بر اساس آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت، بیماری‌های کبدی دوازدهمین علت مرگ و میر در سراسر جهان محسوب می‌شوند. تا کنون پیوند کبد مؤثرترین و تنها روش برای درمان مبتلایان به آخرین مراحل بیماری‌های کبدی بوده است.

به دلیل کاستی‌هایی مانند تعداد اندک اهدا کنندگان سالم، استفاده مادام العمر از دارو‌های سرکوب کننده سیستم ایمنی و پیچیدگی این روش درمانی، درمان‌های مبتنی بر سلول یا محصولات مشتق از سلول، به عنوان روش درمانی جایگزین برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌های کبدی مورد توجه قرار گرفته اند.

انواع مختلفی از سلول ها مانند هپاتوسیت ها، سلول‌های شبه هپاتوسیتی مشتق از سلول‌های بنیادی پرتوان، سلول‌های بنیادی کبدی انسان و رویکرد‌های درمانی متنوع مانند درمان‌های ترکیبی با استفاده از انواع متفاوت سلول ها، ارگانوئید‌ها و استفاده از ساختار‌های متشکل از سلول‌ها و پلیمر‌های طبیعی و مصنوعی قابل پیوند و یا حتی ماتریکس خارج سلولی سلول‌زدایی شده،  پیشنهاد شده‌اند و اثر بخشی آنان با مطالعات پیش بالینی و بالینی مورد ارزیابی قرار گرفته است.

روش‌های مبتنی بر دانش سلول‌های بنیادی، از جمله سلول‌های بنیادی پرتوان القایی با ادغام در روش‌های جدیدی مانند ویرایش ژن، تمایز هدایت شده و فناوری ارگانوئیدها، چشم‌انداز امید بخشی برای ارائه رویکرد‌های درمانی جدید و مدل‌سازی بیماری‌ها و اختلالات کبدی ارائه می‌کند.