بسیاری از زوجهای جوان در ابتدای زندگی با مشکل گفتگو با یکدیگر دست و پنجه نرم میکنند، خیلی اوقات همین مشکل باعث میشود یا نتوانند حرف خود را درست بیان کنند و یا ترس از واکنش طرف مقابل سبب میشود تا اقدام به پاک کردن صورت مسأله کنند.
برای اینکه بدانید چطور یک گفت و گوی درست را پیش ببرید، لازم است تا چند نکته کوچک، اما مهم را رعایت کنید.
حتماً برای خودتان قانون بگذارید و حریمهایی مشخص کنید و به هیچ عنوان روی آنها پا نگذارید.
به هیچ عنوان از نقاط ضعف هم سوءاستفاده نکنید، برعکس تلاش کنید آنها رو بپوشانید، چون زن و شوهر به فرمایش قرآن باید لباسِ هم باشند یعنی عیوب هم رو بپوشانند.
همدیگه رو مسخره نکنید، چون پردههای احترام و ادب را از بین میبرد و بعدها که بچهها میبینند، آنها هم یاد میگیرند و این کار را انجام میدهند.
به یکدیگر و به پیشرفت هم احترام بگذارید چرا که تأثیر فوقالعادهای در پیشرفت تان دارد و نتایج اش عاید خودتان میشود.
هیچ وقت نگویید دیگر دوستت ندارم و ... حتی در دعوا سعی کنید الفاظ بهتری مثل «واقعاً ناراحتم کردی» یا «خیلی ناراحت شدم» و... برای ابراز ناراحتیتان پیدا کنید.
این قوانین باعث میشود شما بعد از ۵۰ سال هم عاشقانه یکدیگر را دوست داشته باشید و الگوهای مثال زدنی باشید.
بنظرم مادرش خیلی بد تربیتش کرده
و بهش یاد نداده باید به زنت احترام بزاری و کارهایی که زنت انجام میده هر چند کوچیک را قدر بدون و ازش تشکر کن بنظرم مادرش چون آدم قدیمی و بی سوادی باید برا همسر من بیشتر وقت میذاشت چون همسرم زیاد اجتماعی نیست و دوستان زیادی نداره و بسته بزرگ شده چار تا آدم ندیده با زنش درست رفتار کنه برا همین از مادر شوهرم هم بدم میاد و هر چقد سعی میکنه خودشو منطقی و آدم خوب نشون بده ولی بازم همیشه به من نگاه عروس عهد قاجاررداره و ازم توقع داره مادر خیلی مهمه پدر خیلی مهمه ولی حیف اینجور چیزا زود کشف نمیشند یا تو اولویت نیستند
میگی تشکر و قدردانی کنه حتی برای کارهای کوچیک و... ! آیا خودت این کارو میکنی یا فقط انتظارت ازاو اینه ! خلاصه یکطرفه بله منم میتونم هزار جور عیب و ایراد بگیرم ولی حرفهای طرف مقابل رو شنیدن خیلی مهمه و نه اینکه فقط من یا شما بگیم در غیاب او !
شما زنها فقط آبرو مردا رو میخوایید ببرید و بس