صدایی آشنا دارد. رو به دوربین بیان میکند: «آمدهایم تا به رسم همدلی دست مردم را در دست مسئولان بگذاریم و پلی بسازیم از جنس دوستی و همراهی.» در گزارشی دیگر با لحنی آرام و شمرده نقل میکند: «به یکی از دارالشفاهای پایتخت که میرسی دری به روی دستهایت گشوده میشود که تو را به پاهایی استوار میرساند. قدمهایی همراه که روایتگر قصهای عاشقانه است».
روایت او از بانویی است که به همسری جانبازی قطع نخاع درآمده و سالهاست با او همراهی میکند. در گزارشی دیگر بار سفر بسته و به مناطق محروم خوزستان رفته بود تا از شرایط دشوار زندگی مردم این خطه بگوید و تلاش جهادگران برای هر چه بهترکردن روزگار مردم را تصویر کند. گزارشهای به یادگار مانده از احسان معراجیفر زیاد است؛ گزارشهایی که با کوچ او از صحنه روزگار دیگر تکرار نخواهد شد، اما با جستوجوی نامش در فضای مجازی انبوهی از آنان قابل دسترس است. قلم گیرا و بیان شیوای زندهیاد معراجیفر، این خبرنگار، کارگردان و تهیهکننده صداوسیما برای همیشه به خاطرهها پیوست و رنگ سکوت ابدی گرفت. او که سعی داشت با مطالبهگری رسالت خبرنگاری خود را به انجام برساند و در رخدادهای مختلف اجتماعی دغدغههای مردم را روایت کند و نادیده و ناشنیدههایی را به تصویر بکشد قلم و میکروفن را بر زمین گذاشت و ناگهانی بدرود حیات گفت. در ادامه یادی از این فعال عرصه رسانه داشتیم و ضمن مرور فعالیتهایش، با همکار وی هم گفتوگو کردیم.
بیشتربخوانید
کافی است نگاهی به دنیای خبرنگاران داشته باشیم. آن وقت است که متوجه خواهیم شد خبرنگاران هر روز پنجرهای به روی مخاطبان میگشایند. آنها نمایی از اتفافات داخل و خارج از ایران را به مردم نشان میدهند و دربارهاش میگویند. آنها روایتگر ماجراهای تلخ و شیرین از گوشه و کنار کشور هستند و آنها را برایمان روایت میکنند. آنها این فرصت را فراهم میآورند تا مردم در جریان آخرین اتفاقات قرار بگیرند. در عین حال تلاش میکنند نمایی واقعبینانه و صادقانه در گزارشهایشان داشته باشند. بدون تردید میتوان گفت خبرنگاران جزو اقشار بیادعایی هستند که فقط دغدغه پیگیری مطالبات مردم را دارند و کمتر سراغ حق و حقوق خودشان هستند. تعداد این جنس از خبرنگاران هم در رسانه ملی کم نیست، خبرنگارانی که با کمترین امکانات سعی میکنند کارشان را به نحو شایستهای انجام بدهند تا بتوانند قدمی برای حل مشکلات مردم بردارند. احسان معراجیفر، خبرنگار صدا و سیما هم یکی از این خبرنگاران و مستندسازان بودند که هر جا میرفت به دنبال حل مشکلات مردم بود و گزارشهایی با این محوریت روانه آنتن میکرد.
سکههایش را به محرومان اهدا کرد
احسان معراجیفر سالها پیش در یکی از برنامههای ماهعسل که از شبکه سه پخش میشد، حضور داشت و مستند او در اختتامیه برنامه پخش شد. از میان هزاران اثر رسیده به برنامه ماهعسل اثر او جزو هفت اثر برگزیده بود. مستند او روایتی از محرومیت منطقه دورافتاده احمدفداله از توابع شهرستان دزفول بود که معراجی فر به اقدامات محرومیتزدایی جهادگران در آبادانی آن مناطق پرداخته بود و جوانانی که بدون دریافت پول، عاشقانه به یاری مردم مظلوم مناطق محروم استان خوزستان رفتند. در پایان معراجیفر سازنده این مستند، جوایز خود را -که سکههای طلابود- به مردم مناطق محروم اهدا کرد.
دغدغهمند برای مطالبات مردمی
معراجیفر به غیر از خبرنگاری در کارگردانی، شاعری و تهیهکنندگی هم دستی بر آتش داشت. او در همه این حوزهها هم به دنبال ساخت برنامههایی برای قشر محروم جامعه بود. او ششم اردیبهشت بر اثر سکته مغزی درگذشت. معراجیفر علاوه بر تهیه و تولید حدود ۲۰ هزار دقیقه انواع برنامه و کسب جوایز متعدد در جشنوارههای داخلی و بینالمللی سابقه مدیریت در بخشهای مختلف صداوسیما را در کارنامه داشت. معاون سیمای یکی از شبکههای صداوسیما، مسئول خبرنگاران استانهای شبکه خبر و مدیریت تولید و تامین فضای مجازی استانها بخشی از سوابق مدیریتی اوست. همچنین در کارنامه او تالیف دو کتاب و چند پژوهش و مقاله دیده میشود. او تحصیلکرده رشته کارگردانی سیما و دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی بود. مرحوم احسان معراجیفر، خبرنگار صدا و سیما در دومین جشنواره ملی جهادگران به عنوان خبرنگار برتر کشور با انتخاب هیات داوران معرفی شده بود. وقتی پای صحبت همکارانش مینشینیم همه از قلم شیوای او میگویند و این که فقط قلم شیوایی نداشت و خیلی رسا هم صحبت میکرد. یکی از ویژگیهای متمایز معراجیفر در ارائه گزارشهایش بود. او همیشه به گونهای درباره موضوع گزارش میکرد که انگار برای مخاطبان قصه میگوید و بینندگان را وارد دنیای سوژه میکرد که تا پایان گزارش بیننده و شنونده حرفهای او باشند. یکی از دغدغههایی زندهیاد معراجیفر پیگیری موضوعات اجتماعی بود و مردم در بخشهای خبری به ویژه خبر ۲۰:۳۰ شاهد گزارشهای او بودند. به همین دلیل همیشه صدا و چهره او در ذهنشان باقی میماند، چراکه پیگیر مطالبات مردمی بود.
سختگیر و جدی در کار
علی خانی که از تصویربرداران رسانه ملی است و تا به امروز همکاریهای زیادی با زندهیاد معراجیفر داشت دربارهاش میگوید: من از سالهای دور شادروان را میشناختم، اما با او همکاری نکرده بودم. تا این که در قرارگاه جهادی امام رضا با او همکار شدم. در آن مقطع زمانی که به سالهای دور بر میگردد زندهیاد معراجیفر مستندهایی درباره محرومان جامعه میساخت و از دردهایشان میگفت و با علاقه پیگیر این موضوع بود. بدون تردید دغدغه فراوانی در این حوزه داشت.
وی ادامه میدهد: به همین دلیل برای ساخت این مستندها من به عنوان تصویربردار با او همراه بودم. گاهی هم در تدوین همراه او بودم تا کار انجام شود. من پروژههای زیادی را با او رفتم و حتی بعد از تمامشدن پروژه قرارگاه جهادی امام رضا در پروژههای دیگر هم او از من دعوت میکرد. مثلا در پروژههایی که برای کمیته امداد هم انجام میداد از من دعوت به همکاری میکرد. از سوی دیگر در کار بسیار سختگیر و جدی بود و همین باعث میشد بقیه برای کارکردن با او خیلی راحت نباشند. او فقط به دنبال انجام ماموریتش نبود و همیشه فراتر از ماموریتش عمل میکرد. این تصویربردار در پایان میگوید:، اما روحیهاش در روابط شخصی کاملا متفاوت بود. در کار سختگیر، اما بیرون از کار مهربان و بسیار بخشنده بود. بسیار پرتلاش بود و همیشه محرومان برایش اولویت داشتند. او میخواست واسطهای باشد تا محرومان دیده شوند. به یاد دارم برای گزارشی راهی لرستان شده بودیم. اتفاقی، چند کارگر را دیدیم که در مزارع گندم کار میکردند و با این که برای گرفتن گزارش عجله داشتیم، اما ماشین را نگه داشت و کنار آنها رفت و بعد از احوالپرسی از آنها خواست اگر مشکلی دارند بگویند و همان جا با مسئولی تماس گرفت و مشکلشان را حل کرد. در مجموع او روحیه کمک به دیگران را داشت و برایش مهم بود که کار بقیه را راه بیندازد.
منبع: روزنامه جام جم
همیشه در زمینه گزارش های تهیه شده توسط ایشان از موسیقی های ناب استانبولی پخش می شد .