جامعه علوم سلامت با ادعای کشف یک اندام جدید انسانی یعنی یک جفت غدد بزاقی جدید در سر و گردن، متحیر شدند.

این غدد در انتهای نازوفارنکس لوله شنوایی در گلو قرار دارند.لوله شنوایی نازوفارنکس را به حفره گوش میانی متصل می‌کند و به عنوان یک دریچه رفع فشار عمل می‌کند، اثرات امواج صوتی را متعادل می‌کند و ترشحات مخاطی را تخلیه می‌کند، بنابراین شنوایی بهینه را تسهیل می‌کند.

این لوله گذرگاهی ست که هوا را از بینی به ریه از طریق گلو می‌برد.کتاب‌های کلاسیک آناتومی، لوله شنوایی را به عنوان جزئی از دستگاه تنفسی توصیف می‌کنند.

مشابه دستگاه تنفسی، غدد سروموکوزی در زیر مخاط مجرای لوله شنوایی وجود دارد.این غدد در انتهای نازوفارنکس تراکم بیشتری دارند و ترشحات این غدد به شستشوی ترشحات گوش میانی به گلو کمک می‌کند. 

گروهی از دانشمندان در حوزه سرطان هلند به رهبری ماتیجس اچ؛ و متعاقب آن دیسفاژی در بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن به دنبال درمان رادیوتراپی بودند که این غدد را به کمک سی تی اسکن (CT) یافتند.سی تی اسکن به راحتی می‌تواند وجود غدد سرموکوس را در بافت‌های دیگر تشخیص دهد.
نویسندگان یافته‌های خود را در رادیوتراپی و انکولوژی منتشر کردند.ادعای کشف یک عضو جدید انسانی و یک عضو بدن که قبلاً ناشناخته بود، پوشش رسانه‌ای و ارزیابی گسترده‌ای در سراسر جهان داشت.

عموم مردم این کشف ادعا شده را دستاوردی برجسته و افزوده‌ای قابل توجه به دانش آناتومی انسان می‌دانستند.

با این حال، محققان در سراسر جهان، به ویژه آناتومیست ها، ادعای کشف بخشی از بدن را که از قبل از نظر ساختاری و عملکردی شناخته شده است، زیر سوال بردند.

این بیانیه که ساختار‌ها غدد بزاقی هستند نیز قابل توجه بود، زیرا غدد بزاقی شناخته شده قبلی در امتداد حفره دهان وجود دارند و ترشحات آن‌ها به طور مؤثری به عملکرد‌های گوارشی کمک می‌کند. در مقابل، آناتومیست‌ها عقیده داشتند که غدد لوله شنوایی بسیار بالا در گلو، به سمت انتهای پشتی حفره بینی قرار دارند و در امتداد مجرای تنفسی می‌افتند.

برخی آناتومیست‌ها گفته اند: برای طبقه بندی غدد به عنوان بزاقی، ضروری است که در امتداد دستگاه گوارش قرار گیرند و به طور قابل توجهی به بزاق و در نتیجه به عملکرد‌های گوارشی کمک کنند.همچنین غده‌ای به عنوان یک توده جدا شده در نظر گرفته می‌شود، که منبع خون مستقل و عصب یا تخلیه لنفاوی که مشخصه یک اندام است را داشته باشد که اینطور نیست.

گروه دیگری از آناتومیست‌ها از هند ادعای کشف غدد بزاقی جدید را تأیید کردند و سلول‌های میواپیتلیال را در آسین غدد لوله‌ای از طریق یک نشانگر ایمونوهیستوشیمی نشان دادند.

 آزمایشگاه‌های پاتولوژی اغلب از سلول‌های میواپیتلیال برای شناسایی ضایعات غدد بزاقی استفاده می‌کنند. اگرچه این شواهد جدید قانع‌کننده به نظر می‌رسید، اما برای اثبات غدد لوله‌ای به عنوان غدد بزاقی کافی نبود، زیرا سلول‌های میواپیتلیال منحصر به غدد بزاقی نیستند و وجود آن‌ها در پستان و غدد عرق به خوبی شناخته شده است؛ علاوه بر این، هیچ مدرک روشنی مبنی بر ترشح بزاق از غدد لوله‌ای وجود ندارد.

اختلاف نظر‌ها در بین آناتومیست‌ها ایجاب می‌کند که غدد لوله‌ای را با جزئیات بیشتر با استفاده از روش‌های بافت شناسی به روز بررسی کنیم.

ما کالبد شکافی ناخالص جسد انسان و آنالیز میکروسکوپی نمونه‌های بافت به‌دست‌آمده را با استفاده از روش‌های رنگ‌آمیزی معمول و خاص و نشانگر‌های ایمونوهیستوشیمی برای سلول‌های میواپیتلیال و آمیلاز بزاقی انجام دادیم.

آمیلاز آنزیمی مهم در ترشحات بزاق است. ما از نمونه‌های بافت کنترل از غدد بزاقی شناخته‌شده (زیر فکی برای غدد اصلی و کام نرم برای غدد کوچک) و دستگاه تنفسی، برای مقایسه‌های معتبر استفاده کردیم.

همچنین یک تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی از آمیلاز بزاقی در ترشحات غدد لوله‌ای که از طریق نمونه‌گیری سواب نازوفارنکس از داوطلبان انسان زنده دریافت شده بود، انجام دادیم.

یافته‌های جمعی از دانشمندان نشان می‌دهد، این غدد از نظر طبقه بندی بسیار متفاوت از غدد بزاقی هستند.

موقعیت آناتومیکی غدد لوله‌ای در امتداد دستگاه تنفسی، وجود اپیتلیوم تنفسی در مخاط پوشاننده، تداوم آن‌ها با غدد سرموکوس در داخل شنوایی است.

برخی محققان گفته اند: ما نشان دادیم سلول‌های میواپیتلیال منحصر به غدد بزاقی نیستند، بلکه در آسین سرموکوس غدد زیر مخاطی در دستگاه تنفسی نیز وجود دارند.از این رو، حضور آن‌ها در غدد لوله‌ای آن‌ها را از تشخیص طبقه بندی موجود خود محروم نمی‌کند.

به دلیل فقدان پوشش کپسولی، سازماندهی لوبولی، پیچیدگی مجاری و عدم وجود آمیلاز بزاقی آشکار، غدد لوله‌ای دور از غدد بزاقی اصلی قرار دارند.

موقعیت آناتومیکی بالای غدد لوله در نازوفارنکس، احتمال اینکه محتوای مخاطی غدد تازه کشف شده، به حفره دهان برسد و سهم قابل توجهی در کل بزاق داشته باشد بسیار کم می‌کند.

محققان گفتند: به نظر می‌رسد، ارتباط فرضی آن‌ها با خشکی دهان و دیسفاژی پس از درمان که توسط پزشک ارزیابی شده است، توضیحات احتمالی دیگری مانند آسیب جانبی به سایر غدد مخاطی و زیر مخاطی در ناحیه اطراف دهانه لوله شنوایی در نازوفارنکس داشته باشد.

از آنجایی که مطالعه ما محدود به بررسی جزئیات مورفو-عملکردی غدد لوله‌ای بود، توصیه می‌کنیم مطالعات بیشتری برای دریافت دیدگاه واضحی از اهمیت بالینی این غدد در خشکی دهان و دیسفاژی ناشی از پرتودرمانی انجام شود.

منبع: سایت مدیکال اکسپرس