«زندگی پس از زندگی» یک برنامه با رویکرد علمی است که نتایج اخلاقی و انسانی دارد و این روزها، مخاطبانی از طیف های متعددی را پای تلویزیون نشانده است که قصد دارند تجربه های متعدد تجربه گرهای این برنامه را مشاهده کنند چراکه کلیدواژه این برنامه، زندگی است.

عباس موزون، مجری و تهیه کننده «زندگی‌ پس از زندگی»، درمورد این برنامه بیان کرد: افرادی که می خواهند به میزان واقعیت این تجربه ها پی ببرند دو کار می توانند انجام دهند. یکی این که از طریق اینترنت، به تجربه های مشابه در سراسر دنیا مراجعه کرده و در این خصوص، جست و جو کنند تا ببینند حدود ۵۰ سال است که  کشف و اطلاع رسانی و ثبت و گزارش دهی این تجربه ها در همه کشورهای دنیا به ویژه اروپا و آمریکا شروع شده است و پزشکان و روسای بیمارستان ها و کادرهای درمانی، این موارد را ثبت می کنند و عملاً ما در ثبت و گزارش این موضوعات از دنیا عقب هستیم.

به گفته او، دومین کاری که افراد می توانند در این خصوص انجام دهند این است که تحقیق کنند.زیرا ما تجربه گرانی را معرفی می کنیم که پزشک و شاهد و افراد متعدد، آن چه رخ داده است را تأیید می کنند که همه آن ها زنده هستند و وقتی تجربه گر به طور مثال می گوید در دوران بستری ام در آی سی یو یا سی سی یو بودم  و می دیدم در حیاط بیمارستان یا طبقه های بالا و یا بیرون از آن جا، دیگران مشغول چه کاری بوده اند، به دنبال این افراد می رویم و با آن ها صحبت می کنیم و این افراد نیز، تأیید می کنند. در نتیجه، بینندگان می توانند به بیمارستان های مذکور مراجعه کنند و از پزشکان بپرسند که آیا چنین چیزی وجود داشته است یا خیر؟!

تهیه کننده این برنامه ادامه داد: در جریان این اتفاق ها، فرد می گوید من از بدنم بیرون بودم و دیگرانی که افراد علمی هستند، این موضوع را تأیید می کنند. مثلاً رئیس بیمارستان و رئیس تیم احیاء روبروی تجربه گر می نشینند و با یکدیگر صحبت می کنند و او می گوید وقتی قلب من ایستاده بود این افراد، چنین کارهایی انجام می دادند و به بیان تمام جزئیات می پردازد و تیم‌ شگفت زده بیمارستان هم این موضوع را تأیید می کنند.

او درمورد این که آیا موارد تکذیب شده ای از تجربه گرها وجود داشته است یا خیر؟ افزود: پس از پخش برنامه چنین مواردی وجود نداشته اند و تولید بدین صورت است که تا الان، بیش از ۴۴۰۰-۴۳۰۰ ابراز تجربه، بررسی می شوند و فقط ۱۴۰ نفر در این چهارفصل دیده شده اند. یعنی هر فصل، حدود ۳۰ نفر به بیان تجربه های خود پرداخته اند و برخی از آن هزاران موارد، یا خواب هستند، یا عده ای دیگر، تصور و تخیل می کنند و تعدادی دیگر هم، خلاف واقع را بیان می کنند و افراد بیمار هم وجود دارند و به همین دلیل، غربالگری صورت می گیرد.

موزون درمورد غربالگری کردن تجربه گرها تصریح کرد: فقط به گفته های تجربه گر استناد نمی کنیم و شاهدانی می خواهد و اسناد و شواهد باید وجود داشته باشد و ۵۴-۵۳ مولفه برای تأیید صحبت های تجربه گر موردنیاز است و همه این ها باید بررسی شوند. ضمن این که اصلاً یک بار مصاحبه صورت نمی گیرد و به همین دلیل، مثل برنامه های گفت و گو محور دیگر نیست که مهمان وارد استودیو شود و پس از ضبط برنامه برود.

او تأکید کرد: حداقل پنج بار مصاحبه با تجربه گر داریم و آن چیزی که مخاطب در تلویزیون می بیند حاصل مصاحبه های چهار و پنج باره از تجربه گر است و فاصله گذاری زمانی بین مصاحبه ها وجود دارد که یکی از دلایل این کار، برای این است که ببینیم آیا تناقضی در میان صحبت های تجربه گر وجود دارد یا خیر؟! در نتیجه، در تدوین برنامه نشان می دهیم صحبتی که تجربه گر در استودیو بیان کرده با صحبت ماه ها قبل او به هم نزدیک هستند و درواقع، تدوین ما هم، پژوهشی است و به هیچ وجه، هیچ چیز در این برنامه ساختگی نیست.

تهیه کننده «زندگی پس از زندگی» درمورد هدف از ساخت این برنامه بیان کرد: بدون شک، شگفتی و تازگی این برنامه برای مخاطبانی که پیش از این، برنامه را در فصل های قبلی دیده اند کم شده و پذیرش بیشتری ایجاد شده است. بنابراین، هدف اصلی برنامه این است که عالَم دیده ناشدنی یا عالَم غیب وجود دارد و ما هم در آن عالَم، ادامه زندگی خواهیم داشت و سیستم جزا و پاداش داریم و باید پاسخگو باشیم. این باعث می شود که زندگی امروز ما روبراه شود. زیرا برای زندگی امروز تلاش می کنیم.

موزون گفت: برنامه «زندگی پس از زندگی» برای مرگ ساخته نشده بلکه برای زندگی است و این موضوع در عنوان برنامه هم وجود دارد و دوبار تکرار شده است تا سبک زندگی و رفتار و افکار و گفتار و ارتباطاتمان و همچنین، رابطه انسان با خداوند و خلق خداوند و خود بهبود پیدا کنند. این چهار خ، یعنی خدا، خود و خلایق خوب شدن مهم هستند و اعتقاد داریم فرد بپذیرد عالم فقط ماده نیست و در فضا و عالم غیر مادی می توان ادامه حیات داد و باید مراقب بود چراکه پاسخگو خواهد بود.

تهیه کننده «زندگی پس از زندگی» درمورد بازخوردهای برنامه تأکید کرد: صفحه ای در اینترنت داریم که در آن جا، اظهارات افرادی که به طور عمیق متحول شده اند را قرار می دهیم و صدها پیام داریم که فرد در حوزه های فردی، خانوادگی و اجتماعی ارتقاء پیدا کرده و بدی ها را کنار گذاشته و به خوبی ها روی آورده است. این مسائل، از حق الناس گرفته تا حق الله و حق النفس است.

او تصریح کرد: در سال گذشته یعنی در فصل سوم، نظرسنجی داشتیم و در آن عنوان کردیم آیا بر اثر دیدن این برنامه، کسی بوده است که از خودکشی منصرف شده باشد؟ و این نظرسنجی شامل چهارگزینه و گزینه اول، بله خودم بوده است که ۷۳۴۰ نفر این گزینه را انتخاب کرده اند و ۳۷۳۷ نفر گفته اند یکی از آشنایان نزدیک که آن را می شناسم و ۴۰۳۸ نفر گفته اند کسی که از آشنایان من است و درباره او شنیده ام و ۷۵درصد  شرکت کنندگان گفته اند که نه خودم و نه دیگری. یعنی بیش از ۱۵هزار نفر فقط در ۲۴ ساعتی که زمان نظرسنجی بوده است گفته اند فرد از خودکشی نجات پیدا کرده است. این در حالی است که طبق آمارهای دولت، ۱۰۰هزار خودکشی سالانه داریم. البته ایران در میان جدول جهانی خودکشی هاست و می توان به این موضوع پرداخت که تا چه اندازه آمارهای این برنامه درست هستند؟
موزون افزود: کاهش خودکشی ها، یکی از آثار برنامه«زندگی پس از زندگی» است و موارد متعدد دیگری هم داریم که مثلاً طلاق گرفته اند و دوباره با یکدیگر ازدواج کرده اند و یا منصرف از طلاق شده و یا اموال برده شده را پس داده اند و...