وقتی برخی نمونه‌های ربات‌ها از جمله چت‌بات‌ها را در نظر بگیریم که به صورت بسیار کارآمد خدمات مشتریان را انجام می‌دهند، یا اگر به برنامه‌های رایانه‌ای توجه کنیم که ردیابی و حمل‌ونقل بسته‌ها را بدون دخالت انسان انجام می‌دهند به این نتیجه می‌رسیم که ربات‌ها جای کارگران را خواهند گرفت و اختلالات چشمگیری در بازار کار ایجاد خواهند کرد.

اریک دالین، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه بریگهَم یانگ در آمریکا، پژوهشی انجام داده که نشان می‌دهد نباید به این زودی از اینکه ربات‌ها شغل‌ها را تصاحب کنند بترسیم. پژوهش‌های این محقق حاکی از این است که سرعت قرارگرفتن ربات‌ها به جای انسان‌ها، به اندازه‌ای که بسیاری از مردم فکر می‌کنند زیاد نیست و مردم تمایل دارند تا حد زیادی درباره میزان تصاحب شغل‌ها از سوی ربات‌ها بزرگنمایی کنند.

بر اساس این پژوهش، فقط ۱۴ درصد از کارگران اظهار کرده‌اند که یک ربات شغل آن‌ها را تصاحب کرده است؛ اما کسانی که این جایگزینی شغلی را تجربه کرده‌اند، درباره تصاحب شغل‌ها از سوی ربات‌ها سه برابر اغراق می‌کنند.

دالین گفت: به طور کلی، تصور ما از این موضوع بسیار اغراق‌آمیز است. پژوهش ما نشان داد کسانی که شغل خود را از دست نداده بودند، حدود دو برابر و کسانی که شغل خود را از دست داده بودند، حدود سه برابر در این زمینه اغراق می‌کنند.

او خاطرنشان کرد که سرخط اخبار که آینده شغلی ناگواری را ترسیم می‌کنند، احتمالاً در تشدید ترس جایگزین‌شدن انسان‌ها با ربات‌ها نقش داشته‌اند. او افزود: ترس انسان از جایگزین‌شدن با فرایند‌های خودکار کاری به اوایل دهه ۱۸۰۰ میلادی برمی‌گردد.

این پژوهشگر معتقد است که ربات‌ها جانشین کارگران نمی‌شوند؛ بلکه ربات‌ها و کارگران در محل کار به نحوی در کنار هم قرار می‌گیرند که کار با موفقیت بیشتری انجام شود.

او از صنعت هوانوردی به‌عنوان یک نمونه خوب از همکاری ربات‌ها و انسان‌ها یاد کرد: سازندگان هواپیما از ربات‌ها برای رنگ‌کردن بال‌های هواپیما‌ها استفاده می‌کنند. یک ربات می‌تواند یک لایه رنگ را در ۲۴ دقیقه انجام دهد؛ در صورتی که انجام این کار برای انسان ساعت‌ها طول می‌کشد. در حالی که ربات بال هواپیما را رنگ می‌کند، انسان‌ها رنگ را بارگیری و تخلیه می‌کنند.

منبع:سای‌تِک‌دِیلی