غلامحسین حسینی نیا، مهمترین عامل مهم در روند مقابله با فقر را کسب مهارت برشمرد و گفت: مهارتآموزی میتواند به عنوان یک زیرساخت در اشتغال و درآمدزایی کمک کند و بسیاری معضلات و مشکلات اجتماعی به تبع آن حل میشود، بحث مهارت آموزی به عنوان یک راه میانبر میتواند برای توانمندسازی افراد در نظر گرفته شود.
وی با اشاره به استراتژیهای کشور در راستای فقر زدایی و کاهش آسیبهای اجتماعی افزود: توجه بیشتر به آموزشهای فنی و حرفه ای، رکن اصلی آموزشهای مهارتی و در نگاه کلانتر نظام جامع ملی مهارت و فناوری است.
معاون وزیر کار بر لزوم انتقال آموزشهای فنی و حرفهای به مناطق حاشیه نشین و روستایی که از عدالت آموزشی و مهارتی کمتری برخوردار هستند، تأکید کرد و افزود: نوجوانان و جوانان جویای کار با کسب مهارت، قطعاً میتوانند مسیر آینده سازی خود را پیدا کنند.
وی خاطر نشان کرد: آموزشهای فنی و حرفهای و مهارتی، زمانی در کاهش آسیبهای اجتماعی و تعدیل فقر میتواند نقش مولد باشد که با همگرائی و تعاملات حداکثری بین نهادها همراه باشد.
رئیس سازمان آموزش فنی و حرفه ای، فعالیت در مشاغل غیررسمی و عدم بهرهمندی آنها از قانون کار و خدمات بیمهای را از موانع خروج از فقر برشمرد و افزود: مهارتهای ذهنی و عملی، توانائی افراد را برای فعالیت مفید و کسب مشاغل و موقعیتهای اجتماعی افزایش داده و نگرش آنها را به سوی اشتغال سالم سوق میدهند.
وی با بیان اینکه یکی از مؤلفههای اصلی توسعه انسانی، آموزش و توانمندسازی است به شکلی که از این طریق میتوان مشارکت توأم با بهرهوری نیروی انسانی را در فرایند توسعه کشور شاهد بود، اظهار داشت: نیروی انسانی توانمند و ماهر در مسیر توسعه همه جانبه کشورها، بر شاخصهایی همچون رشد اقتصادی، اشتغال و کاهش نرخ بیکاری، کاهش فقر و توزیع عادلانه درآمد تاثیرگذار است.
حسینی نیا، آموزشهای مهارتی را ابزاری برای مقابله با بیکاری، بالاخص بیکاری ساختاری که ناشی از تغییرات در اقتصاد جهانی است، عنوان و تصریح کرد: در واقع خصیصه آموزشهای مهارتی، نوعی پرورش «کارآفرین» است، به این معنی که افراد پس از کسب مهارت و تخصص دانش فنی قادر خواهند بود که فرصتهای شغلی مناسبی را به دست آورند یا در نهایت فرصت شغلی ایجاد کنند.