شیخ محمد مقتدی کارندهی عارفی حکیم بود که در منطقه کارنده خراسان متولد شد و  یکی از عارفان سده دهم هجری، مهم ترین دوران در تاریخ اسلام، بوده است. شیخ ارادت خاصی به امام رضا داشته است به همین دلیل به مشهد آمد و مریدانی برای خودش انتخاب کرد. پیرپالاندوز علاوه بر اینکه عارف بود در خوشنویسی و کیمیاگری استعداد بسیاری داشت به طوری که هفت سوره قران را با خط مختص به خودش نوشته است.

علت نام‌گذاری آرامگاه پیرپالاندوز

در زمان زندگانی این عارف، او برای امرار معاش کفش می‌دوخت و در آن زمان کفش دوز را پاره دوز هم می‌نامیدند. با گذشت زمان لغت پاره دوز به پالاندوز تغییر کرده است، این لقب به این دلیل به او داده شد که برای گذرندان زندگی خود باوجود مقام بالا که نزد مردم داشته پالان دوزی را هم انجام می‌داد.

مشخصات آرامگاه پیرپالاندوز

آرامگاه پیرپالاندوز در قسمت شمالی حرم امام رضا(علیه السلام) در ابتدای خیابان نواب صفوی واقع شده است. بنای این مقبره به دوران صفوی بر می‌گردد، که در سال ۹۸۵ هجری قمری بادستور سلطان محمد خدا بنده پدر عباس بزرگ ساخته شد. این مقبره از چهار ضلع تشکیل شده است که گنبدی بر فراز آن قرار دارد و ایوانی آجرنما در مقابل آن قرار گرفته است. سطح گنبدی پیازی شکل بالای مقبره پیرپالاندوز که روی گردن استوانه ای شکل استوار شده است، و دارای کاشی کاری های فیروزه ای رنگ است.