گروهی از محققان سطوح نویز ایجاد شده هنگام پرتاب را که با استفاده از پنج میکروفون مختلف که بین ۰.۹ مایلی تا ۳.۲ مایلی (۱.۵ تا ۵.۲ کیلومتری) از سکوی پرتاب ۳۹ B در مرکز فضایی کندی در فلوریدا ضبط شده بود، مورد مطالعه قرار دادند.
میزان سر و صدا در هر یک از پنج میکروفون از آنچه پیشبینی شده بود بیشتر و در برخی موارد نزدیک به ۲۰ دسی بل بالاتر از تصور بود.
همانطور که هر کسی که شخصا پرتاب را دیده است میتواند تایید کند، موتورهای موشک به دلیل امواج ضربهای ایجاد شده توسط سطوح شدید فشار صوتی صدای "ترقه زدن" ایجاد میکنند. ویتنی کویل (Whitney Coyle)، یکی از نویسندگان این مطالعه، در بیانیهای گفت که محققان دریافتند که میزان صدای پرتاب آرتمیس ۱ از فاصله پنج کیلومتری حدود ۴۰ میلیون برابر بیشتر از صدای خرد شدن یک کاسه کیک برنجی بود. میزان صدا ۱۲۹ دسیبل بلندتر از صدای آژیر آمبولانس یا اره برقی بوده و به اندازه کافی برای آسیب رساندن به شنوایی بلند بوده است.
علت انجام این مطالعه تا حدی برای کمک به حذف شایعات پیرامون میزان صدای پرتاب موشکهای قدرتمند بود. سالهای سال، ادعاهایی مطرح میشد مبنی بر اینکه پرتاب موشک سترن ۵ (Saturn V) که در طول برنامه آپولو مورد استفاده قرار گرفت، به اندازهای بلند بوده است که بتن را ذوب کرده یا علفها را در فاصله یک مایلی مشتعل کرده است.
کنت گی (Kent Gee)، فیزیکدان دانشگاه بریگام یانگ و سرپرست این مطالعه، در بیانیهای گفت: امیدواریم این نتایج اولیه به جلوگیری از انتشار اطلاعات غلط احتمالی کمک کند.
برای درک بهتر میزان صدای این پرتاب باید گفت که براساس دادههای مرکز عالی شنوایی وزارت دفاع ایالات متحده بوق ماشین حدود ۱۱۰ دسی بل و یک اره برقی حدود ۱۲۰ دسی بل صدا تولید میکند. صدای بیش از ۸۵ دسیبل میتواند منجر به از دست دادن دائمی شنوایی یا آسیب طولانی مدت شود. خوشبختانه، پرتاب موشک آرتمیس ۱ تنها چند دقیقه به طول انجامید و تا پرتاب موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا هنوز دستکم یک سال زمان باقی است.
یکی از دلایلی که پرتاب آرتمیس ۱ بسیار پر سر و صدا بود، نیروی رانش باورنکردنی تولید شده توسط موشک سامانه پرتاب فضایی بود که قدرتمندترین موشک جهان است. این موشک با ارتفاع ۳۲۲ فوت (۹۸ متر) دارای دو پیشران موشک جامد است که در ترکیب با مرحله هسته، در مجموع ۸.۸ میلیون پوند نیروی رانش در هنگام بلند شدن ایجاد میکنند.
باب جاکوبز (Bob Jacobs)، مدیر خدمات اطلاعاتی ناسا که فیلمی از این پرتاب از فاصله پنج کیلومتری در توییتر منتشر کرده میگوید: من که خودم شاهد این پرتاب بودم، میتوانم قدرت محض صدای سامانه پرتاب فضایی را هنگام پرتاب تأیید کنم. از فاصله ۳ مایلی (پنج کیلومتری)، سطح فشار صدا به اندازهای بلند بود که موهایم را به عقب هل داد.
این مطالعه همچنین نشان داد که سطح صدای ایجاد شده ۲۰ دسیبل بیشتر از میزان پیشبینی شده توسط ارزیابیهای زیست محیطی بوده است.
گی افزود: اگرچه این مطالعه گام مهمی رو به جلو است، اما ما هنوز راه درازی برای درک همه چیز در مورد تولید و انتشار صدای موشک در پیش داریم.
منبع: اسپیس