رژیم جعلی صهیونیستی تنها نهادی در جهان است که ادعای دموکراسی داشته و در عین حال کاملا بر اساس قانون سانسور عمل می‌کند. رژیم اسرائیل مانور‌های زیادی درباره آزادی بیان و آزادی مطبوعات می‌دهد؛ درحالی که شدیدترین سانسور دنیا متعلق به همین رژیم است. سانسور نظامی بارزترین نوع سانسور در میان صهیونیست‌ها بوده و به مجموعه قوانینی گفته می‌شود که برای ممنوعیت انتشار برخی مطالب مطبوعاتی و رسانه‌ای در رسانه‌ها وضع می‌شود.

رژیم صهیونیستی بنا به ماهیت جعلی خود از زمان آغاز اشغالگری در اراضی فلسطین همواره به دلیل تهدیدات خارجی متعددی که متوجه آن بوده قوانین سختگیرانه‌ای را برای سانسور نظامی و جلوگیری از نشر هرگونه اطلاعاتی که به هر نحوی به این رژیم آسیب بزند وضع کرده است. سانسور نظامی اسرائیل مطابق با قوانین اضطراری صادر شده توسط انگلیس در سال ۱۹۴۵ بوده و استفاده از این قانون در زمان جنگ به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد.

البته سانسور نظامی در فلسطین اشغالی صرفا به معنای جلوگیری از انتشار مطالبی که به ضرر سران و رژیم جعلی اسرائیل است نمی‌باشد؛ بلکه مقامات امنیتی و سیاسی این رژیم به گروهی از روزنامه‌نگارانِ نزدیک به خود دستور می‌دهند تا اخبار جعلی و دروغین مطابق با منافع رژیم اشغالگر منتشر کنند. در این میان ناظر یا «سانسورچی» نظامی هراز چندگاهی فهرستی از موضوعاتی که باید قبل از انتشار مورد بازبینی قرار بگیرد را به مطبوعات ارائه می‌کند. در جولای ۲۰۱۸ سازمان سانسور نظامی اسرائیل اعتراف کرد که دست کم از هر ۵ مطلبی که روزانه در رسانه‌های این رژیم منتشر می‌شود یک مطلب تحت سانسور و ویرایش مجدد قرار می‌گیرد.

سانسور نظامی رژیم صهیونیستی تنها محدود به رسانه‌های صوتی و تصویری و چاپی نبوده و طی سال‌های اخیر به وبسایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی نیز تسری یافت. این رژیم در همین راستا با شرکت‌های بزرگ رسانه‌های اجتماعی مانند فیسبوک و توییتر با هدف حذف مواردی که ناخوشایند اسرائیل است قرارداد منعقد کرد که این مسئله سرکوب آزادی در میان صهیونیست‌ها را افزایش می‌دهد. این میزان از سانسور نظامی در اراضی اشغالی موجی از انتقادات پی در پی شهرک‌نشینان را علیه نهاد امنیتی اسرائیل برانگیخت و همچنین بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر سانسور نظامی اسرائیل را محکوم و اعلام کردند که این قانون موجب سرکوب آزادی و بیان اسرائیلی‌ها می‌شود.

البته سران صهیونیست به اهداف کامل خود از این سانسور نظامی نرسیدند و در بسیاری از موارد گروه‌های مقاومت به ویژه فلسطینی‌ها موفق به نفوذ به سد سانسور نظامی اسرائیل و افشای اطلاعات حیاتی و محرمانه این رژیم شده‌اند. ما در این مقاله که شامل چندین فصل می‌شود قصد داریم ابعاد سانسور نظامی رژیم صهیونیستی و سازوکاری که اسرائیلی‌ها به این منظور در نظر گرفته‌اند را مورد بررسی قرار دهیم.

بیشتربخوانید 

• موساد، لیدر اعتراضات اسرائیل/جاسوسی آمریکا از رژیم صهیونیستی

سازوکار سانسور نظامی رژیم صهیونیستی

یگان سانسور نظامی اسرائیل که از قدرت بالایی در ارتش این رژیم برخوردار است در چارچوب توافقی که با رسانه‌های این رژیم امضا کرده عمل می‌کند و در نهایت رسانه‌ها موظف به اطاعت از سیاست‌های سانسور نظامی هستند و در غیر این صورت مجازات می‌شوند.

درواقع رسانه‌های عبری به ویژه درباره مسائل مربوط به ارتش آزادی عمل ندارند و مطلبی را منتشر می‌کنند که یگان سانسور نظامی تعیین می‌کند و این محدودیت‌ها درباره موضوعات سیاسی کمتر است. با وجود اینکه رژیم صهیونیستی تلاش کرده فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را نیز تحت پوشش سانسور نظامی قرار دهد، اما در بسیاری از موارد موفق نبوده و فعالان در این شبکه‌ها می‌توانند سانسور نظامی اسرائیل را دور بزنند و اطلاعاتِ مغایر با سیاست‌های آن را فاش کنند.

البته مفاد قانون سانسور نظامی اسرائیل ثابت نبوده و طی سال‌ها بر حسب شرایط و تحولات، دچار تغییرات زیادی شده است.

جاسوسی از مکالمات تلفنی روزنامه‌نگاران

یگان سانسور نظامی رژیم صهیونیستی علاوه بر کنترل رسانه‌ها، مسئولیت استراق سمع از مکالمات تلفنی که از داخل فلسطین اشغالی با کشور‌های دیگر انجام می‌شود را نیز بر عهده دارد. هدف یگان مذکور از استراق سمع تماس‌های تلفنی، نظارت بر اطلاعاتی است که در رسانه‌های خارجی از اسرائیل منتشر می‌شود. شدت عملیات‌های جاسوسی از تماس‌های تلفنی و استراق سمع سانسور نظامی اسرائیل به اندازه‌ای است که به عنوان مثال اگر در یک تماس تلفنی از داخل فلسطین اشغالی با خارج از ان مکالماتی رد و بدل شود که مورد تایید سانسور نظامی نباشد، این تماس‌ها خود به خود قطع می‌گردد.

به همین منظور تلفن روزنامه‌نگاران و اصحاب رسانه در اراضی اشغالی همواره تحت کنترل بوده و همه مکالمات آن ضبط و کنترل می‌شود. برای مثال در ۲۲ مه ۱۹۶۷ و در آستانه جنگ ۶ روزه ارتش رژیم صهیونیستی با کشور‌های عربی، سانسورچی نظامی اسرائیل که در حال جاسوسی از تماس تلفنی یکی از نهاد‌های رسانه‌ای این رژیم با یک خبرنگار فرانسوی بود، این تماس را قطع کرد.

بعد از افزایش تماس‌های تلفنی از داخل اراضی اشغالی با کشور‌های خارجی، رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۳ اقدام به تاسیس یگان جدید و پیشرفته‌ای با هدف گوش دادن به این مکالمات تلفنی کرد که مقر آن در تل‌آویو بود، اما این یگان در سال ۲۰۰۴ به دستور «راحیل دولف» سانسورچی نظامی اسبق رژیم صهیونیستی منحل شد و او معتقد بود که توجیهی برای وجود چنین یگانی وجود ندارد.

در دنیای امروز اینترنت فضای باز و پیشرفته‌ای را در چارچوب سیاسی و اقتصادی باز کرده و اطلاعات خیلی سریعتر از آنچه که تصور می‌شود توسط هر فردی و در هرکجا قابل انتشار است؛ بنابراین سانسور نظامی در این شرایط بسیار دشوار و پیچیده می‌گردد؛ به ویژه اطلاعاتی که توسط کاربران خارجی منتشر می‌شود، زیرا فضای مجازی در کشور‌های خارجی تحت سیطره سانسور نظامی اسرائیل نیست و بنابراین کاربران اسرائیلی به راحتی می‌توانند به محتوای شبکه‌های اجتماعی در کشور‌های دیگر دسترسی پیدا کنند.

تا سال ۲۰۱۲ سانسور نظامی اسرائیل صرفا محدود به رسانه‌های سنتی بود و بنابراین صهیونیست‌ها هنوز سازوکار منظم و موثری برای نظارت بر شبکه‌های اجتماعی ندارند؛ هرچند که سرمایه‌گذاری زیادی برای جاسوسی در فضای مجازی انجام داده‌اند و بسیاری از شرکت‌های غربیِ مسئول سایت‌ها و شبکه‌های بین‌المللی با اسرائیل در این زمینه همکاری می‌کنند. از طرف دیگر شدیدتر شدن سانسور نظامی در فضای مجازی موجب به راه افتادن موج تندی از انتقادات علیه مقامات صهیونیست که ادعای «دموکراسی» و «آزادی بیان» دارند، می‌گردد؛ بنابراین عمده تلاش یگان سانسور نظامی رژیم صهیونیستی آن است که از انتشار اطلاعات خطرناکی که دشمنان این رژیم می‌توانند از آن استفاده کنند جلوگیری کند. اما سانسور نظامی در بسیاری از موارد در این زمینه ناکام می‌ماند. دکتر «یووال درور» کارشناس اسرائیلی در امور شبکه‌های اجتماعی و اینترنت در این راستا معتقد است که بازی جلوگیری از انتشار اطلاعات امنیتی اسرائیل در کشور‌های خارجی و ممانعت از دسترسی کاربران اسرائیلی به آن‌ها تمام شده و اسرائیلی‌ها به واسطه شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به این اطلاعات دست پیدا کنند.

با گسترده‌تر شدن شبکه‌های اجتماعی بین‌المللی مانند فیسبوک و توییتر هر شخصی بدون کوچکترین تلاش می‌تواند هر اطلاعاتی که می‌خواهد را منتشر یا دریافت کند و سانسور نظامی اسرائیل قدرت زیادی برای سیطره بر این فضا ندارد؛ بنابراین اطلاعات محرمانه و حساس زیادی از نهاد‌های امنیتی و ارتش رژیم صهیونیستی وجود دارد که توسط سربازان این ارتش در شبکه‌های اجتماعی به صورت ناشناس فاش شده است.

لو رفتن عملیات ترور فرماندهان گروه‌های مقاومت فلسطین در غزه در سال ۲۰۱۸ و افشای هویت افسر صهیونیستی که در این جریان به هلاکت رسید بهترین دلیل بر شکست سانسور نظامی اسرائیل در شبکه‌های اجتماعی است. در آن زمان ارتش رژیم صهیونیستی هویت افسر خود را که در این عملیات کشته شد ممنوع کرده بود، اما بعد از مدتی هویت این افسر به همراه عکس‌های او و حتی خانواده‌اش در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. جالب توجه است که او از اعضای یگان ویژه سری «سایرت متکال» بود.

در آن زمان گروهی از کماندو‌های اسرائیلی با هدف ترور برخی از فرماندهان مقاومت فلسطین با خودروی شخصی در عمق سه کیلومتری خان‌یونس نفوذ کرده در منطقه مسجد شهید اسماعیل ابوشنب اقدام به انجام عملیات ترور کردند. بعد از لو رفتن این عملیات پیچیده و تعقیب نیرو‌های متجاوز توسط مقاومت فلسطین، یکی از نظامیان ارشد رژیم صهیونیستی کشته می‌شود و سایر کماندو‌های اسرائیلی با پشتیبانی هواگرد‌ها مجبور به رها کردن تجهیزات نظامی و ترک منطقه می‌شوند.

با وجود سانسور نظامی شدید ارتش اسرائیل و تاکید بر لزوم مخفی ماندن هویت افسری که در عملیات مذکور کشته شده، اما هویت وی بعد از ۴ سال در شبکه‌های اجتماعی فاش شد. سرهنگ دوم محمود خیرالدین، از افسران یگان ویژه سایرت متکال بود که در سال ۱۹۹۷ میلادی وارد گردان شناسایی چتربازان شده و از سال ۲۰۰۲ به عنوان سرباز، افسر و فرمانده در واحد عملیات ویژه اطلاعات نظامی خدمت کرده بود؛ بنابراین با ظهور و گسترش فضای مجازی اعتبار سانسور نظامی اسرائیل به شکل قابل توجهی کم شده؛ چرا که پایه و اساس یگان سانسور نظامی این رژیم صرفا محدود به رسانه‌های سنتی همچون روزنامه‌ها و تلویزیون و ... است. همچنین امروزه اغلب رسانه‌های سنتی نیز فعالیت‌های خود را به شبکه‌های اجتماعی منتقل کرده‌اند و صفحات زیادی در این شبکه‌ها دارند.

منبع: تسنیم