بالگرد «نبوغ» (Ingenuity) ناسا طی جدیدترین پرواز خود، عکس زیبایی را از غروب در سیاره سرخ گرفت.
«نبوغ» همچنان در حال انجام دادن پروازهای کوتاه در اطراف دهانه «جیزرو» (Jezero) مریخ است و به جمعآوری دادهها بسیار فراتر از طول عمر عملیاتی خود ادامه میدهد. نبوغ با مریخنورد «استقامت» (Perseverance) ناسا به سیاره سرخ رسید و در فوریه ۲۰۲۱ روی دهانه جیزرو فرود آمد.
نبوغ دو ماه بعد در آوریل ۲۰۲۱، برای نخستین بار پرواز کرد و ابتدا تنها چند پرواز آزمایشی را برای اثبات فناوری پیشرو خود بر عهده داشت. با وجود این، مأموریت نبوغ فراتر از انتظارات ناسا گسترش یافت تا به عنوان پیشاهنگی برای مریخنورد استقامت خدمت کند که در جستجوی نشانههایی از حیات باستانی مریخ و جمعآوری نمونههایی برای آوردن به زمین است. نبوغ اکنون در مجموع ۴۶ بار پرواز کرده و مسافت ۱۰.۱ کیلومتر را طی کرده است.
پروازهای ۴۵ و ۴۶ تنها با سه روز فاصله در ۲۲ و ۲۵ فوریه انجام شدند و پرواز ۴۷ در هر روزی مورد انتظار است. بسته به موقعیت نسبی زمین و مریخ، انتقال بین این دو سیاره و رسیدن به مقصد ممکن است بین پنج تا ۲۰ دقیقه طول بکشد. به همین دلیل، نبوغ برای بلند شدن، پرواز و فرود به تنهایی طراحی شده است. کنترلکنندههای ماموریت، هر پرواز را برنامهریزی میکنند و سپس باید منتظر تأیید دادهها باشند تا مطمئن شوند که نبوغ به سلامت فرود آمده است. دوربینهای داخلی، تصاویری را میگیرند که برای کمک کردن به تعیین مراحل بعدی ماموریت نبوغ و استقامت استفاده میشوند.
دوربین رنگی نبوغ که دارای وضوح بالایی است، ۲۲ درجه زیر افق زاویه دارد. بنابراین، تصاویری که از بالگرد ۱.۸ کیلوگرمی به ناسا ارسال شدهاند، در درجه نخست روی زمین مریخ متمرکز شدهاند و به دنبال ویژگیهای زمینشناسی جالب و موانع احتمالی پیش رو هستند.
در هر حال، گاهی اوقات بخشی از آسمان مریخ در یکی از عکسهای نبوغ ظاهر میشود و چشمانداز جدیدی را از سیاره سرخ به ما میدهد. این بالگرد در چهل و پنجمین پرواز خود چنین تصویری را گرفت، اما یک سوژه نادرتر در این قاب قرار دارد و آن سوژه خورشید است. این عکس، خورشید را نشان میدهد که کمی بالای نوک تپهها در دوردست قرار دارد. پرتوهایی که در سراسر عکس میدرخشند، به روشن کردن منظرهای از شنها و سنگها در دهانه جیزرو کمک میکنند و تقریبا به عکسی شباهت دارند که میتوانید از یک بیابان روی زمین بگیرید. زیبایی در این عکس نهفته است.
این شباهتهای درکشده، پایه و اساس چرایی کشف فضا را در وهله اول شکل میدهند. این که یک عکس از غروب خورشید در سیارهای دیگر میتواند ما را تا اندازه زیادی به یاد خودمان بیاندازد، حاشیه ناچیز بین زمین حیاتی ما و سایر سیاراتی را که به دور خورشید و فراتر از آن میچرخند، برجسته میکند. این نماد ماهیت جستجوی زندگی باستانی مریخ توسط مریخنورد استقامت است و این پرسش را مطرح میکند که غروب خورشید در سیارات دیگر ممکن است چگونه به نظر برسد و آیا بشریت نیز روزی شاهد آن خواهد بود یا خیر.
منبع: اسپیس