آبله میمون با وجود اعلام پایان وضعیت اضطراری از سوی سازمان جهانی بهداشت، همچنان می‌تواند قابلیت انتقال و انتشار میان افراد را داشته باشد. 

اگرچه سازمان جهانی بهداشت به تازگی پایان وضعیت اضطراری جهانی آبله میمون را اعلام کرد، اما این ویروس از بین نرفته است.

مقامات بهداشتی شیکاگو از ابتدای آوریل تاکنون ۳۱ مورد از بیماری را که قبلا آبله میمون نامیده می‌شد، شناسایی کرده‌اند و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های این کشور (CDC) در حال افزایش آگاهی در آستانه تابستان است.

آبله میمون به ندرت نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد و به ندرت کشنده است. آمریکا ۳۰۲۳۵ مورد تایید شده را بین ماه مه ۲۰۲۲ تا مارس ۲۰۲۳ گزارش کرده که با ۳۸ مورد مرگ و میر، همراه بوده است. سال گذشته، دسترسی به درمان محدود بود؛ اما هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم این مورد در سال جاری، به ویژه در شهر‌های بزرگ، وجود خواهد داشت. زیرا در حال حاضر سیستم بهداشتی برای پاسخگویی به موج‌های جدید آبله میمون مجهزتر است. اما پیشگیری همچنان حیاتی است؛ زیرا ضایعات پوستی که یکی از شایع‌ترین علائم ویروس هستند، بدون داروی مناسب می‌توانند بسیار دردناک باشند.

آبله میمون چگونه منتقل و پخش می‌شود؟

متاسفانه حتی پس از یک سال، هنوز چیز‌های زیادی در مورد بحران سلامت آبله میمون ۲۰۲۲ وجود دارد تا حدی به این دلیل که مانند شیوع بیماری در غرب و مرکز آفریقا نبود. به عنوان مثال، ضایعات پوستی در مکان‌های مختلف ظاهر می‌شوند، افرادی که قبل از سال ۲۰۲۲ آلوده شده بودند، معمولا ضایعاتی در سراسر بدن خود داشتند، اما در طول شیوع سال گذشته زخم‌ها عمدتا در ناحیه مقعد و در دهان افراد ظاهر شدند. مطالعات تغییراتی را در DNA ویروس پیدا کرده اند، اما دانشمندان همچنان در تلاشند تا دریابند چرا جهش این بیماری به سرعت و تا این حد گسترش یافته است.

این بیماری به رفتار خود مانند سال ۲۰۲۲ ادامه دهد یا خیر، افراد مبتلا به آبله میمون می‌توانند از چهار روز قبل از ظاهر شدن اولین علائم خود تا زمانی که آخرین ضایعه به طور کامل بهبود یابد، دارای عفونت باشند. به گفته CDC، کل این فرآیند می‌تواند حداقل سه هفته طول بکشد؛ زیرا یک دوره کمون ۱۷ روزه قبل از ظهور علائم وجود دارد. از سوی دیگر ما هنوز نمی‌دانیم که آیا بیماران مبتلا به آبله میمونی که هیچ علامتی ندارند، ناقل ویروس هستند یا خیر.

طبق شیوع‌های قبلی، می‌تواند به سه طریق گسترش یابد که هر یک سطوح مختلفی از خطر را ارائه می‌دهند.

خطر بالا: تماس پوست به پوست

تا حد زیادی، کارآمدترین راه انتقال آبله میمون از فردی به فرد دیگر زمانی است که ترشحات بسیار عفونی از بثورات ناشی از ویروس به پوست یک فرد سالم راه پیدا کنند. این ترشحات بیش از هر مایع دیگری در بدن فرد آلوده ذرات ویروسی را حمل می‌کنند.

به محض لمس یک ضایعه ویروس به دست شما انتقال می‌یابد و به گفته اسکات رابرتز، استادیار پیشگیری از عفونت در دانشکده پزشکی دانشگاه ییل، به دلیل این که ما تمایل داریم در طول روز دهان، چشم‌ها و صورت خود را لمس کنیم، به این معنی که می‌توانیم خود را با ویروس‌هایی که روی انگشتانمان باقی مانده، آلوده به ویروس کنیم.

به خاطر داشته باشید که تماس پوست به پوست به این معنی نیست که با دست دادن با فردی که مبتلا به آبله میمون است آلوده می‌شوید، فرآیند انتقال به یک بار ویروسی بالا نیاز دارد.

CDC تاکید می‌کند عفونت از طریق مواد آلوده کم خطر است و ضدعفونی مداوم و کامل سطوح و شستن دست‌ها با آب و صابون باید برای جلوگیری از انتشار ویروس در خانه کافی باشد.

کم خطر: تبادل قطرات تنفسی

مطالعه‌ای که توسط نشریه علمی لنست در آگوست ۲۰۲۲ منتشر شد، ردپایی از ویروس را در دهان و گلوی بیماران مبتلا به آبله میمون نشان داد. به این معنی که هر زمان که در معرض بزاق یا مخاط آن‌ها قرار می‌گیرید، احتمال عفونت وجود دارد. این ممکن است هنگام بوسیدن، عطسه کردن، یا صرفا در تماس نزدیک و طولانی مدت چهره به چهره با یک فرد آلوده رخ دهد.

اما mpox یا همان ویروس آبله میمون در هوا نیست و مانند کووید ۱۹ رفتار نمی‌کند. قطرات میکروسکوپی می‌توانند شما را آلوده کنند، اگر مقدار کافی از آن‌ها وارد بینی و دهان شما شود. محققان از جمله کسانی که روی مطالعه لنست کار کرده‌اند، گفته‌اند انتقال از مایعات تنفسی ممکن است، اما احتمال آن کم است. 

فاصله خود را حفظ کنید و در موقعیت‌های پرخطر همه چیز را تمیز نگه دارید

اگر فردی را می‌شناسید که به mpox آلوده است، تا زمانی که عفونت فروکش نکرده است، از دیدن او خودداری کنید و اگر با آن‌ها زندگی می‌کنید یا در تماس نزدیک با آن‌ها هستید، فاصله خود را حفظ کنید و دستان خود را با دستکش یک بار مصرف بپوشانید. هنگامی که نزدیک آن‌ها هستید از ماسک استفاده کرده و پیراهن آستین بلند و شلوار بپوشید و بلافاصله پس از شست و شو، لباستان را در فضای در بسته قرار دهید. در غیر این صورت، مطمئن شوید که آن‌ها در فضای خود ایزوله هستند. 

رابرتز گفت: Mpox در واقع ویروسی است که بسیار آسان از بین می‌رود. دستمال مرطوب الکلی، آب و صابون و مواد ضدعفونی کننده، همه این‌ها واقعا به راحتی ویروس را می‌کشند.

به طور کلی، باید به طور مرتب سطوحی مانند پیشخوان آشپزخانه، دستگیره در‌ها و کلید‌های چراغ را ضد عفونی کنید. همچنین باید دست‌های خود را به طور مکرر با یک ضد عفونی کننده حاوی الکل یا آب و صابون بشویید. 

حیوانات خانگی خود را فراموش نکنید

در نهایت، به یاد داشته باشید که mpox یک بیماری مشترک بین انسان و دام است. به این معنی که می‌تواند از انسان به حیوانات خاصی مانند سگ و سایر پستانداران منتقل شود و بالعکس.

حیوانات خانگی خود را با جلوگیری از هرگونه تماس بین آن‌ها و هر فرد آلوده، حتی فردی که با شما زندگی می‌کند، ایمن نگه دارید. در صورت امکان، از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در یک خانواده جداگانه بخواهید تا زمانی که عفونت ادامه دارد از حیوان خانگی شما مراقبت کند. اگر شک دارید حیوان خانگی شما به mpox مبتلا است، توصیه می‌شود فورا دامپزشک خود را مطلع کنید تا آزمایش‌ها را انجام دهد و به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی و ایزوله‌سازی داشته باشید.

منبع: popsci

 
 

 

 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار