نصرآبادی مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی گفت: جنگلهای استان با گونههای غالب بنه و بادام کوهی به دلیل بارندگی زیر ۳۰۰ میلیمتر (معمولاً بین ۲۵۰- ۱۵۰ میلیمیتر)، دیگر قدرت تولید چوب را ندارند و بیشتر از نظر حفاظت خاک و جلوگیری از فرسایش اهمیت دارند.
او افزود: جنگلهای خراسان جنوبی به دلیل وجود ارتفاعات، جنس خاک، تغییرات میزان بارندگی و تبخیر میکروکلیمای خاصی از گونههای با ارزش جنگلی از نوع بنه، بادام کوهی، انجیر وحشی، ارژن، ارغوان، تنگرس و زرشک وحشی در اقلیم بیابان در سطح ۶۲۷ هزار و ۷۲۲ هکتار را به وجود آورده اند و از نوع جنگلهای تنک است.
نصرآبادی بیان کرد: طبق برآوردهای انجام شده حدود ۳۰ درصد از عرصههای مذکور را گونه بنه به صورت خالص و حدود ۴۰ درصد را به صورت آمیخته با گونههای وحشی به خود اختصاص داده و سایر عرصهها را گونه بادام وحشی به صورت خالص و یا آمیخته با سایر گونههای جنگلی تشکیل میدهد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی گفت: تجدید حیات گونه بنه در استان به ندرت مشاهده میشود که علت اصلی آن وجود دام در عرصههای جنگلی، شرایط اقلیمی استان و خشکسالیهای پی در پی است و در نتیجه غالب تودههای جنگلی این گونه در سنین میان سالی تا کهن سالی است و طبقات قطری پایین (کمتر از cm ۲۰) از جمعیت اندکی برخوردار است که این امر نشان دهنده تهدید جدی نسل این گونه از دهههای گذشته است و ادامه این روند انقراض اینگونه ارزشمند را در پی خواهد داشت.
او تصریح کرد: اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی به منظور حفظ گونههای با ارزش، طرحهای ذخیره گاه جنگلی را در دستور کار قرار داده به طوری که هسته مرکزی ذخیره گاه، مورد حفاظت ۱۰۰ درصد قرار گرفته و از چرای دام جلوگیری شده و تجدید حیات در این مناطق کاملا مشهود است.
نصرآبادی عنوان کرد: اگرچه در گذشته از این گونه برای تأمین سوخت به ویژه تهیه زغال استفاده میشده و از قطع و تخریب مصون نبوده، اما با اقدامات انجام شده از طرف سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور هم اکنون کمتر مورد قطع و تخریب جهت تأمین سوخت و سایر مصارف روستایی قرار گرفته و با توجه به جمعیت کم آن از نقطه نظر تولید چوب مورد توجه نیست و هم اکنون به استناد قانون جزو گونههای ممنوعالقطع است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی گفت: انجام عملیات بذرکاری روی خطوط تراز میتواند در احیای جنگل و افزایش تراکم درختان تأثیر مثبتی داشته باشد؛ لیکن به دلیل سرشت اکولوژیکی خاص این گونه، خشکسالیهای مکرر و کمبود رطوبت، استقرار آن با مشکل مواجه بوده و سبز شدن آن به سختی صورت میپذیرد.
او افزود: تجربیات کسب شده از مناطق الگویی و از طرفی سرشت اکولوژیکی گونههای جنگلی این استان نشان میدهد که در صورت حفظ و حمایت و جلوگیری از ورود دام با مدیریت صحیح، زادآوری طبیعی (افزایش کمی) و افزایش تاج پوشش (افزایش کیفی) حتی با ادامه خشکسالیها میتوان انبوهی و تراکم جنگلهای این مناطق را افزایش داد. در واقع با این عمل، جنگل کاری همگام با طبیعت بصورت طبیعی امکان پذیر خواهد شد.
نصرآبادی گفت: از ابتدای تأسیس استان از سال ۸۴، بیش از هزار و ۵۰۰ هکتار طرح توسعه جنگل، با نهال، با گونههای بادامک، بنه، ارغوان، بادام و؛ و بیش از ۲ هزار و ۸۰۰ هکتار طرح توسعه جنگل، با بذر، و با گونههای بنه و بادامک انجام شده است.