مراسم وداع با سیدعبدالله انوار (فرهنگ پژوه، مترجم، نسخه‌شناس، ریاضیدان و رئیس بخش نسخ خطی کتابخانه ملّی ایران در طول بیست سال گذشته) صبح امروز (۲۰ اسفند) در کتابخانه ملی ایران با پخش فیلمی از صحبت‌های افرادی که خاطراتی با انوار دارند، برگزار شد.

بخشی از این فیلم به صحبت‌های انوار درخصوص چالش‌هایی که برای نوشتن کتاب تهران با آن روبه‌رو بود اختصاص داشت. بخش‌هایی از گشت‌زنی انوار در تهران و داستان‌هایی که از تهران قدیم تعریف می‌کرد نیز در این فیلم گنجانده شده است.

انوار در این کلیپ از شمال تا جنوب تهران گشت زد و بازدیدی از خانه سیمین و جلال داشت و خاطراتی که از آن‌ها در سینه داشت تعریف کرد. تصاویری از باغ قیطریه و خاطرات انوار از تاریخچه این باغ مطرح شد و به فرهنگسرای ملل رسید.

انوار در ادامه این کلیپ به دیدن سرای کاظمی رفت و از شاهکار‌های در‌های دوره زند سخن گفت. خانه مهرانگیز کامبیز (خانه فرهنگ امامزاده یحیی) و خانه‌های قدیمی تهران که امروزه تبدیل به موزه و فرهنگسرا شده‌اند از دیگر مکان‌هایی بودند که انوار در این کلیپ از تاریخچه آن‌ها صحبت کرد. این کلیپ به همت کتابخانه ملی تهیه و تدوین شده بود.

امیرخانی نیز در وصف شخصیت انوار گفت: بیش از ۷۰ سال خدمت انوار فراموش نشدنی است. نسب انوار به خانواده بزرگی می‌رسد. انوار فرزندی نداشت، ولی دانشجویان و کتاب‌های او فرزندانش هستند. بیشترین زمان کاری انوار در کتابخانه ملی بود و نسخ خطی کتابخانه ملی را در بیش از ۱۰ جلد کتاب فهرست کرد.

او ادامه داد: انوار در زمان حیاتش مورد قدردانی قرار گرفت و حتی خیابانی در تهران و سالنی در کتابخانه ملی به نام ایشان نامگذاری شد.

امیرخانی تصریح کرد: انوار در زندگی مادی و دنیوی هیچ برای خود نخواست ک همه چیز را بخشید. در آخرین تماسی که با او داشتم با وجود کسالتی که داشت، از فهرست نسخ خطی صحبت کردند و نگران بودند. او نسبت به کتابخانه ملی تعلق داشت و تمام کتابخانه شخصی و دست‌نوشته‌هایش را به کتابخانه ملی اهدا کرد.

در ادامه پیکر انوار از هشتی کتابخانه ملی تشییع و در آرامستان ابن بابویه شهر ری در کنار پدر و مادرش به خاک سپرده شد.