مواد اصلی ژانر را در دسترس داشته باشد، میتواند کار خوبی را ارائه دهد که مورد پسند تماشاگر و مخاطب باشد.
این بازیگر تئاتر در پاسخ به این موضوع که تئاتر آزاد توانسته سینماداران را از ورشکستگی نجات دهد و درباره ماهیت این تئاتر افزود: موضوعی که در این گونه نمایشی اهمیت دارد این است که همه این کارها انتقادی هستند. این انتقاد یا درباره مسائل اجتماعی است، یا درباره سیاسی و اخلاقی است. به عنوان مثال، همین که انسان خسیسی باعث بروز مشکلاتی در زندگی شده، جزو مسائل اخلاقی محسوب میشود. آدمی که این نقص را برطرف میکند یا به آن شخص تلنگر میزند تا فرد خسیس را متحول کند، همیشه در تئاتر وجود دارد. در انتها هم یک نفر متحول میشود تا پیامی برای مخاطب داشته باشد.
وی با اشاره به نمایشهای سیاه بازی که ماهیت انتقادی دارد، توضیح داد: کسانی که درسخوانده تئاتر هستند و کار تئاتر آزاد انجام میدهند، خیلی موفق هستند. به همین دلیل، وقتی سینماداری میبیند که یک سانس نمایش فیلمی ۵۰ مخاطب دارد، ولی اجرای یک تئاتر آزاد شبی حدود ۲۰۰ تماشاگر دارد، تئاتر آزاد را ترجیح میدهد.
سرورینژاد در پاسخ به این سوال که از آنجایی که بداههگویی در تئاتر آزاد اهمیت دارد و متن نمایش در سایه قرار نمیگیرد، گفت: بداهه حد دارد. اگر قرار باشد یهو چیزی گفته شود که خارج از شخصیت و موقعیت باشد، تبدیل به چیز لوس میشود که مخاطب چیزی نمیفهمد. اگر باتوجه به شخصیت و هوشیاری بازیگر اصطلاح درخوری را بیان کند و موقعیت معنادار شود، سالن منفجر میشود. بنابراین، خنده را ایجاد میکند و خارج از بافت دراماتیک نیست. اما بعضیها در بعضی از نمایشها فکر میکنند که بیان جوک روی صحنه خیلی کار قشنگی است. درحالی که این نمایش نیست و تبدیل به شو میشود.