همه بدبختی‌ها و مصیبت‌های من از روزی شروع شد که به اصرار یکی از دوستان شوهر مرحومم برای دریافت مبلغی پول، پاسخ مثبت دادم و بدین ترتیب در چاله‌ای افتادم که اکنون نمی‌توانم از آن بیرون بیایم، این در حالی است که همچنان زیر تیغ تهدید برای ازدواج با او قرار دارم و ...

 زن ۴۲ ساله که به همراه شوهر خواهرش وارد مرکز انتظامی شده بود، با بیان این که برای ازدواج تهدید به مرگ شده است، به مشاور و مددکار اجتماعی گفت: در یک خانواده ۱۱ نفره متولد شدم و در یکی از روستا‌های تایباد به مدرسه رفتم، اما به دلیل این که علاقه‌ای به درس نداشتم، در همان کلاس اول ابتدایی چند سال مردود شدم و دیگر به مدرسه نرفتم. به همین دلیل هم بی سواد ماندم و در روستا به خانواده ام کمک می‌کردم. هنگامی که به ۲۰ سالگی رسیدم «غلام» به خواستگاری ام آمد. او تبعه خارجی بود و رانندگی خودرو‌های سنگین را به عهده داشت.

«غلام» گاهی برای انتقال کالا به افغانستان سفر می‌کرد و گاهی نیز در جاده‌های ایران به حمل و نقل مشغول بود. خلاصه وقتی دیدم او جوانی شایسته و موقر است پای سفره عقد نشستم اگرچه می‌دانستم که ازدواج با اتباع خارجی دردسر‌های زیادی دارد و در آینده حتی فرزندانم نمی‌توانند شناسنامه بگیرند و دچار مشکلات زیادی می‌شوند، ولی می‌ترسیدم، چون بی سواد هستم، کسی با من ازدواج نکند! با وجود این، غلام مردی آرام بود و هیچ گاه مرا کتک نزد. در چند سال اول زندگی مشترک، او همه تلاشش را برای رفاه و آسایش من می‌کرد و سفر‌های بیشتری به افغانستان می‌رفت، ولی در یکی از همین سفر‌ها که بار روغن خوراکی داشت، ماموران در یکی از ایست و بازرسی‌های جاده‌ای به او مشکوک شدند و کامیون را بازرسی کردند. آن جا بود که مشخص شد درون همه قوطی‌های روغن، مواد مخدر جاسازی شده است که به این صورت محموله سنگین مواد مخدر به پای شوهرم نوشته شد.

او اگرچه ادعا کرد که مالک آن مواد مخدر به افغانستان گریخته است، ولی ادعاهایش بی فایده بود و دادگاه او را به اعدام محکوم کرد. هنگامی که شوهرم به زندان چناران منتقل شد، من هر هفته به دیدارش می‌رفتم، اما بعد از ۳ سال دادرسی و طی مراحل قانونی بالاخره حکم اعدام او در دیوان عالی کشور تایید شد و همسرم پای چوبه دار قرار گرفت. در این میان یک روز مردی از زندان با من تماس گرفت و خودش را دوست غلام معرفی کرد. او گفت با غلام مانند برادر است و با یکدیگر هم بند بودند. آن روز او خبر داد که ۳ روز دیگر غلام را اعدام می‌کنند. بعد از این ماجرا ما برای آخرین ملاقات به زندان رفتیم و بعد هم همسرم اعدام شد.

اما هنوز در سوگ شوهرم بودم که «پرویز» دوباره از زندان با من تماس گرفت و گفت: «غلام» قبل از مرگش مرا قسم داده بود تا هر کمکی که از دستم برمی آید برای شما انجام بدهم! من هم از او تشکر کردم و گفتم فعلا به چیزی نیاز ندارم. با وجود این اصرار کرد مبلغی را به حساب بانکی ام واریز می‌کند تا مخارج عزاداری را بپردازم! من هم شماره حسابم را دادم و او ۶ میلیون تومان به حسابم ریخت.

چند ماه بعد او ماجرای خواستگاری را مطرح کرد و مدعی شد که قصد ازدواج با مرا دارد! من هم پیشنهادش را رد کردم و گفتم هنوز یک سال از مرگ همسرم نگذشته است، ولی او اصرار داشت که باید مرا ببیند به همین دلیل هم وقتی به مرخصی آمد، بلافاصله آدرس منزل پدرم را پیدا کرد و من برای اولین بار وقتی او را دیدم در شوک فرو رفتم چرا که همه جای دستانش آثار خراشیدگی با تیغ و چاقو بود. هنگامی که با دیدن این صحنه‌ها به او گفتم قصد ازدواج ندارم ناگهان چهره وحشتناکی به خود گرفت و سرش را محکم به دیوار کوبید! خیلی ترسیده بودم. او همان شب خودش را از پنجره به داخل اتاقم انداخت تا مثلا مرا راضی کند! از ترس زبانم بند آمده بود. وقتی فهمیدم به مواد مخدر صنعتی هم اعتیاد دارد، دیگر از وحشت به خود می‌لرزیدم که از خانه بیرون آمدم و به منزل خواهرم رفتم تا چند روزی از این مرد فاصله بگیرم، اما متاسفانه او با تعقیب من، نشانی منزل شوهر خواهرم را پیدا کرده بود و در آن جا آبروریزی به راه انداخت و مدعی شد که من با او ارتباط داشتم و پول اخاذی کرده ام. شوهر خواهرم ابتدا حرف هایش را باور کرد، ولی زمانی که پیامک هایش را نشان دادم، حرفم را پذیرفت و با من به کلانتری آمد تا از «پرویز» شکایت کنیم چرا که او اکنون من و خانواده ام را تهدید به مرگ با شلیک گلوله می‌کند و مدعی است اگر با او ازدواج نکنم باید مبلغ ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان بپردازم و ...
به دنبال اعلام این شکایت و با صدور دستوری از سوی سرهنگ قاسم همت آبادی، بررسی‌های قانونی درباره این ماجرا به گروهی از افسران دایره تجسس کلانتری سپرده شد.