حجتالاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در هیئت هنر در پاسخ به این سوال که آیا هنرمند باید عارف باشد، گفت: همه باید عارف باشند. اگر ما از دین تلقی عرفانی داشته باشیم، این سوال اهمیت پیدا نمیکند. از پس زندگی، بندگی و دینداری عارفانه داشتن مربوط به عده قلیلی از افراد شده، عارف بودن عجیب و غریب شده است.
حجتالاسلام پناهیان ادامه داد: مگر همه نباید عارف باشند؟ مگر دینداری انسان را به زندگی عارفانه دعوت نمیکند؟ در جامعهای که دین گریزی و تمسخر به دین ولو در میان عده قلیلی از مردم باب میشود، دیندار باید پیشتازی کند و پیشتازی در دین یعنی عارفانه زیستن. باید عدهای در عرصه فرهنگیِ دینداری جلوتر از بقیه حرکت کنند. دینداری عارفانه باید به فرهنگ تبدیل شود. باید مساجد ما سرشار از دینداری عارفانه باشد.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: در مساجدی که دینداری عارفانه باب نباشد و هفته یکبار در آنجا گفتوگوی عرفانی نباشد، معلوم است خلوت میشود. عدهای میخواهند این جامعه را به عقب بکشانند. میخواهند ایران امروز ما را به سده قبل کشورهای استعمارزده تبدیل کنند. تمام قدرت رسانه شان را هم بکار میبرند. خیلی مسخره است، که انقلابیها در معنویت و ادعای خودشان متوقف شوند و در عارفانه زیستن به حداقل بسنده کنند.
وی خطاب به کسانی که نهتنها جاذبهای برای دین ندارند، بلکه جاذبه دین را به دافعه تبدیل میکنند، گفت: این افراد به چه درد دین میخورند؟ در حدیث امام رضا (ع) اشاره شده، مسجدی که در آن نماز میخوانند، ولی هیچ شوق ملاقات خدا وجود ندارد، خودشان را مسخره کردند. ما باید به سمت زیست و بندگی عارفانه حرکت کنیم. مگر شما نمیبینید بعضیها میخواهند بیبندوباری را به جریان فرهنگیِ مردمیِ قوی تبدیل کنند؟ مگر بچه مذهبیها، هیئتها و مساجد مُردند، که نتوانند جلسات عارفانه را به جریان فرهنگی قوی تبدیل کنند؟ فلانی به فرهنگ جامعه از نظر بیبندوباری غر میزند، ولی دعای کمیل مسجد محلهاش رونق ندارد. تو اصلاً نفهمیدی جامعه انسانی باید چطور حرکت کند.
حجتالاسلام پناهیان با بیان اینکه مساجد را در حدِّ نمازخانهای تبدیل کردند، که همان کسانی که خانه حضرت زهرا (س) را آتش زدند میخواستند، تصریح کرد: در فرهنگ ما مسجد یعنی محل نماز. نماز یعنی قرائت قرآن. قرائت قرآن بدون اهل بیت (ع) و اهل بیت (ع) بدون روضه امام حسین (ع) نمیشود! باوجود اینکه این جامعه جامعه مرید اهل بیت (ع) است، اما من شنیدم مسجدی داریم، که هر شب روضه نمیخوانند. بعد سرِ بیحجابی غر میزنند. دین بیمزه تو آنها را بیحجاب کرده است!